با فراگیرشدن استفاده از بیت کوین، نیاز به آشنایی کاربران با کیف پول‌های بیت کوین بیشتر از گذشته احساس می‌شود. از آنجا که اکثر مردم از تلفن‌های همراه هوشمند استفاده می‌کنند، کیف پول‌های موبایل برای بیت کوین از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند و به‌دلیل اینکه سیستم عامل اندروید بیشترین تعداد کاربر را به خود اختصاص داده است، در این مقاله با کیف پول های بیت کوین برای اندروید آشنا خواهید شد.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

به زبان ساده و به دور از مبانی فنی، کیف پول ارز دیجیتال نرم‌افزاری است که روی گوشی تلفن همراه یا کامپیوتر شخصی نصب می‌شود و با آن می‌توان ارز دیجیتال ارسال، دریافت یا ذخیره کرد.

از دیدگاه فنی‌تر، یک کیف پول ارز دیجیتال نرم‌افزار یا سخت‌افزاری بوده که حاوی کلید خصوصی و عمومی مربوط به بلاک چین است. از این کلیدها برای اثبات مالکیت در بلاک چین و ثبت پیام تراکنش در شبکه استفاده می‌شود. برای مبادله یا نگهداری بیت کوین یا هر ارز دیجیتالی دیگری، ملزم به استفاده از کیف پول هستید.

کیف پول‌های بیت کوین انواع مختلفی دارند که در پلتفرم‌های مختلف می‌توان از آنها استفاده کرد. مهم‌ترین انواع کیف پول عبارت‌اند از:

• دسکتاپ
• آنلاین (تحت وب)
• سخت‌افزاری
• کاغذی
• موبایل

همچنین بخوانید: انواع کیف پول بیت کوین

۷ مورد از برترین کیف پول های بیت کوین اندروید

در ادامه این مطلب هفت مورد از کیف پول های بیت کوین اندروید را که از بیشترین میزان محبوبیت برخوردار هستند معرفی می‌کنیم.

کیف پول‌های موبایلی بیت کوین برنامه‌هایی هستند که بر روی موبایل نصب می‌شوند و بسته به سیستم‌عامل تلفن همراه، در اسم‌های مختلف توسط توسعه‌دهندگان عرضه می‌شوند. به‌دلیل فراگیرشدن استفاده از تلفن همراه در فعالیت‌های روزمره، امروزه کیف پول‌های تلفن همراه هم به‌شدت گسترش پیدا کرده‌اند.

برای انتخاب کیف پول اندرویدی بیت کوین گزینه‌های بسیار زیادی دارید. کافی است در فروشگاهِ «Google Play Store» کلمه «Bitcoin Wallet» را جستجو کنید تا فهرستی بلند از کیف پول‌های بیت کوین برای شما به نمایش دربیاید.

فراموش نکنید برای انتخاب کیف پول باید به عواملی مانند اعتبار، مقبولیت، امنیت، کاربرپسندبودن و امکان استفاده از آن در کشورهای مختلف توجه کرد. کیف پول‌هایی که در ادامه معرفی می‌کنیم از امنیت و مقبولیت زیادی برخوردار هستند، کلیدهای خصوصی را روی خود گوشی ذخیره می‌کنند و خطر تحریم و بلوکه‌شدن ندارند، چون کنترل کلیدهای خصوصی را در اختیار کاربر گذاشته‌اند.

۱- کیف پول تراست (Trust wallet)

کیف پول تراست

کیف پول موبایل تراست بدون اغراق یکی از بهترین کیف پول‌های بیت کوین (به‌خصوص برای کاربران تازه‌کار) است. این کیف پولِ کاملاً رایگان که روی اندروید و iOS عرضه شده است، متعلق به بزرگترین صرافی ارزهای دیجیتال جهان، یعنی صرافی بایننس است. با این حال، این نرم‌افزار کلیدهای خصوصی را روی دستگاه کاربر ذخیره می‌کند و به این ترتیب نه بایننس و نه هیچ فرد دیگری به‌جز خود مالک به دارایی‌ها دسترسی نخواهند داشت.

تراست والت که به‌جز بیت کوین از هزاران کوین و توکن دیگر پشتیبانی می‌کند، با بیش از ۱ میلیون نصب و امتیاز ۴.۵ در گوگل پلی، لقب محبوب‌ترین کیف پول ارزهای دیجیتال را از آن خود کرده است.

این کیف پول از تمام قابلیت‌های امنیتی مهم برای یک کیف پول مانند گذرواژه، پین، بک‌آپ، قفل اثرانگشت، قفل چهره (در صورت پشتیبانی گوشی) پشتیبانی می‌کند.

نقاط قوت:

• امنیت بالا
• رابط کاربری آسان
• پشتیبانی از هزاران کوین و توکن

نقاط ضعف:

• فقط برای موبایل در دسترس است.

امتیاز گوگل پلی استور: ۴.۵ از ۵

دانلود Trust Wallet

۲- کیف پول بلو والت (Blue Wallet)

بلو والت

بلو والت یک کیف پول بیت کوین است که اختصاصاً برای این ارز دیجیتال توسعه داده شده است. اگرچه تک‌ارزی بودن ممکن است یک ضعف برای این کیف پول تلقی شود، اما این موضوع باعث شده است تیم توسعه‌دهنده تمام تمرکز خود را به توسعهٔ قابلیت‌های مربوط به بیت کوین اختصاص دهد؛ برای نمونه، بلو والت از معدود کیف پول‌های موبایی است که از شبکهٔ لایتنینگ پشتیبانی می‌کند.

این کیف پول کاملاً متن‌باز است، به این معنی که توسعه‌دهندگان می‌توانند تمام کدهای آن را مشاهده کنند و در صورت تمایل نسخه خاص خودشان را بسازند. مشابه با دیگر کیف پول‌های معتبر بیت کوین، این کیف پول هم کنترل کلیدهای خصوصی را به خود کاربر واگذار می‌کند.

همچنین با اینکه این کیف پول از قابلیت‌های حرفه‌ای برخوردار است، استفاده از آن برای کاربران تازه‌کار هم مقدور است و رابط کاربری چندان پیچیده‌ای ندارد.

نقاط قوت:

• متن‌باز است.
• از لایتنینگ پشتیبانی می‌کند.

نقاط ضعف:

• فقط از بیت کوین پشتیبانی می‌کند.
• فقط نسخه موبایل دارد.

امتیاز در گوگل پلی: ۴.۴ از ۵

دانلود Blue Wallet

۳- کیف پول بیت کوین والت (Bitcoin wallet)

کیف پول بیت کوین

کیف پول «Bitcoin Wallet» یکی از اولین کیف پول‌های بیت کوین برای اندروید است که در سال ۲۰۱۳ عرضه شد. این کیف پول پیچیدگی‌های بعضی کیف پول‌های دیگر مثل مای‌سلیوم را ندارد و رابط کاربری آن بسیار ساده طراحی شده است.

کیف پول بیت کوین والت با استفاده از تکنولوژی SPV مستقیماً به شبکه بیت کوین متصل می‌شود. SPV یا «صحت‌سنجی ساده پرداخت‌ها»، به‌جای دانلود تمام بلاک چین، از سرویس شخص ثالث برای دریافت اطلاعات بهره می‌برد. این کیف پول هم کاملاً متن‌باز است و امکان بررسی تمام کدهای آن وجود دارد.

گرفتن نسخه پشتیبان از این کیف پول به سادگی انجام می‌شود، اما برخلاف اغلب کیف پول‌ها که یک رشته ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای برای پشتیبان ارائه می‌کنند، نحوه بک‌آپ گرفتن در بیت کوین والت کمی متفاوت است.

نقاط قوت:

• متن‌باز است.
• رابط کاربری ساده‌ای دارد.

نقاط ضعف:

• فقط از بیت کوین پشتیبانی می‌کند.
• پشتیبانی‌نکردن از بک‌آپ ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای (BIP39)

امتیاز در گوگل پلی: ۳.۹ از ۵

دانلود Bitcoin Wallet

۴- کیف پول مای‌سلیوم (Mycelium)

کیف پول مای‌سلیوم

«مای‌سلیوم» یکی دیگر از کیف پول‌های مطرح بیت کوین برای اندروید است. این نرم‌افزار که علاوه بر بیت کوین پشتیبانی از اتریوم و توکن‌های آن را هم آغاز کرده است، مدت‌هاست به‌طور مرتب به‌روزرسانی می‌شود و بسیار معتبر است.

مای‌سلیوم قابلیت‌های ویژه‌ای را در اختیار کاربران قرار می‌دهد تا بتوانند به بهترین شکل تراکنش‌های خود را انجام دهند و امنیت بیت کوین‌های خود را حفظ کنند. عملیات دریافت و پرداخت را در کیف پول‌های سخت‌افزاری و کاغذی از طریق مای‌سلیوم هم از دیگر ویژگی‌های جذاب این کیف پول است.

اگر بخواهیم به نقاط ضعف این کیف پول اشاره کنیم، رابط کاربری نه‌چندان جذاب آن باعث شده است که انتخاب اول کاربران تازه‌کار نباشد.

نقاط قوت:

• امنیت بالا
• اعتبار و محبوبیت بالا
• امکان اتصال به کیف پول سخت‌افزاری
• امکان استفاده برای خرج‌کردن کیف پول‌های کاغذی
• قابلیت چندامضایی

نقاط ضعف:

• فقط برای موبایل عرضه شده است.
• فقط از بیت کوین و اتریوم و توکن‌های آن پشتیبانی می‌کند.
• رابط کاربری آن مناسب کاربران تازه‌وارد نیست.

امتیاز در گوگل پلی استور: ۴.۰ از ۵

دانلود Mycelium

۵- کیف پول الکتروم (Electrum Wallet)

کیف پول الکتروم

کیف پول «الکتروم» در اصل برای رایانه‌های شخصی توسعه داده شده است و برای استفاده از تمام قابلیت‌های آن بهتر است از نسخه دسکتاپ استفاده کنید. با این حال نسخهٔ موبایل این کیف پول هم در نوع خود گزینه‌ای مناسب برای کاربران حرفه‌ای بیت کوین است.

همانند نسخه دسکتاپ، نسخه اندروید الکتروم هم متن‌باز است. این کیف پول ویژگی‌های امنیتی و شخصی‌سازی بسیاری دارد که اکثر کیف پول‌ها از این قابلیت‌ها پشتیبانی نمی‌کنند.

اگر بخواهیم به نقاط ضعف این کیف پول اشاره کنیم، باید به گزارش برخی باگ‌های از سوی کاربران اشاره کرد.

همچنین نسخه کلون‌شده‌ٔ الکتروم برای چند ارز دیجیتال دیگر از جمله لایت کوین، ورج و دش در دسترس است، ولی به‌طور رسمی و از سوی تیم توسعه‌دهندگان، فقط برای بیت کوین ارائه شده است.

نقاط قوت:

• متن‌باز است.
• نسخه دسکتاپ هم دارد.

نقاط ضعف:

• فقط از بیت کوین پشتیبانی می‌کند.
• گزارش مشکل در بعضی از دستگاه‌ها

امتیاز در گوگل پلی: ۳.۵ از ۵

دانلود Eluctrum

۶-کیف پول بی‌آردی (BRD)

کیف پول بی‌آردی

کیف پول BRD که قبلا Bread Wallet نامیده می‌شد، یکی از بهترین کیف پول‌های موبایلی بیت کوین برای کاربران تازه‌کار ارزهای دیجیتال است و استفاده از آن بسیار ساده و آسان است. BRD امنیت بالایی دارد و کنترل کلیدهای خصوصی را در اختیار کاربران می‌گذارد. اما همان طور که اشاره شد، مهم‌ترین ویژگی این کیف پول، کاربرپسند بودن آن است؛ طراحی جذاب این کیف پول بسیار مشهود است.

همچنین BRD‌ از سگویت پشتیبانی می‌کند، اما ویژگی منفی آن، نداشتن امکان تنظیم دستی مقدار کارمزد تراکنش‌هاست.

در این کیف پول می‌توان با پرداخت مستقیم پول فیات، ارزهای دیجیتال مختلف را خریداری کرد. اما استفاده از این ویژگی برای کاربران ایرانی امکان‌پذیر نیست.

نقاط قوت:

• مناسب برای افراد تازه‌کار
• پشتیبانی از سگویت
• چندارزی بودن.

نقاط ضعف:

• پشتیبانی ضعیف
• نداشتن امکان تنظیم میزان کارمزد.

امتیاز در گوگل پلی: ۴.۲ از ۵

دانلود BRD

۷-کیف پول اکسودوس ( Exodus Wallet)

کیف پول اکسودوس

امنیت در کنار رابط کاربری جذاب؛ این تعریفی از اکسودوس در چند عبارت بود.

اکسودوس یکی از قدیمی‌ترین کیف پول‌های موجود برای ارزهای دیجیتال است و از سال ۲۰۱۵ تاکنون به کاربران ارزهای دیجیتال خدمت‌رسانی می‌کند. این کیف پول در ابتدا فقط برای کامپیوترهای شخصی در دسترس بود، اما اکنون در دو سیستم‌عامل محبوب موبایل، یعنی اندروید و iOS هم قابل‌نصب است.

علاوه ‌بر پشتیبانی از بیش از ۱۰۰ ارز دیجیتال و توکن، رابط کاربری زیبای اکسودوس در نوع خود بی‌نظیر بوده و استفاده از بیت کوین را برای همه آسان کرده است.

نقاط قوت:

• کاربرپسندبودن
• پشتیبانی قوی
• پشتیبانی از آلت کوین‌ها
• نسخه دسکتاپ هم دارد.

نقاط ضعف:

• متن‌باز نیست.

امتیاز گوگل پلی: ۴.۶ از ۵

دانلود Exodus

سخن پایانی

کیف پول های اندرویدی بیت کوین روش آسان و امنی را برای ذخیره بیت کوین هستند، به‌ شرطی که یک کیف پول امن و معتبر را انتخاب کنید. تمام کیف پول‌هایی که در این پست معرفی شدند، معتبر و امن هستند، اما از آنجا که کنترل کامل دارایی را به خودتان می‌سپارند، بخش بزرگی از فرایند حفظ امنیت بیت کوین‌های داخل آن برعهده خودتان خواهد بود. برای کاهش ریسک‌ها و خطرات استفاده از کیف پول‌های اندرویدی حتماً موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• قبل از ذخیره بیت کوین در این کیف پول‌ها، از کیف پول خود بک‌‌آپ بگیرید تا در صورت پاک‌شدن کیف پول، خرابی دستگاه یا هر مشکل دیگری بتوانید مبالغ آن را بازیابی کنید. در صورت نداشتن بک‌آپ دارایی شما برای همیشه از بین می‌رود.
• همیشه برای ورود به کیف پول، رمز امنیتی ست کنید و یا در صورت پشتیبانی سخت‌افزاری گوشی همراهتان از امکانات بیومتریک مانند حس‌گر اثر انگشت، برای ورود به نرم‌افزار کیف پول خود استفاده کنید.
• نرم‌افزار را از منابع معتبر (وب‌سایت رسمی یا گوگل پلی)‌ دانلود کنید. هرگز به‌صورت مستقیم فایل APK از منابع ناشناس دانلود نکنید.
• در هنگام نصب کیف پول از گوگل پلی، به تعداد نصب و نام توسعه‌دهنده آن توجه کنید، چراکه گاهی اوقات نرم‌افزارهای تقلبی با نام کیف پول‌های معتبر در گوگل پلی آپلود می‌شوند. به یاد داشته باشید هر کیف پولی که در گوگل پلی وجود دارد موردتأیید نیست.

با گسترش بازار بیت کوین و ارزهای دیجیتال، روز به روز به تعداد کسانی که می‌خواهند به استخراج بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال مشغول شوند، افزوده می‌شود و همان طور که احتمالاً می‌دانید مهم‌ترین کار برای شروع فعالیت، تهیه دستگاه استخراج است. در این مقاله ابتدا به‌صورت مختصر به وضعیت ماینینگ در ایران اشاره می‌کنیم و سپس از قیمت دستگاه‌های ماینر در بازار ایران مطلع می‌شوید. در پایان هم با عوامل مؤثر در قیمت دستگاه‌های ماینر آشنا خواهید شد.

وضعیت ماینینگ ایران

وضعیت صنعت استخراج ارزهای دیجیتال در ایران بسیار پیچیده‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد. تا اوایل سال ۹۸ ماینرهای ایرانی با قدرت در این صنعت فعالیت می‌کردند و شرایط مناسبی حاکم بود. اما در خرداد ۹۸ دولت و مقامات قضایی موجی از بگیر و ببندها (به‌معنای واقعی کلمه) را آغاز کردند. در تابستان آن سال، هزاران دستگاه استخراج توقیف شد و ده‌ها نفر از فعالان با جریمه‌های سنگین روبه‌رو شدند.

در سال ۹۸ هر روز اخباری با عنوان «کشف دستگاه‌های استخراج قاچاق» منتشر می‌شد.

در ۱۳ مرداد ۹۸، مصوبه ماینینگ در دولت به تصویب رسید. این مصوبه ماینینگ را به‌عنوان یک فعالیت قانونی به رسمیت شناخت، اما ماینرها ملزم شدند که از وزارت صنعت، معدن و تجارت مجوز دریافت کنند. همچنین ماینینگ با برق کشاورزی، صنعتی، خانگی و تجاری ممنوع اعلام شد. بر اساس این مصوبه، ماینرها باید از وزارت نیرو برقی با تعرفه صادراتی دریافت کنند که با قیمت متوسط هر کیلووات ۹۶۵ تومان، این تعرفه تقریباً ۹ برابر بیشتر از برق صنعتی بود که ماینرها قبلاً از آن استفاده می‌کردند.

از طرف دیگر، به‌دلیل مشکلات گمرک، بیشتر دستگاه‌های استخراج موجود در کشور برچسب قاچاق خوردند که طبق قانون، مقامات قضایی می‌توانستند آنها را ضبط کنند.

در فروردین ماه ۱۴۰۰، بار دیگر قوانین مربوط به تأمین برق مراکز ماینینگ دستخوش تغییر شد. طبق ابلاغیه جدید وزارت نیرو، از این به بعد، اوقات سال به سه دسته نوع ۱ (اوج بحرانی)، نوع ۲ (محدودیت بار) و نوع ۳ (عادی) تقسیم‌بندی می‌شود که هریک تعرفه و شرایط خاص خود را دارند. بر این اساس، بهای هر کیلووات ساعت برق مصرفی مراکز استخراج برابر با ۱۶,۵۷۴ ریال تعیین شده است که این میزان در زمان‌های نوع ۳ (عادی) با ضریب نیم و در زمان‌های نوع ۲ (محدودیت دار) با ضریب ۲ محاسبه خواهد شد. همچنین در زمان‌های نوع ۱ (اوج بحرانی) فروش برق به مراکز ماینینگ از طریق شبکه، ممنوع خواهد بود.

بخشی از این مشکلات، هم‌اکنون که ما در حال نگارش این مطلب هستیم (اردیبهشت ۱۴۰۰) هنوز وجود دارند و فعالان این حوزه همچنان در تلاش برای رفع آنها هستند.

آخرین اخبار استخراج در ایران را از اینجا دنبال کنید.

بنابراین اگر قصد دارید به این حوزه ورود کنید، باید بدانید که وضعیت فعلی این صنعت در ایران اصلاً پایدار نیست و باید خودتان را برای خطرات زیادی آماده کنید.

قیمت محبوب‌ترین دستگاه‌های ماینر در ایران

پس از آغاز مشکلات فعالان صنعت ماینینگ ایران که در بالا به آنها اشاره کردیم، خریدوفروش دستگاه‌های استخراج در کشور هم با بحران مواجه شد.

امروزه همچنان در ایران دستگاه‌ استخراج خریدوفروش می‌شود، اما بازار آن به هیچ عنوان‌ قاعده‌مند و امن نیست. تفاوت قیمت دستگاه‌ها بین فروشندگان مختلف نسبتاً زیاد است و از طرف دیگر کلاهبرداران فراوانی برای خالی‌کردن جیب افراد ناآگاه برنامه ریخته‌اند.

بنابراین، در هنگام خرید دستگاه استخراج حتماً تحقیقات کامل را انجام دهید و ترجیحاً حضوری اقدام کنید.

همچنین بخوانید: نکاتی که قبل از خرید دستگاه ماینر باید بدانید

در ادامه فهرستی از قیمت ۱۱ دستگاه استخراج محبوب بیت کوین را مشاهده می‌کنید. از این دستگاه‌ها در مقیاس صنعتی استفاده می‌شود.

زمان به‌روزرسانی: اردیبهشت ۱۴۰۰

این قیمت‌ها بر اساس داده‌های موجود در سایت‌های فروشنده ماینر، بررسی وب‌سایت‌های فروش کالای دست دوم و همچنین با پرسش از کارشناسان ماینینگ نوشته شده‌اند و ممکن است کاملاً دقیق نباشند. بنابراین به این اطلاعات اکتفا نکرده و حتماً تحقیقات شخصی خود را انجام دهید.

عوامل مؤثر در قیمت ماینر

هر چقدر که زمان بازگشت سرمایه، یعنی مدت زمانی که پول خرید یک دستگاه برمی‌گردد، سریع‌تر باشد، تقاضا برای آن دستگاه بیشتر است و قیمت آن هم طبیعتاً بالاتر می‌رود. اما از نظر کلی، مهمترین عواملی که بر قیمت یک ماینر تأثیر می‌گذارند عبارت‌اند از:

قدرت پردازش یا هش‌ریت دستگاه

هش ریت، قدرت پردازش دستگاه‌های استخراج را نشان می‌دهد و هرچه بیشتر باشد، قدرت دستگاه بالاتر است. به‌زبان ساده، این قدرت پردازش به این معناست که دستگاه استخراج چقدر می‌تواند در پردازش بلاک‌ها به شبکه کمک کند.

بنابراین هرچه این قدرت پردازش یا هش‌ریت بیشتر باشد، دستگاه توان محاسباتی بیشتری داشته و در یک زمان مشخص مقدار بیشتری ارز دیجیتال استخراج می‌کند.

به‌طور میانگین هش ریت دستگاه‌های استخراجی که در حال حاضر در ایران رایج‌اند در محدوده ۱۴ تا ۵۰ تراهش بر ثانیه (TH/S) قرار دارد.

مصرف برق

مصرف برق در کنار هش ریت مهمترین متغیری است که بر سودآوری ماینینگ، بازگشت سرمایه و در نتیجه قیمت ماینر تأثیر مستقیم دارد. در کشورهایی که تعرفه برق بالاست، دستگاه‌های ماینینگِ پرمصرف (نسبت به قدرت) بسیار ارزان هستند.

به‌عنوان نمونه، دستگاه Whatsminer M۳x با قدرت ۱۲ تراهش و مصرف برق ۲,۱۰۰ وات یکی از پرمصرف‌ترین دستگاه‌های استخراج بیت کوین است. تا چندی پیش که ماینرها در ایران با استفاده از تعرفه برق صنعتی استخراج بیت کوین انجام می‌دادند و قیمت بیت کوین و سختی شبکه در وضعیت مناسبی قرار داشت، این دستگاه سودآوری خوبی داشت و قیمت آن به بالای ۶ میلیون تومان هم می‌رسید، اما حالا با وجود افزایش قیمت برق ماینینگ در ایران و سختی شبکه بالا، سودآوری این ماینر ناچیز است و با قیمت ۲ میلیون تومان هم به فروش می‌رسد.

مصرف برق یک ماینر با قدرت آن و مصرف دیگر دستگاه‌ها ارتباط دارد. مثلاً دستگاهی که ۵۰ تراهش قدرت دارد و مصرف برقش ۲,۱۰۰ وات است، نسبت به قدرت و دیگر دستگاه‌های موجود، پرمصرف محسوب نمی‌شود.

وضعیت شبکه و قیمت

سختی شبکه (Difficulty) متغیری در بیت کوین و برخی ارزهای دیجیتال است که با افزایش قدرت پردازش شبکه، سختی هم افزایش می‌یابد و استخراج را سخت‌تر می‌کند.

زمانی که سختی استخراج افزایش پیدا کند و قیمت ارز دیجیتال استخراجی (مثل قیمت بیت کوین) هم نسبت به آن افزایش نیابد، سودآوری دستگاه‌های ماینر کاهش می‌یابد و در نتیجه قیمت آنها نیز با کاهش مواجه می‌شود.

به‌دلیل ورود دستگاه‌های استخراج جدید، قدرت پرداش شبکه بالا می‌رود و سختی هم افزایش می‌یابد که در نتیجه پس از مدتی، سودآوری دستگاه‌های استخراج قدیمی از بین می‌رود و قیمتشان سقوط می‌کند.

وزن و اندازه

کوچک و به‌اصطلاح جمع و جور بودن و همچنین سبک‌بودن دستگاه‌های استخراج به‌عنوان مزیت در نظر گرفته می‌شود و در قیمت این دستگاه‌ها تأثیرگذار است. وزن و اندازه دستگاه‌هایی که به‌صورت انبوه استفاده می‌شوند، تقریباً مشابه با یکدیگر است.

شرکت و برند تولیدکننده

حتماً شما هم هنگام خرید لپ‌تاپ یا گوشی، یکی از مهم‌ترین مسائلی که به آن توجه می‌کنید، برند آن محصول است. برخی از محصولات صرفاً به‌خاطر اینکه برند و کارخانه‌ای که آن را تولید کرده سابقه درخشانی در آن حوزه دارند، قیمتشان بالاتر است.

در میان دستگاه‌های استخراج نیز، اینکه چه شرکتی آن را تولید کرده است، اهمیت زیادی دارد. از مشهورترین کمپانی‌هایی که در حال حاضر دستگاه استخراج تولید می‌کنند می‌توان به شرکت بیت‌مین (Bitmain) تولیدکننده ماینرهای انت‌ماینر (Antminer) و شرکت میکروبی‌تی (MicroBT)، تولیدکننده ماینرهای واتس‌ماینر (Whatsminer) اشاره کرد. قیمت محصولات این دو شرکت نسبت به سایر شرکت‌ها بالاتر است.

جمع‌بندی

به‌دلیل اینکه هنوز قوانین درستی در خصوص واردات و استفاده از دستگاه‌های ماینر در ایران وضع نشده است، دستگاه‌های ماینینگ اغلب به صورت غیرقانونی و قاچاق وارد کشور می‌شوند که نتیجه آن شکاف قیمت زیاد، پشتیبانی نکردن از مشتری و کلاهبرداری‌های بسیار است.

طبق دلایل فوق و با توجه به ریسک‌های استخراج ارزهای دیجیتال (سختی استخراج، سقوط قیمت‌ ارزهای دیجیتال، هزینه برق، موانع قانونی، منسوخ شدن دستگاه‌ها و …) ماینینگِ غیراصولی نه تنها سود ندارد بلکه می‌تواند باعث ضرر هم شود.

همان طور که بالاتر هم گفته شد، قیمت‌های ذکرشده در این مقاله از سایت‌های داخلی و فروشنده‌های فعال ماینر برداشته شده و در این نوشته هیچ توصیه‌ای برای خریدن یا نخریدن این دستگاه‌ها وجود ندارد.

سرمایه بازار یک ارز دیجیتال نشان‌دهنده ارزش کل آن است. در این مطلب بیشتر با مفهوم مارکت کپ آشنا شده و نحوه محاسبه آن را می‌آموزیم.

همانطور که برای بررسی بازارهای سهام به سرمایه آن‌ها نگاه می‌کنیم، یکی از راه‌های ارزیابی اقتصادی شبکه یک رمز ارز یا در کل هر پروژه بلاک چینی نیز توجه به همین فاکتور است. سرمایه بازار ارزش مارکت فعلی یک ارز دیجیتال یا یک شبکه بلاک چین را به ما نشان می‌دهد. یک معیار بسیار مهم، کل مارکت کپ صنعت کریپتوکارنسی است. می‌توان از آن برای برآورد ارزش سرتاسر صنعت بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده استفاده کرد.

مقدمه

محاسبه ارزش بازار یک پروژه رمز ارزی نسبتا ساده است. اگرچه بیشتر علاقه‌مندان به حوزه کریپتوکارنسی مارکت کپ پروژه‌های مختلف را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، اما نگاه مستمر به سرمایه بازار یک ارز دیجیتال نیز به منظور ارزیابی نحوه عملکرد و پی بردن به پیشرفت یا پسرفت آن با جلو رفتن در زمان ضروری است.

ارز کل و تجمیعی تمامی رمز ارزها از بیت کوین و اتریوم بسیار بیشتر است، هر چند این دو از نظر مارکت کپ در رتبه اول و دوم بازار قرار داشته و در مقایسه با دیگر پروژه‌ها، سرمایه در گردش فوق‌العاده‌ای در اختیار دارند. تجمیع دیتای مربوط به سرمایه بازار ارزهای دیجیتال برتر، ارزش حدودی کل بازار کریپتوکارنسی را نشان می‌دهد، چرا که بازی در اصل در دست بازیگران بزرگ قرار دارد. به این ترتیب ردیابی پیوسته وضعیت این صنعت راحت‌تر خواهد شد.

اما منظور از سرمایه بازار چیست و با نگاه به آن چه چیزی می‌توان متوجه شد؟ چطور باید بر اساس مارکت کپ درباره وضعیت یک رمز ارز نظر داد؟

مارکت کپ یا سرمایه بازار رمز ارز چیست؟

مارکت کپیتالیزیشن (Market Capitalization) اغلب به طور مخفف مارکت کپ خطاب شده و ارزش بازار فعلی شبکه یک رمز ارز را مشخص می‌کند. برای محاسبه آن کافی است میزان دارایی موجود (تعداد سکه‌های در گردش) را در قیمت هر واحد (قیمت هر سکه) ضرب کنید. تصور کنید در شبکه بیت کوین، تعداد X کوین تا امروز استخراج شده و اکنون در گردش قرار دارند. قیمت هر سکه BTC نیز برابر Y دلار است. ارزش بازار بیت کوین مساوی X*Y دلار خواهد بود.

مثال دیگری را در نظر بگیرید. تصور کنید دو شبکه با نام‌های آلیس کوین و باب کوین در اختیار داریم. نتورک آلیس کوین دارای عرضه کل 1,000 سکه است و همه آن‌ها اکنون در گردش قرار دارند. باب کوین یک زنجیره مبتنی بر سیستم اثبات کار (PoW) بوده و قرار است در نهایت، فقط 100,000 کوین داخل نتورک آن عرضه شود. در حال حاضر، از این سقف در نظر گرفته شده، 60,000 سکه در گردش هستد. قیمت هر آلیس کوین برابر 100 دلار و قیمت هر باب کوین مساوی 2 دلار است. به نظر شما کدام یک مارکت کپ بیشتری دارد؟ همانطور که گفتیم، برای محاسبه سرمایه بازار کافی است مقدار دارایی در دسترس و در گردش را در قیمت هر واحد ضرب کنید.

• ارزش بازار آلیس کوین: 1,000 * 100 = 100,000 دلار
• ارزش بازار باب کوین:  60,000 * 2 = 120,000 دلار

در اینجا اهمیت محاسبه مارکت کپ مشخص می‌شود. قیمت هر سکه یک رمز ارز ملاک خوبی برای ارزیابی بزرگی بازار آن نیست و حتما باید کل سرمایه بازار را محاسبه کنید. شاید در نگاه اول آلیس کوین را به خاطر داشتن قیمت بالاتر (50 برابر بیشتر)، ارزشمندتر از باب کوین تصور کنید، اما در عمل، نتورک ارز دیجیتال ارزان‌تر، ارزش بیشتری از شبکه ارز دیجیتال گران‌تر دارد.

ارزش کل بازار کریپتوکارنسی

کل مارکت کپ صنعت رمز ارز نشان‌دهنده مجموع ارزش بیت کوین، آلت کوین‌ها، استیبل کوین‌ها، توکن‌ها و دیگر دارایی‌های رمزنگاری شده است. به نظر بسیاری عدد مربوط به آن معیار بسیار مهمی محسوب می‌شود، چرا که اندازه کل صنعت را نشان می‌دهد. هدف برخی از محاسبه سرمایه سرتاسر بازار کریپتوکارنسی مقایسه آن با سایر دارایی‌های باارزش نظیر طلا است.

به عنوان مثال، برخی از بیت کوین به عنوان طلای دیجیتال یاد کرده و آن را با این ماده ارزشمند مقایسه می‌کنند. به عقیده آن‌ها بیت کوین در آینده‌ای نه چندان دور، جای طلا را به عنوان یک دارایی اساسی برای ذخیره ارزش می‌گیرد. اگر بخواهید به یک دید کلی درباره وضعیت کنونی Bitcoin در مقایسه با گلد دست پیدا کنید، باید به مقایسه مارکت کپ آن‌ها بپردازید. در حالی که افزایش باورنکردنی قیمت هر BTC به 33 هزار دلار، سبب رسیدن ارزش بازار آن به حدود 610 میلیارد دلار شده، اما ارزش بازار طلا اکنون حدود 10 تریلیون دلار است!

به خاطر نوسانات قیمت شدیدی که رمز ارزها به طور مستمر تجربه می‌کنند، ارزش بازار آن‌ها به طور پیاپی در حال تغییر است. در طول شش سال و نیم نخست ظهور کریپتوکارنسی به لطف تولد بیت کوین، مارکت کپ سرتاسر صنعت از 20 میلیون دلار تجاوز نکرد، اما مدتی بعد، به چند صد میلیارد دلار رسید! در سال 2018 این مقدار به 770 میلیارد دلار رسید و اکنون به خاطر افزایش باورنکردنی قیمت انواع ارز دیجیتال مخصوصا بیت کوین، در ابتدای سال 2021 حدود 872 میلیارد دلار است. هنوز ارزش بازار صنعت رمز ارز به یک تریلیون دلار نرسیده است، به همین دلیل می‌توان گفت نه تنها بیت کوین به تنهایی، بلکه کل ارزهای دیجیتال در مجموع، راه زیادی تا تبدیل شدن به یک دارایی بسیار باارزش نظیر طلا در پیش دارند.

اهمیت مارکت کپ کل بازار رمز ارز

مجموع سرمایه بازار تمام رمز ارزها اغلب به عنوان مبنایی برای مقایسه با سایر بخش‌ها در اقتصاد گسترده‌تر استفاده می‌شود. به عنوان نمونه، تحلیلگران زیادی به طور مستمر اقدام به مقایسه ارزش بازار کریپتوکارنسی با مارکت کپ فلزات گران‌بها یا دیگر بازارهای مالی می‌کنند. اما آن‌ها به چه دلیل چنین مقایسه‌ای انجام می‌دهند؟ هدف اصلی، داشتن یک تخمین تقریبی از چگونگی پیشروی و پیشرفت صنعت ارز دیجیتال طی سال‌ها و دهه‌های آینده است.

با این حال، هنوز هیچکس بهترین روش برای برآورد رمز ارزها و پروژه‌های مبتنی بر بلاک چین را نمی‌داند. این مقایسه‌ها مفید بوده و دید خوبی ارائه می‌کنند، اما نباید کورکورانه به آن‌ها اعتماد کرد.

مقایسه کردن بازارهای مالی مختلف اغلب تلاشی بیهوده است. نباید فراموش کرد صنایع مختلف، سرمایه گذاران مختلفی را به خود جلب می‌کنند. رمز ارزها به طور خودکار برای تریدرهای بازارهای بورس، سرمایه‌گذاران فلزات گران‌بها یا تاجران و سرمایه‌داران مشغول در دیگر انواع فعالیت‌های اقتصادی جذابیتی ایجاد نمی‌کنند. با وجود افزایش مقبولیت و گسترش کاربرد ارزهای دیجیتال، آن‌ها هنوز در ابتدای مسیر قرار داشته و همچنان آن طور که باید شکوفا نشده‌اند.

گمراه‌کنندگی سرمایه کل بازار کریپتوکارنسی

اتخاذ تصمیم‌های مالی بر اساس سرمایه کل بازار رمز ارزها، به دلایل مختلف می‌تواند گمراه‌کننده باشد. اولین نکته اساسی، اطمینان از ارزیابی صحیح بازار برای تک تک پروژه‌ها است. به این منظور باید مقدار عرضه را در نظر گرفته و آن را در قیمت هر واحد ضرب کنید. با این حال دست پیدا کردن به اطلاعات صحیح مربوط به وضعیت عرضه کار دشواری است. در صورتی که دیتای در اختیارتان نادرست باشد، تمامی محاسبات بعدی نیز قطعا فاقد اعتبار خواهند بود. به عنوان مثال، بر اساس ارزیابی‌های متخصصان بلاک چین، از حدود 18.5 میلیون سکه بیت کوینی که ادعا شده اکنون در شبکه وجود دارند، تعداد قابل توجهی در اولین سال‌های ظهور گم شدند و دسترسی به آن‌ها دیگر ممکن نیست.

نکته مهم دیگر، امکان دست‌کاری کردن مارکت کپ برخی پروژه‌ها از روی عمد است. توسعه‌دهندگان یک سری شبکه‌های بلاک چینی و رمز ارزی، با هدف ایجاد احساس امنیت و ارزش کاذب و در ادامه جذب سرمایه، اقدام به چنین عملی می‌کنند. در نتیجه نگاه صرف به سرمایه کل بازار بدون در نظر گرفتن حقیقت پشت پرده درباره دارایی‌ها، منجر به اتخاذ تصمیم‌ها و استراتژی‌های مالی غلط خواهد شد.

در نهایت فراموش نکنید کل ارزش بازار صرفا یک عدد است و وضعیت صنعت را در یک لحظه خاص در زمان نشان می‌دهد. به همین دلیل نمی‌توان بر اساس اعداد و ارقامی که اکنون مشاهده می‌کنید، تصمیمات آینده‌نگرانه گرفت. این موضوع با در نظر گرفتن نوسانات قیمت شدید ارزهای دیجیتال که سبب تغییر زیاد مارکت کپ آن‌ها در یک بازه زمانی کوتاه می‌شود، اهمیت بسیار بیشتری پیدا می‌کند.

نگاهی به سرمایه بازار در آینده

به روشی دیگر می‌توان به دیدی نسبی درباره وضعیت آتی یک رمز ارز دست پیدا کرد. روش‌های مختلفی برای محاسبه سرمایه بازار وجود دارد. یکی از روش‌های تخمین و برآورد ارزش آینده یک شبکه کریپتوکارنسی، تکیه بر مفهومی کاربردی در بازار بورس به نام «مارکت کپ رقیق شده» (Diluted Market Cap) است. در اینجا به ارزیابی شرکت در صورت استفاده از کلیه گزینه‌‌های سهام و تبدیل کلیه اوراق بهادار به سهام می‌پردازیم. اما چطور می‌توان روشی مشابه را برای یک ارز دیجیتال به کار بست؟ کافی است تعداد سکه‌هایی که قرار است در نتورک توزیع شوند را در کنار یک سری فاکتور دیگر در نظر بگیرید.

همچنین مهم است که عرضه فعلی و آینده دارایی را مد نظر داشته باشید. کل عرضه یک سری کوین‌ها، توکن‌ها و در کل دارایی‌های دیجیتال در حال حاضر در دسترس نیستند. برای درک این موضوع، کافی است بیت کوین را در نظر بگیرید. طراح این شبکه، محدودیتی برای ضربه کوین‌های BTC در نظر گرفته است، به طوری که در نهایت، فقط 21 میلیون Bitcoin صادر خواهد شد. اگرچه تا امروز نزدیک به 18.5 میلیون عدد استخراج شده است، اما ایجاد بقیه، به خاطر سخت شدن فرآیند ماینینگ به واسطه رخدادی به نام هاوینگ، تا حدود سال 2140 به زمان نیاز دارد!

بیشتر بخوانید: استخراج بیت کوین ؛ هر آن چه باید درباره ماینینگ Bitcoin بدانید

برای دستیابی به یک دید خوب درباره آینده بیت کوین و مخصوصا مقایسه آن با دیگر دارایی‌ها مخصوصا طلا، باید دست به ماشین حساب شوید. کافی است با در نظر گرفتن سختی استخراج، مثلا زمان 19 میلیونی شدن تعداد سکه‌های در گردش را مشخص کنید. از طرفی می‌دانیم بر اساس تحلیل‌های مختلف، در آینده‌ای نزدیک قیمت BTC شدیدا افزایش پیدا خواهد کرد. به عنوان مثال، به عقیده تحلیلگر بلومبرگ، قیمت بیت کوین تا سال 2025 به 100,000 دلار می‌رسد! برای حساب کردن مارکت کپ Bitcoin کافی است تعداد کوین‌ها را در قیمت هر واحد ضرب کنید. برای ساده کردن کار، می‌توانید معیار را قیمت کنونی قرار داده و فقط تعداد کل سکه‌ها (در نهایت) را در آن ضرب کنید.

به روشی مشابه می‌توان وضعیت را برای سایر دارایی‌های دیجیتال نیز بررسی کرد. برای سادگی کافی است قیمت کنونی هر واحد از رمز ارز مورد نظر را در مقدار عرضه نهایی آن ضرب کنید. با در نظر گرفتن نوسان قیمت‌ها حتی به فاصله چند ساعت، عدد به دست آمده معیار خوبی برای سنجش آینده شبکه نیست، اما همچنان به شما برای مشخص کردن ارزش‌گذاری کمتر از میزان واقعی یا ارزش‌گذاری بیش از انداره در حال حاضر، کمک می‌کند.

توکن‌های ضد تورم

در شبکه بیشتر ارزهای رمزنگاری شده، سرمایه در گردش با پیش رفتن در زمان افزایش پیدا می‌کند. به همی دلیل، با وجود یکسان باقی ماندن قیمت هر واحد در آینده، مارکت کپ رقیق شده آن‌ها همچنان بیشتر از وضعیت کنونی خواهد بود. پس در زمان ارزیابی آینده بر اساس مارکت کپ و سرمایه بازار این موضوع را در نظر داشته باشید.

این در حالی است که در نتورک توکن‌های ضد تورمی، هدفی متفاوت دنبال شده و آن‌ها به طور فعال عرضه خود را کاهش می‌دهند! به روش‌های مختلف می‌توان این کار را انجام داد که یکی از معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین آن‌ها سوزاندن کوین‌ها است. این کار به کاهش حداکثر عرضه دارایی مذکور در آینده کمک می‌کند. هدف اصلی در اینجا برقرار کردن تعادل است.

اگر ارزش دارایی مورد نظر با گذر زمان افزایش پیدا نکرده و مقدار سرمایه در گردش نیز به طور مستمر کاهش پیدا کند، مارکت کپ رقیق شده در مقایسه با وضعیت حال حاضر کمتر خواهد بود. برای درک بهتر، مثال رو به رو را در نظر بگیرید. حداکثر عرضه کنونی BurnCoin برار 20 میلیون توکن است. هر یک از توکن‌ها قیمتی 1 دلاری دارد. تیم توسعه‌دهنده تصمیم گرفته تعدادی از توکن‌ها را از بازار جمع‌آوری و بسوزاند (از بین ببرد). هدف، پایین آوردن حداکثر میزان عرضه تا 18 میلیون عدد است.

با اعلام تصمیم شرکت مبنی بر سوزاندن توکن‌ها، قیمت هر BurnCoin همچنان همان 1 دلار باقی ماند. با در نظر گرفتن این که عمل یاد شده در آینده به وقوع خواهد پیوست، می‌توان سرمایه بازار رقیق شده را به صورت مقابل محاسبه کرد: 18 میلیون سکه * 1 دلار = 18 میلیون دلار

با این حال اکنون و در زمان اعلام برنامه آتی شرکت، ارزش بازار با توجه به وجود 20 میلیون توکن در گردش، هر یک به ارزش 1 دلار، برابر 20 میلیون دلار است. در اینجا سرمایه بازار رقیق شده از سرمایه بازار کنونی پایین‌تر است. با در نظر گرفتن مثالا بالا، اتفاقات زیادی ممکن است بین زمان اعلام برنامه و سوزاندن توکن‌ها رخ بدهند.

حتی بعد از سوزاندن، احتمال افزایش یا کاهش قیمت دارایی وجود دارد. یک مارکت کپ رقیق شده، مخصوصا برای توکن‌های ضد تورمی دارای برنامه توکن‌سوزی فعال، با یک معیار دقیق اندازه‌گیری فاصله زیادی دارد. به عبارتی این مقدار برای چنین دارایی، هرگز فاکتور خوبی به منظور ارزیابی و تصمیم‌گیری نیست. می‌توان آن را به چشم یک تصویر لحظه‌ای از وضعیت کنونی، مثل مارکت کپ در حال حاضر، دید. با این حال، این تصویر لحظه‌ای، در تلاش برای تخمین ارزش آینده است.

نتیجه‌گیری

سرمایه بازار کریپتوکارنسی یکی از مهمترین معیارهایی است که باید به طور مستمر تحت نظر داشت. این رقم، فروکش کردن یا ورود جریان ارزش به سرتاسر بازار رمز ارز را نشان می‌دهد. با وجود اهمیت این فاکتور، نباید صرفا به آن چشم دوخت و از دیگر معیارهای مهم مخصوصا در زمان اتخاذ تصمیم‌های مهم غافل شد. مارکت کپ در حقیقت تنها یکی از تکه‌های پازل است. جنبه‌های دیگری از صنعت نیز وجود دارند که باید قبل از انجام هر گونه اقدام مالی، در مورد آن‌ها تحقیق کنید.

منبع: binance

• ویتالیک بوترین خالق اتریوم کیست و چقدر ثروت دارد؟ + بیوگرافی
• استخراج دوج کوین ؛ آموزش ماین کردن (ماینینگ) DogeCoin
• وینک WINk چیست؟ اولین بلاک چین گیمینگ بر بستر ترون
• کیف پول سیف پال اس 1 ؛ معرفی و آموزش والت سخت افزاری SafePal S1

در تمامی جهان با کاهش و از دست رفتن قدرت خرید ارز ملی یک کشور، میزانی تورم به وجود می‌آید. نتیجه این پیشامد را می‌توان در افزایش متوسط ​​قیمت کالاها مشاهده کرد. اغلب دولت‌ها و مؤسسات مالی با همکاری متقابل در تلاش‌اند تا تورم به میزانی کنترل‌شده و تدریجی رخ دهد. با این وجود در طول تاریخ نرخ تورم در برخی کشورها چنان سریع بوده که ارزش واقعی ارز آن کشور به میزان نگران‌کننده‌ای سقوط کرده است. سرعت شتابان تورم همان چیزی است که به نام ابر تورم (Hyperinflation) شناخته می‌شود.

فیلیپ کاگان ، اقتصاددان در کتاب خود، ” ابر تورم پول گرایای پویا” (The Monetary Dynamics of Hyperinflation) آغاز ابر تورم را زمانی تعریف کرد که قیمت کالاها و خدمات در طی یک ماه به بیش از ۵۰ درصد افزایش یابد. به عنوان مثال، اگر قیمت یک کیسه برنج در کمتر از ۳۰ روز از ۱۰ تومان به ۱۵ تومان و در پایان ماه بعد آن از ۱۵ تومان به ۲۲.۵۰  تومان افزایش پیدا کند از اصطلاح ابر تورم استفاده می‌شود.

با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که قیمت یک کیسه برنج طی این روند پس از ۶ ماه ۱۱۴ تومان و پس از یک سال به بیش از هزار تومان خواهد رسید و قدرت خرید یک پول سابق مدام در حال کمتر شدن است. با این وجود میزان ابر تورم به ندرت در عدد ۵۰ درصد ثابت باقی می‌ماند. در بیشتر موارد حتی طی یک شبانه‌روز، ساعت یا لحظه قیمت‌ها دستخوش تغییرات زیادی می‌شوند. 

در نتیجه این افزایش قیمت‌های مداوم و کاهش ارزش پول، اعتماد مصرف‌کننده نیز کاهش پیدا می‌کند. ابر تورم به اقتصاد یک کشور ضربه زده و موج‌های اقتصادی سهمگین آن، مشاغل و شرکت‌های بسیاری را تعطیل خواهد کرد و افزایش نرخ بیکاری و کاهش درآمد مالیاتی همه در ادامه آن رخ خواهد داد. 

از ابرتورم‌های مشهور تاریخ می‌توان به ابرتورم آلمان، ونزوئلا و زیمباوه اشاره کرد با این وجود این لیست تنها محدود به همین‌جا نیست. در طول تاریخ کشورهای زیادی با ابر تورم و بحران‌های مشابه دست‌وپنجه نرم کرده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به مجارستان، یوگسلاوی سابق، یونان و… اشاره کرد.  

ابر تورم آلمان

آلمان چنان به شکوفایی اقتصادی مشهور شده که تصور ابر تورم در آن برای عده بسیاری سخت است با این وجود یکی از مشهورترین ابر تورم‌ها پس از جنگ جهانی اول در جمهوری ویمار آلمان رخ داد. آلمان مطمئن بود که پیروز جنگ است. به همین خاطر مبالغ هنگفتی برای تأمین هزینه جنگ وام گرفته بود و مطمئن بود که شکست‌خوردگان جنگ این بدهی را خواهند پرداخت. آلمان نه‌تنها پیروز نشد و مجبور به پرداخت همه این بدهی‌ها بود که با شکست محکوم‌به پرداخت غرامت سنگین میلیاردی شد. 

دلایل دیگر ایجاد ابر تورم آلمان، کنار گذاشتن استاندارد طلا و صدور بدون حساب پول کاغذی بود. کنار گذاشتن استاندارد طلا در آغاز جنگ به این معنی بود که میزان پول در گردش هیچ ارتباطی با میزان طلای متعلق به کشور آلمان نداشت.

 این اقدام بحث‌برانگیز منجر به کاهش ارزش پول ملی آلمان شد، در نتیجه متفقین از قبول پرداخت غرامت با پول ملی آلمان( مارک آلمان) خودداری کردند. در نتیجه آلمان هم با چاپ هنگفتی از پول خود برای خرید ارزهای خارجی سعی در پرداخت غرامت داشت و همین امر هم باعث کاهش بیش از پیش ارزش مارک آلمان شد.

در دوره‌ای، نرخ تورم با سرعتی بیش از ۲۰ درصد در روز در حال افزایش بود. ارز ملی آلمان چنان بی‌ارزش شده بود که برخی از شهروندان برای گرم نگه‌داشتن خانه‌های خود پول کاغذی می‌سوزاندند چرا که سوزاندن اسکناس‌ها از خرید هیزم ارزان‌تر و به‌صرفه‌تر بود.

ابر تورم در ونزوئلا

ونزوئلا به لطف ذخایر بزرگ نفتی خود، در طول قرن ۲۰ از اقتصادی سالم برخوردار بود، اما اشباع عرضه نفت در دهه ۸۰ و به دنبال آن سوء مدیریت اقتصادی و فساد گسترده در اوایل قرن ۲۱ باعث ایجاد یک بحران اقتصادی اجتماعی و سیاسی گسترده در این کشور شد. این بحران از سال ۲۰۱۰ آغاز شده است و هم‌اکنون یکی از بدترین بحران‌های تاریخ بشر محسوب می‌شود.

نرخ تورم در ونزوئلا به‌سرعت افزایش یافت و از نرخ سالانه ۶۹ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۱۸۱ درصد در سال ۲۰۱۵ رسید. اما دوره ابر تورم در این کشور سال ۲۰۱۶ آغاز شد. در پایان سال ۲۰۱۶ به میزان ۸۰۰ درصد نرخ تورم در ونزوئلا افزایش پیدا کرد. در سال ۲۰۱۷ میزان تورم به ۴۰۰۰ درصد و در اوایل سال ۲۰۱۹ به بیش از ۲،۶۰۰،۰۰۰ درصد رسید.

در سال ۲۰۱۸ ، رئیس‌جمهور نیکولاس مادورو اعلام کرد که برای مبارزه با ابر تورم، ارز جدیدی چاپ خواهد شد و بولیوار موجود را با نرخ ۱/۱۰۰۰۰۰ جایگزین می‌کند. بنابراین، ۱۰۰۰۰۰ بولیوار قدیم به ۱ بولیوار جدید تبدیل شد. با این حال ، کارآیی چنین رویکردی بسیار سؤال‌برانگیز است. استیو هانکه، اقتصاددان، اظهار داشت که: “کاهش صفر صرفاً یک حرکت نمایشی است و هیچ تأثیری ندارد ، مگر اینکه سیاست و رویکرد اقتصادی تغییر کند.”

ابر تورم در زیمبابوه

پس از استقلال کشور زیمباوه در سال ۱۹۸۰، اقتصاد کشور در سال‌های اولیه کاملاً پایدار بود. با این حال، دولت رئیس‌جمهور رابرت موگابه در سال ۱۹۹۱ برنامه‌ای با نام ESAP (برنامه تعدیل ساختاری اقتصادی) را آغاز کرد. از این برنامه به عنوان عامل اصلی سقوط اقتصادی زیمبابوه یاد می‌شود. 

همراه با این برنامه، اصلاحات ارضی‌ای رخ داد که منجر به افت شدید تولید مواد غذایی شد و در نهایت یک بحران بزرگ مالی و اجتماعی در زیمباوه رخ داد. 

از اواخر دهه ۹۰  نشانه‌های بی‌ثباتی در دلار زیمبابوه (ZWN) قابل‌مشاهده بود. ابر تورم در سال‌های ابتدایی ۲۰۰۰ رخ داد. نرخ تورم سالانه در سال ۲۰۰۴ به ۶۲۴ درصد، در سال ۲۰۰۶ به ۱،۷۳۰ درصد و در جولای ۲۰۰۸ به ۲۳۱،۱۵۰،۸۸۸ درصد رسید. به دلیل کمبود اطلاعات ارائه‌شده بانک مرکزی زیمباوه، نرخ‌های تورم پس از ژوئیه صرفاً بر اساس برآوردهای نظری بود.

طبق محاسبات پروفسور استیو هانکه ، ابر تورم زیمبابوه در ماه نوامبر ۲۰۰۸، با نرخ سالانه ۸۹.۷۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ درصد معادل ۷۹.۶ میلیارد درصد در ماه یا ۹۸ درصد در روز به اوج خود رسید.

زیمبابوه اولین کشوری بود که یک ابر تورم را در قرن بیست و یکم تجربه می‌کرد و دومین کشوری بود که بدترین ابر تورم تاریخ را ثبت می‌کرد (پس از مجارستان). در سال ۲۰۰۸ ، دلار زیمبابوه به صورت رسمی کنار گذاشته شد و ارزهای خارجی به عنوان پول قانونی تصویب شدند.

استفاده از ارزهای دیجیتال برای مقابله با ابرتورم

ازآنجایی‌که بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال بر مبنای سازوکارهای متمرکز نیستند، ارزش آن‌ها به‌واسطه مؤسسات دولتی یا مالی قابل تعیین نیست. فناوری بلاکچین تضمین می‌کند که نحوه صدور و تولید واحدهای ارزی جدید(یا سکه‌های جدید) بر اساس یک برنامه از پیش تعیین شده رخ داده و هر واحد منحصر بوده و نمی‌توان از یک واحد از یک سکه چندین نسخه کپی کرد (Duplication).

این موارد بخشی از دلایل محبوبیت روزافزون ارزهای دیجیتال در کشورهایی است که با ابر تورم روبرو هستند. به عنوان مثال در ونزوئلا و حتی زیمباوه پرداخت ارزهای دیجیتال برای معاملات همتا به همتا رشد چشمگیری داشته است. 

در برخی از کشورها، مقامات و مدیران پولی و بانکی به نحوی جدی در حال بررسی فرصت‌ها و خطرات مرتبط با معرفی یک ارز دیجیتال ملی تحت حمایت دولت هستند تا از آن به عنوان جایگزینی بالقوه برای سیستم سنتی پول کاغذی معرفی کنند. 

بانک مرکزی سوئد یکی از اولین بانک‌ها در این زمینه است. از دیگر مثال‌های قابل‌توجه می‌توان به بانک‌های مرکزی سنگاپور ، کانادا ، چین و ایالات‌متحده اشاره کرد. اگرچه بسیاری از بانک‌های مرکزی در حال آزمایش بلاکچین هستند ، اما این سیستم‌ها الزاماً الگوی جدیدی از نظر سیاست پولی ایجاد نمی‌کنند زیرا بعید است که ارزهای دیجیتال این دولت‌ها، مانند بیت کوین دارای یک عرضه محدود یا ثابت باشند.

سخن پایانی 

اگرچه ممکن است موارد ابر تورم اندک باشد ، اما واضح است که یک دوره نسبتاً کوتاه ناآرامی سیاسی یا اجتماعی می‌تواند به‌سرعت کاهش ارزش پول‌های سنتی را رقم بزند. تقاضای کم برای صادرات یک کشور نیز می‌تواند دلیل محرکی برای ایجاد ابر تورم باشد. 

با کاهش ارزش ارز ملی، قیمت‌ها به‌سرعت افزایش‌یافته و در نهایت یک چرخه معیوب ایجاد می‌شود. چندین دولت تلاش کرده که با چاپ پول بیشتر در برابر این مشکل بایستند اما تاریخ ثابت کرده که این روش بی‌فایده است و تنها به کاهش بیشتر ارزش کلی ارز کمک می‌کند. بد نیست بدانید که هرچه اعتماد به ارز سنتی کاهش می‌یابد، ارزهای دیجیتال از محبوبیت و رواج بیشتری برخوردار می‌شود. این موضوع در آینده می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای در مورد نحوه مشاهده و برخورد با پول در سطح جهانی داشته باشد.

تایلر و کامرون وینکلواس (Winklevoss) دوقلوهای افسانه‌ای کریپتوکارنسی محسوب می‌شوند. با برادران وینکلواس و ثروت و سرمایه آن‌ها آشنا می‌شویم.

افراد آشنا با رمز ارزها و دنیای کریپتوکارنسی، درباره دوقلوهای Winklevoss چندان خوب صحبت نمی‌کنند. به عنوان نمونه می‌توان به صحبت‌های لری سامرز (Larry Summers)، رئیس دانشگاه هاروارد در زمان تحصیل تایلر و کامرون وینکلواس در آن، اشاره کرد که هر دو را احمق خطاب کرده بود! این دو نفر در فیلم بسیار پرمخاطب “The Social Network”، افرادی درشت اندام و احمق نشان داده شدند که با وجود داشتن برتری‌های (جسمانی) فراوان، از عقل و هوش هیچ بهره‌ای نبرده‌اند.

حتی اگر این صحبت‌ها کاملا منصفانه یا درست نباشند، به نکات مهمی درباره برادران تایلر و کامرون وینکلواس اشاره می‌کنند. در این مطلب قصد داریم بیشتر با این دو نفر که جزو سرمایه‌دارترین افراد در دنیای رمز ارز به شمار می‌روند آشنا شویم.

آشنایی کلی با تایلر و کامرون وینکلواس

آن‌ها در 21 آگوست سال 1981 در شهر ساوتهمپتون متولد شدند. پدر و مادر آن‌ها، هوارد و کارول وینکلواس، جزو مسیحیان متدین و معتقد به آداب دینی بودند. دوقلوها در گرینویچ، کان، که در حومه شهر نیویورک سیتی قرار گرفته است، بزرگ شدند. بد نیست بدانید این یکی از بهترین و مرفه‌ترین شهرهای سرتاسر ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود. علیرغم این حقیقت، تایلر و کامرون به ریشه داشتن در خانواده‌ای از سطوح پایین تاکید می‌کنند.

برادران وینکلواس در گفتگو با مجله Vanity Fair ادعا کردند پدرشان به یک کالج کوچک مسیحی وارد شد، اما فقط توانست تا کلاس هشتم درس بخواند. آن‌ها پدرشان را یک معدنچی زغال سنگ خطاب می‌کنند. همچنین مادر تایلر و کامرون، در خانواده‌ای بزرگ شد که به منظور اجرای برنامه‌های زنده، دائما در حال مسافرت بودند.

همچنان، این دوقلوها در مدارس خصوصی کاملا انحصاری درس خواندند. به عنوان نمونه باید به مدرسه Greenwich Country Day School اشاره کنیم که جورج اچ دبلیو بوش، رئیس جمهور آمریکا قبل از باراک اوباما، نیز در آن تحصیل کرده است. در مقاطع بالاتر آن‌ها به تحصیل در مدرسه Brunswick School پرداختند که جزو پنجاه مدرسه برتر کل ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود. برادران وینکلواس در همین مدرسه، قایقرانی را با یکدیگر شروع کردند.

عضویت در تیم قایقرانی و فعالیت ورزشی حرفه‌ای

کارول وینکلواس، مادر دوقلوها، آن‌ها را به قایقرانی تشویق کرد. در زمان تحصیل در مدرسه Brunswick School، همسایه آن‌ها فعالیت مشابهی داشت. این فرد دارای فیزیک جسمانی بی‌نظیر و بدنی تنومند بود، چیزی که برای یک پاروزن حرفه‌ای کاملا ضروری است. از طرفی کارول، پسران خود را با وی مقایسه می‌کرد که دارای قدی بلند و بدنی قدرتمند بودند.

در گرینویچ، کان، هیچ کلاب قایقرانی وجود نداشت، به همین دلیل مادر تایلر و کامرون وینکلواس مجبور بود آن‌ها را به شهر سوگاتاک (با فاصله نیم ساعت) ببرد. دوقلوها به شدت شیفته این ورزش شده و مسئولان مدرسه Brunswick School را به تاسیس یک کلاب ترغیب کردند.

فیزیک بی‌نظیر برادران Winklevoss

قایقرانان قهرمان، شخصیتی شبیه آدم‌های مکانیکی دارند و نمونه‌هایی خوب از فیزیک برتر انسان به شمار می‌روند؛ به نظر می‌رسد آن‌ها از ماسه‌های زمان تراشیده شده‌اند! آن‌ها خانواده‌ای ثروتمند نداشته و از صفر به میلیاردهای کنونی تبدیل شدند.

دوقلوهای وینکلواس یک کلاب قایقرانی تاسیس کردند و بعد از تحصیل در دانشگاه‌های هاروارد و آکسفورد، در تیم‌های اختصاصی این دو دانشگاه نیز پارو زدند. پیشرفت آن‌ها در دنیای قایقرانی تا جایی ادامه پیدا کرد که در قالب تیم ملی ایالات متحده آمریکا، در مسابقات المپیک پکن حضور یافتند.

تا مدتی قبل، این دو نفر را به عنوان بازندگان پروژه بزرگ فیس بوک که در نهایت از یک دادخواهی چند میلیارد دلار ناقابل به دست آوردند، می‌شناختند، اما وضعیت اکنون متفاوت است.

ورود به دانشگاه هاروارد و سپس آکسفورد

این دو برادر در سال 2000 میلادی به دانشگاه هاروارد وارد و در سال 2004، با مدارک بازرگانی، از آن خارج شدند. آن‌ها جزو تیم قایقرانی این دانشگاه بودند. پنج سال بعد از فارغ‌التحصیلی، آن‌ها به مدرسه بیزینسی دانشگاه آکسفورد (Said Business School) رفته و در سال 2010، مدرک کارشناسی ارشد در زمینه مدیریت کسب و کار را دریافت کردند. آن‌ها عضوی از مدرسه کلیسای مسیح (Christ Church) و همچنین تیم قایقرانی این دانشگاه بودند. در حقیقت آن‌ها در Blue Boat به رقابت پرداختند که بالاترین سطح قایقرانی در آکسفورد به شمار می‌رود.

به دوران تحصیل تایلر و کامرون وینکلواس در دوره کارشناسی، بین سال‌های 2000 الی 2004، برمی‌گردیم. آن‌ها در اینجا با مارک زاکربرگ آشنا شدند و یک شبکه اجتماعی راه‌اندازی کردند. البته برخلاف تصور، این شبکه همان Facebook نیست و در حقیقت آن‌ها با پی بردن به استعداد زاکربرگ و مشاهده پروژه موفق او، درخواست کرده بودند پروژه‌شان را برنامه‌نویسی کند. اکنون فیس بوک، بزرگترین شبکه اجتماعی دنیا است و اینستاگرام و واتساپ به آن تعلق دارند. مارک زاکربرگ نیز با داشتن ثروتی بالای 100 میلیارد دلار، پنجمین انسان ثروتمند دنیا به شمار می‌رود. اگرچه برادران وینکلواس جزو ثروتمندترین انسان‌های دنیا هستند، اما دارایی آن‌ها با مالک فیس بوک غیر قابل مقایسه است.

آشنایی با مارک زاکربرگ

دوقلوهای وینکلواس به همراه دوستشان دیویا نارندرا (Divya Narendra)، در اواخر سال 2002 ایده ساخت یک شبکه اجتماعی را مطرح کردند که شباهت زیادی با فیس بوک داشت. این شبکه HarvardConnection نام داشت و هدفش، برقراری ارتباط بین دانش‌آموزان و دانشجویان سراسر آمریکا بود. برادران وینکلواس قبل از این که در انتهای سال 2003 با آقای زاکربرگ تماس بگیرند، ابتدای این سال با استخدام چند برنامه‌نویس، شروع به توسعه پلتفرم ارتباط جمعی خود کردند.

در آن زمان مارک زاکربرگ به وسیله تاسیس یک شبکه اجتماعی بسیار موفق به نام Facemash، خود را به عنوان یک اعجوبه برنامه‌نویسی شناسانده بود. این پلتفرم در دانشگاه هاروارد سر و صدای زیادی به پا کرد و تقریبا همه دانشجویان عضو آن شدند. آن‌ها از رتبه‌بندی یکدیگر بر اساس جذابیت لذت می‌بردند، چیزی که یکی از قابلیت‌های نسخه اولیه Facebook کنونی بود. آقای زاکربرگ به خاطر استفاده از اموال دانشگاه هاروارد به منظور راه‌اندازی شبکه خود دچار مشکل شد، اما همچنان او را از دانشگاه اخراج نکردند.

تایلر و کامرون وینکلواس به همراه دیویا نارندرا، از میزان محبوبیت مارک مطلع بوده و ایده خلاقانه وی را ستایش می‌کردند. به همین دلیل از او درخواست کردند شبکه اجتماعی مورد نظرشان را طراحی و برنامه‌نویسی کند. این شروع دردسرس بزرگ برای مدیر عامل کنونی فیس بوک بود، به طوری که شکایت دوقلوهای وینکلواس از وی و کشیدن بحث به دادگاه را در پی داشت.

شکایت برادران وینکلواس و زاکربرگ از یکدیگر

هیچ قراردادی مبنی بر این که آقای زاکربرگ تصمیم گرفته بود کار پیاده‌سازی ایده تایلر و کامرون وینکلواس را انجام بدهد موجود نیست، اما چند ایمیل فرستاده شده از سوی وی به تیم سه نفره آن‌ها، نشان می‌دهد مارک با درخواستشان موافقت کرده بود. علاقه مارک نسبت به انجام این کار خیلی سریع فروکش کرد. برادران وینکلواس مدعی شدند او بعد از شنیدن ایده، به جای طراحی وب سایت آن‌ها، از ایده برای ساخت وب سایت خودش بهره برد. مبادلات پیام فوری بین آقای زاکربرگ و دوستانش، به نظر این موضوع را تایید می‌کند.

فیس بوک در دومین ماه سال 2004 تاسیس شد. چند هفته قبل، او به دوقلوها گفته بود به خاطر داشتن مشغله کاری بسیار زیاد، قادر به تمام کردن پروژه آن‌ها نیست.

بدون شک Facebook موفقیتی بزرگ بود، به طوری که بعد از راه‌اندازی خیلی سریع توجه بسیاری را به خود جلب کرد. حتی سخنران مراسم فارغ‌التحصیلی سال 2004 دانشگاه هاروارد نیز به وجود چنین پلتفرمی در صحبت‌هایش اشاره کرد. کامرون و تایلر از شنیدن این اخبار به شدت عصبی شدند، چرا که تصور می‌کردند از ایده آن‌ها برای ساخت فیس بوک الهام گرفته شده بود.

تیم سه نفره آن‌ها، دوقلوهای وینکلواس به همراه دوستشان دیویا نارندرا، در نهایت یک برنامه‌نویس ماهر برای تمام کردن کار وب سایت خود پیدا کردند. این پلتفرم در نهایت ConnectU نام گرفت، اما موفق نشد به محبوبیت دست پیدا کند. در سوی دیگر، Facebook خیلی سریع دنیا را درنوردید.

تا نهمین ماه سال 2004، زمانی که ConnectU دادخواستی برای دریافت غرامت از Facebook تنظیم کرد، دوقلوهای وینکلواس از دانشگاه هاروارد فارغ‌التحصیل شده و مارک زاکربرگ با هدف کار تمام وقت روی پروژه خود، از دانشگاه انصراف داده بود. او به این منظور، محل زندگی را به سیلیکون ولی (دره سیلیکون، محل تجمیع غول‌های فناوری) برد. پیتر تیل (Peter Thiel) به عنوان یکی از سرمایه‌ داران آن زمان، با پی بردن به پتانسیل‌های بی‌نظیر پروژه، 500 هزار دلار در استارتاپ فیس بوک سرمایه گذاری کرد.

اقدام متقابل فیس بوک

شکایت برادران وینکواس از مارک زاکربرگ، به اقدامی مشابه از سوی وی منجر شد. شکایت آن‌ها از یکدیگر سال‌ها طول کشید، تا در نهایت، در سال 2008، طرفین به توافق رسیدند. قرار بر محرمانه ماندن این توافق بود، اما به خاطر یک سری اشتباهات و فاش شدن موضوع، در نهایت عموم مردم دریافتند مارک زاکربرگ، حاضر به پرداخت 65 میلیون دلار به صورت نقد و همجنین بخشی از سهام شرکت فیس بوک شده است. بد نیست بدانید در زمان توافق، سال 2008، ارزش Facebook به حدود 3.7 میلیارد دلار رسیده بود!

اکثر کارشناسان معتقدند بر اساس شواهد علنی شده، این مبلغ هنگفتی بوده است. با این حال، تایلر و کامرون وینکلواس به نتیجه راضی نبودند، چرا که بر اساس یک مقاله منتشر شده در nytimes (نیویورک تایمز) در سال 2010، هدف آن‌ها لغو کردن کل پروژه بود. دوقلوها مدعی شدند سهامی که در پی توافق با Facebook دریافت کردند، به اندازه ادعا، باارزش نبود.

در سال 2011، یک قاضی به برادران وینکلواس گفت سال‌ها بحث و جدال به پایان رسیده و بهتر است آن‌ها ضمن متوقف کردن گله و شکایت، به قایقرانی برگردند!

ورود به وادی ثروتمندان

سازش آن‌ها با مارک زاکربرگ بر سر ساخت فیس بوک، تایلر و کامرون وینکلواس را در ابتدا ثروتمند کرد، اما این سرمایه‌ گذاری در رمز ارزها و خرید بیت کوین بود که سب تبدیل آن‌ها به افرادی با ثروت میلیارد دلاری شد. در مقایسه با زمان خرید Bitcoin توسط آن‌ها، ارزش هر کوین نخستین رمز ارز دنیا 4 هزار برابر شده است.

سال 2008 برای دو نفر، به جرات بهترین سال عمرشان بود. آن‌ها در این سال نه تنها 65 میلیون دلار پول نقد و همچنین سهام فیس بوک را به دست آوردند، بلکه موفق شدند به عنوان اعضای تیم قایقرانی ایالات متحده آمریکا، در المپیک پکن نیز شرکت کنند. دستیابی به چنین قله‌ای در ورزش حرفه‌ای، همیشه هدف مشترک تایلر و کامرون وینکلواس بود. آن‌ها مدعی شدند تمرکز شدید روی قایقرانی، کمک کرد قضیه دادخواهی از فیس بوک را برای چند سال مدیریت کنند.

آن‌ها در چین، با وجود عدم کسب مدال، عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادند. در مسابقات دو نفره ویژه، آن‌ها به رتبه ششم دست پیدا کردند. اگرچه حضور در المپیک خود به تنهایی افتخار بزرگی است، اما بد نیست بدانید آن مسابقه، تنها شش شرکت کننده داشت!

بسیاری تصور می‌کردند دو برادر در مسابقات سال 2012 شرکت خواهند کرد، اما وینکلواس‌ها تصمیم گرفتند از حضور در المپیک انصراف بدهند. علت این تصمیم به احتمال زیاد، درگیر شدن آن‌ها در دنیای سرمایه گذاری به واسطه میلیون‌ها دلار پول به دست آمده در سال 2008 بود. تایلر و کامرون دیگر زمان کافی برای پاروزدن نداشتند!

کامرون وینکواس در گفتگو با روزنامه Harvard Crimson گفت بعد از مسابقات المپیک سال 2008 پکن، وی به همراه برادرش ماجراجویی تجاری بعدی خود را آغاز کردند. تصمیم آن‌ها، تلاش برای استراحت، رفع فشار و بررسی وضعیت بود. برادران وینکلواس چشم و گوش خود را کاملا باز نگه داشته بودند تا در صورت فراهم شدن هر فرصت سرمایه گذاری خوب، سریعا به آن ورود پیدا کنند. به عقیده کامرون، بعضی اوقات یک سری چیزها (خوب) فقط در دامان شما قرار می‌گیرند دقیقا چند سال بعد، چیزی بسیار خوب در دامان آن‌ها قرار گرفت؛ بیت کوین دوقلوها را از افرادی ثروتمند، تبدیل به میلیاردر کرد.

بدون ریسک، پاداشی در کار نیست

بعد از توافق با فیس بوک و به پایان رسیدن مسابقات المپیک، اگر آن‌ها پولشان را در بیت کوین سرمایه گذاری نمی‌کردند، به احتمال زیاد در تاریخ محو شده و هرگز درباره‌شان چیزی نمی‌شنیدیم. شاید آن‌ها زمانی به عنوان قایقران‌های تیم ملی المپیک یا شکایت‌کنندگان از مارک زاکربرگ با رسانه‌ها صحبت می‌کردند، اما امروز دلیل گفتگوی دوقلوهای وینکلواس با رسانه‌ها، چیز دیگری است.

زمانی که دوقلوها در سال 2012 برای تعطیلات به جزیره ایبیزا رفته بودند، نخستین مرتبه درباره بیت کوین شنیدند. آن‌ها تنها برای بیرون کردن خستگی از تن به این سفر رفته بودند، اما در هر صورت، کاملا ناخواسته زمینه برای حرکت بزرگ بعدی در زندگی فراهم شد! به عقیده تایلر وینکلواس، شما زمان عاشق شدنتان را پیش‌بینی نمی‌کنید. روال همیشه همینطور است!

آن‌ها به شدت شیفته بیت کوین شده و شروع به خرید نخستین رمز ارز دنیا کردند. یک سال بعد و در سال 2013، تایلر و کامرون در گفتگو با نیویورک تایمز، میزان دارایی دیجیتالی خود را 11 میلیون دلار اعلام کردند. آن‌ها اغلب سرمایه‌شان را وقتی BTC فقط 10 دلار قیمت داشت، جمع‌آوری کرده بودند. تا پایان سال 2013، قیمت هر بیت کوین به 120 دلار افزایش یافت. از نظر عموم مردم، Bitcoin ارز مورد استفاده در بازار سیاه برای انتقال ارزش بین افراد خبیث بود، به همین دلیل آینده‌اش را تاریک تصور می‌کردند. با این حال، برادران وینکلواس به سرمایه گذاری خود ایمان داشتند. با در نظر گرفتن قیمت کنونی BTC، هر سکه برابر 40 هزار دلار، به طور واضح آن‌ها به سودی باورنکردنی دست پیدا کرده‌اند.

کامرون در گفتگو با نیویورک تایمز گفت مردم بیت کوین را طرح پانزی و همچنین حباب خطاب کرده و نمی‌خواهند آن را جدی بگیرند. او معتقد بود ارزهای مجازی آمده‌اند که بمانند.

بیشتر بخوانید: طرح پانزی و طرح هرمی چیست و چه تفاوت‌ و شباهتی با یکدیگر دارند؟

تا سال 2017، نه تنها بیت کوین، بلکه مفهوم کریپتوکارنسی محبوبیت زیادی پیدا کرد و پروژه‌های بسیار زیادی بر پایه فناوری زیربنایی بیت کوین یعنی بلاک چین شکل گرفت. در همین سال به واسطه عرضه اولیه سکه (ICO) زمینه برای حمایت از پروژه‌های بلاک چینی توسط دیگران فراهم شد، به همین دلیل با بمب ایده‌های مبتنی بر فناوری نام برده مواجه شدیم.

وقتی قیمت هر بیت کوین به 14 هزار دلار در سال 2018 رسید، آن‌ها به وادی میلیاردها ورود پیدا کردند. اگرچه در یک بازه زمانی در همین سال قیمت تا 6 هزار دلار نیز ریزش کرد، اما فراموش نکنید تایلر و کامرون، Bitcoin را در قیمت 10 دلار خریداری کرده بودند!

بیشتر بخوانید: برترین میلیونرهای بیت کوین (Bitcoin) در دنیا را بشناسید

فعالیت گسترده و حرفه‌ای وینکلواس در دنیای کریپتوکارنسی

برخلاف سایر نهنگ‌های بیت کوین، دو برادر به هیچ عنوان قصد ندارند در پورتفولیوی خود تنوع ایجاد کنند. در حقیقت، آن‌ها همیشه در ارتباط با رمز ارزها، عکس این عمل را انجام می‌دهند. با وجود این ادعا، دوقلوهای وینکلواس نزدیک به 350 میلیون دلار پولشان را در دیگر ارزهای دیجیتال، بیشتر اتریوم، سرمایه گذاری کرده‌اند. آن‌ها در سال 2015 صرافی کریپتوکارنسی جمینی را تاسیس کردند که یکی از بزرگترین‌ها است.

وقتی سال 2012 فیس بوک سهامش را به صورت عمومی عرضه کرد، ارزش دارایی تایلر و کامرون به 300 میلیون دلار رسید، چرا که بخشی از توافق آن‌ها با مارک زاکربرگ، دریافت سهام فیس بوک بود.

نهنگ‌های زیادی طی این سال‌ها، بعد از هر مرتبه ریزش قیمت بیت کوین، دارایی‌شان را لیکویید کردند، اما دوقلوهای وینکلواس سفت و سخت BTCهای خود را نگه داشتند. کافی است رشد قیمت بیت کوین از 10 دلار تا 40 هزار دلار تاکنون را در نظر گرفته و میزان سود آ‌ن‌ها را محاسبه کنید! این در حالی است که می‌دانیم بر اساس تحلیل‌های متعدد، اکنون در ابتدای مسیر رشد قیمت Bitcoin قرار داریم. «تحلیلی بر افزایش قیمت دو برابری بیت کوین طی کمتر از یک ماه» نشان داد 100 هزار دلار، 288 هزار دلار، 500 هزار دلار، 650 هزار دلار و حتی 1 میلیون دلار برای نخستین رمز ارز دنیا دست یافتنی هستند.

نمایی متفاوت از رمز ارزها

آن‌ها برخی اصول ابتدایی و اساسی بیت کوین و در کل رمز ارزها را زیر سوال بردند. هدف اصلی از خلق کردن آن، ایجاد یک سیستم پولی بین‌المللی فارغ از کنترل دولت‌ها و در کل یک نهاد مرکزی خاص بود، به طوری که خود مردم شبکه را اداره و کنترل کنند؛ بیت کوین خارج از دسترس قوانین کنترل‌کننده دولت‌ها است و به صورت غیر متمرکز اداره می‌شود. با این حال، برادران وینکلواس عقیده دارند در نظر گرفتن قوانین و چارچوب برای رمز ارزها، حرکت مثبتی است. آن‌ها بر اساس همین دیدگاه صرافی جمینی را تاسیس کردند.

تایلر وینکلواس در گفتگو با Forbes در سال 2013 گفت تمام سرمایه گذاران در بازارهای مالی مختلف آمریکا، به خاطر قانون‌مدار بودن درونشان فعالیت می‌کنند. آن‌ها مجوز دارند و قابل اعتماد هستند. اگر این خصیصه‌ها را از آن‌ها بگیرید، هیچ چیز باقی نخواهد ماند. تایلر چنین ویژگی‌هایی را برای بیت کوین نیز می‌پسندد، هر چند برخلاف اصول رمز ارزها است.

طبق همین دیدگاه‌ها، دوقلوهای وینکلواس تصمیم گرفتند نخستین صندوق قابل معامله (ETF) بیت کوینی را تاسیس کنند. این یک صندوق سرمایه گذاری تماما تشکیل شده از بیت کوین بود، اما شبیه بازارهای بورس سنتی فعالیت می‌کرد. این اقدام، انتقادهای زیادی را پی داشت. افراد مخالف طرح، آن را ضد ایده اصلی راه‌اندازی شبکه‌های پولی غیر متمرکز مخصوصا بیت کوین می‌دانستند. در نهایت، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده آمریکا در سومین ماه سال 2017 طرح آن‌ها را به طور کامل رد کرد. تایلر و کامرون روی طرح خود پافشاری کرده و مجددا آن را در سال 2019 ارائه کردند، اما مجددا این ایده رد شد.

کیف پول‌های رمز ارزی دوقلوهای وینکلواس

افرادی که اقدام به خرید و فروش ارزهای دیجیتال نظیر Bitcoin می‌کنند، برای نگهداری سکه‌های مجازی خود به یک کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارند. البته نحوه کار والت، با کیف پول‌های واقعی متفاوت است. در اینجا خود سکه‌های مجازی را نگه نداشته و در واقع ابزاری برای نگهداری و مدیریت کلید عمومی و خصوصی است. از طریق این کلیدها، مالکیت خود بر تعداد مشخصی سکه در بلاک چین را نشان می‌دهید.

کلید عمومی و خصوصی نیز چیزی به جز یک سری عدد نیستند. آن‌ها تمام چیزی هستند که به عنوان مالکیت در اختیار دارید. حتی اگر میلیاردها دلار نیز در قالب بیت کوین یا هر رمز ارز دیگر داشته باشید، در صورت گم کردن کلیدها، هیچ راه بازگشتی وجود ندارد. به همین دلیل باید با جان و دل از آن‌ها نگهداری کنید. تایلر و کامرون وینکلواس با در نظر گرفتن اهمیت این موضوع، راهکاری اختراع کردند. این روش بخشی از بنیاد صرافی جمینی نیز به شمار می‌رود. بد نیست بدانید جمینی، یکی از معدود صرافی‌های کریپتویی دارای مجوز محسوب می‌شود.

آن‌ها در گفتگو با رسانه‌های خبری مدعی داشتن روشی ویژه برای نگهداری بیت کوین‌های خود شدند. دوقلوهای وینکلواس کلیدهای خصوصی‌شان را روی کاغذ پرینت کرده و آن را به چند بخش تقسیم کرده‌اند. تکه‌های کاغذ، داخل صندوق امانات پراکنده در سرتاسر آمریکا نگهداری می‌شوند.

و اما کمی درباره حقیقت «دوقلو» بودن!

بیشتر دوقلوها شباهت ظاهری زیادی با یکدیگر دارند. برادران وینکلواس نیز از این موضوع مستثنی نیستند. این دو با یکدیگر زندگی و کار می‌کنند و با هم به سفر می‌روند. حتی قرارهای عاشقانه آن‌ها، همراه دو خانم دیگر، همراه یکدیگر است! تایلر و کامرون در طول روز، بیشتر ساعت‌ها را در کنار هم سپری می‌کنند. آن‌ها به این شیوه بزرگ شده و در طول کودکی، دوران مدرسه و دانشگاه، دائما با هم بوده‌اند.

تنها تفاوت مهم میان این دو، چپ دست بودن کامرون و راست دست بودن تایلر است. با نگاه به وضعیت حضور آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی، مجددا متوجه شباهت رفتار خواهید شد، هر چند تفاوتی از نظر میزان محبوبیت وجود دارد؛ تعداد فالوورهای حساب کاربری تایلر در توئیتر 329 هزار نفر و تعداد دنبال‌کنندگان کامرون در همین پلتفرم 254 هزار نفر است.

جالب است بدانید پدر مادر تایلر و کامرون، مدعی بی‌اطلاعی از تفاوت سنی آن‌ها با یکدیگر هستند، به طوری که مشخص نیست کدام یک از دیگری بزرگتر است!

به سختی می‌توان برادران وینکلواس را جدا از هم دید! حس مد و فشن آ‌ن‌ها ترکیبی از GQ و Brooks Brothers است. ارتباط ذهنی آن‌ها به اندازه‌ای است که حین صحبت، یکی می‌تواند جملات دیگری را به پایان برساند، گویا از آن چه در ذهنش می‌گذرد کاملا باخبر است.

منبع: workandmoney

• وینک WINk چیست؟ اولین بلاک چین گیمینگ بر بستر ترون
• کیف پول سیف پال اس 1 ؛ معرفی و آموزش والت سخت افزاری SafePal S1
• امنیت تراکنش های بیت کوین واقعا چقدر است؟
• حد ضرر یا استاپ لاس در معاملات ارز دیجیتال چیست و چگونه آن را تعیین کنیم؟

پریتی ساینر نام یک کیف پول ارز دیجیتال کاملا متفاوت است. با Parity Signer گوشی موبایل خود را به یک والت سخت افزاری بسیار امن تبدیل می‌کنید!

کیف پول ارز دیجیتال را به دو دسته‌بندی کلی سرد و گرم (کلد و هات) تقسیم می‌کنیم. تفاوت اصلی در اینجا، اتصال یا عدم اتصال به اینترنت است؛ کیف پول‌هایی که دائما به اینترنت متصل هستند، از این اتصال گرم می‌شوند! والت‌های آفلاین، به خاطر وصل نبودن به شبکه جهانی اطلاعات، سرد می‌شوند! نرم افزارهای مخصوص موبایل، دسکتاپ و تحت وب را کلد خطاب می‌کنند، اما کیف پول پول پریتی ساینر در این میان یک استثنا است.

والت‌های سرد دارای دو نوع سخت افزاری (فیزیکی) و کاغذی هستند. پیپر والت یا کیف پول کاغذی به معنی نوشتن کلید خصوصی و کلید عمومی روی تکه‌ای کاغذ (پرینت کردن آن‌ها همراه QR کد) است. کیف پول سخت افزاری یک گجت فیزیکی و دستگاهی الکترونیکی است که به گوشی هوشمند، لپ تاپ و سیستم کامپیوتری دسکتاپ متصل می‌شود. هر دو مورد، امکان ذخیره‌سازی آفلاین رمز ارزها را فراهم می‌کنند. پیپر والت بدون هزینه و رایگان، اما در عین حال کار با آن کمی دشوار است. از طرفی برای داشتن گزینه‌های سخت افزاری باید پول پرداخت کنید. البته این محدودیت به لطف توسعه کیف پول پریتی ساینر اکنون از بین رفته است، به طوری که می‌توان روی موبایل یک والت آفلاین داشت!

برای پی بردن به اهمیت پروژه ساخت این نرم افزار برای دنیای بلاک چین و رمز ارزها، کافی است بدانید شرکت توسعه‌دهنده آن به آقای گاوین وود (Gavin Wood) تعلق دارد. وی همراه با ویتالیک بوترین اتریوم را تاسیس کرد و موسس پلتفرم بزرگ پولکادات نیز به شمار می‌رود.

پریتی ساینر (Parity Signer) چیست؟

Parity Signer نام یک نرم افزار والت کریپتوکارنسی موبایلی است. اگرچه افزایش مقبولیت و کاربرد رمز ارزها سبب رو آوردن شرکت‌های نرم افزاری زیادی به توسعه اپلیکیشن‌های کیف پول ارز دیجیتال شد و به طور مستمر شاهد معرفی برنامه‌های جدیدی در این حوزه هستیم، اما پریتی ساینر با بقیه موارد یک تفاوت اساسی دارد؛ Parity Signer یک اپلیکیشن والت موبایل آفلاین (سرد) است. این در حالی است که می‌دانیم نرم افزارهای موبایل مخصوص نگهداری کلیدهای عمومی و خصوصی در دسته‌بندی آنلاین (گرم) قرار می‌گیرند.

متاسفانه در حال حاضر از ارزهای دیجیتال محدودی از جمله اتریوم و پولکادات پشتیبانی می‌شود. نسخه‌ای برای اندروید و نسخه‌ای دیگر برای دستگاه‌های دارای سیستم عامل‌های آی او اس موجود است.

پریتی ساینر به کاربران اجازه می‌دهد حساب‌های کاربری تنها قابل مشاهده روی شبکه‌ای از کامپیوترهای متصل به هم ساخته و در عین حال کلیدهای خصوصی را در یک اپلیکیشن موبایل متن باز (اپن سورس) نگهداری کنند. در ادامه به واسطه رابط کاربری MyCrypto قادر به ایجاد تراکنش از طریق حساب‌های کاربری Parity Signer خواهید بود.

دانلود کیف پول Parity Signer

برای هر دو پلتفرم اندروید و آی او اس نسخه‌ای توسعه پیدا کرده است. برای اطمینان از عدم دانلود و نصب یک والت جعلی، همیشه به وب سایت رسمی آن مراجعه و لینک دانلود برنامه را از همانجا دریافت کنید. آدرس وب سایت رسمی کیف پول پریتی ساینر parity.io/signer است. برای دانلود نرم افزارها از فروشگاه گوگل پلی استور و اپ استور نیز می‌توانید از لینک‌های زیر استفاده کنید:

• دانلود نسخه آی او اس از App Store
• دانلود نسخه اندروید از Google Play Store

در نظر داشته باشید اپلیکیشن پریتی ساینر هنوز در مرحله بتا قرار داشته و نسخه پایدار و رسمی آن منتشر نشده است. پس با دانلود و استفاده، به عیب‌یابی و پیشرفت سریع پروژه کمک خواهید کرد.

آموزش استفاده از کیف پول پریتی ساینر

بعد از باز کردن برنامه، یک حساب کاربری جدید ایجاد کرده و شناسه آیدنتیکان (Identicon) خود را انتخاب کنید. یک Identicon، یک نمایش بصری از یک مقدار هش به شمار رفته و معمولا یک آدرس IP است. کاربرد آن شناسایی کاربر یک سیستم کامپیوتری در قالب یک آواتار به منظور حفظ حریم خصوصی است.

در صفحه بعد یک نام برای حساب کاربری‌تان در اینجا انتخاب کنید.

عبارت بازیابی (Recovery Seed) و آدرس عمومی برای شما ایجاد خواهند شد. بعد از وارد کردن نام اکانت خود، حتما عبارت بازیابی را در مکانی مطمئن یادداشت کنید. در نظر داشته باشید هر فردی که به این عبارت دست پیدا کند، قادر به استفاده از رمز ارزهای ذخیره شده در کیف پول پریتی ساینر شما خواهد بود. از این نظر، می‌توان آن را دقیقا به کلید گاوصندوق تشبیه کرد.

شما نیز در صورت صدمه دیدن گوشی هوشمند، گم کردن یا به سرقت رفتن آن، حذف تصادفی اپلیکیشن موبایل پریتی ساینر یا نیاز به تعویض دستگاه، تنها به واسطه همین عبارت قادر به بازیابی مجدد دارایی رمز ارزی خود خواهید بود، در غیر این صورت باید با سرمایه‌تان خداحافظی کنید!

تا جای ممکن از نوشتن عبارت بازیابی در دنیای آنلاین (مثلا یک اپلیکیشن موبایل دفترچه یادداشت) خودداری کرده و حتما یک نسخه کاغذی از آن نگهداری کنید.

پین کد خود را وارد و تایید کنید.

اکنون نام حساب کاربری، آدرس عمومی و QR مربوط به آن قابل مشاهده است. دیگران می‌توانند از طریق هر دو، اقدام به ارسال اتر یا دات برای شما کنند. کاربر نیز به منظور ارسال رمز ارز برای دیگران، به آدرس عمومی خود نیاز دارد.

در نظر داشته باشید با لمس دکمه Accounts در گوشه پایین و سمت راست، قادر به ایجاد حساب‌های کاربری جدید خواهید بود. به این ترتیب می‌توان کیف پول‌های خود را از یکدیگر جدا کرد و هر قسمت از دارایی را در بخشی جداگانه نگه داشت.

بازیابی یک اکانت در Parity Signer

توضیحات بالا، مربوط به نخستین مرتبه استفاده از نرم افزار است. در صورتی که پیش از این در اپلیکیشن موبایل یا حتی دسکتاپ پریتی ساینر یک حساب کاربری ایجاد کرده و اکنون در پی بازیابی آن هستید، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

• ابتدا روی دکمه Accounts ضربه زده و سپس Recover Account را انتخاب کنید.
• نام اکانت را وارد کنید.
• عبارت بازیابی (Recovery Seed / Seed Phrase) که بعد از اولین مرتبه ساخت کیف پول در اختیارتان قرار گرفت را در اینجا وارد کنید.
• یک پین کد برای محافظت از حساب کاربری مشخص کنید.

دسترسی به حساب پریتی ساینر از گوشی با MyCrypto

مای کریپتو، یک رابط کاربری به منظور کار با کیف پول‌های ارز دیجیتال سخت افزاری و در کل آفلاین است. پس اگر دارای یک والت فیزیکی شرکت Ledger یا Trezor نظیر لجر نانو ایکس یا ترزور مدل تی هستید، همچنان می‌توانید از این وب اپلیکیشن بهره‌مند شوید.

به وب سایت mycrypto.com مراجعه کنید.

نرم افزار Parity Signer را روی گوشی هوشمند خود باز کرده و حساب کاربری مورد نظرتان را انتخاب کنید. با این کار اطلاعات مربوط به آن، علاوه بر QR کد، نمایش داده می‌شود.

وقتی روی گزینه Parity Signer در صفحه اصلی وب سایت کلیک کنید، وارد صفحه‌ای به منظور اسکن یک QR کد خواهید شد. در نتیجه باید از دوربین (وب کم) لپ تاپ استفاده کرده یا آن را برای سیستم کامپیوتری دسکتاپ خود تهیه کنید.

اکنون می‌توانید اطلاعات حساب کاربری پریتی ساینر (Parity Signer) خود را در MyCrypto مشاهده کنید. قبل از هر اقدامی، ابتدا این اطلاعات را خوانده و از صحت آن اطمینان پیدا کنید. از همینجا قادر به ایجاد تراکنش و ارسال ارزهای دیجیتال اتریوم و پولکادات برای دیگران خواهید بود.

در نظر داشته باشید در صورت ترک کردن این صفحه، مثلا به وسیله بستن تب مرورگر حاوی آن، از آدرس حساب کاربری پریتی ساینر مورد نظر به بیرون پرتاب خواهید شد! پس برای استفاده مجدد، باید عملیات اسکن QR کد و لاگین را مجددا انجام بدهید.

نحوه ایجاد تراکنش

• آدرس کیف پول مقصد را به همراه مقدار برای ارسال مشخص کرده و سپس روی گزینه Send Transaction کلیک کنید.
• در اپلیکیشن Parity Signer، از گوشه پایین و سمت چپ روی گزینه Scanner ضربه زده و سپس QR کد نمایش داده شده توسط وب سایت MyCrypto را اسکن کنید.
• پیش از هر اقدامی ابتدا جزئیات را با دقت خوانده و پین کد مرتبط با حساب کاربری مورد نظر را برای امضای آفلاین تراکنش وارد کنید.
• اکنون باید QR متعلق به تراکنش امضا شده را به MyCrypto ارائه کنید. با تایید و کلیک روی گزینه Send عملیات واریز رمز ارز انجام خواهد شد.

منبع: mycrypto

• کیف پول سیف پال اس 1 ؛ معرفی و آموزش والت سخت افزاری SafePal S1
• امنیت تراکنش های بیت کوین واقعا چقدر است؟
• حد ضرر یا استاپ لاس در معاملات ارز دیجیتال چیست و چگونه آن را تعیین کنیم؟
• آموزش ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ) ؛ برنامه نویس فول استک اتریوم شوید

حمله سیبل یا سیبل اتک جزو حملات سایبری مخرب علیه شبکه‌های بلاک چینی است. اما Sybil Attack چطور انجام شده و چگونه بلاک چین را تخریب می‌کند؟

فناوری بلاک چین از نظر امنیت بی‌نظیر است، به همین دلیل برای پیاده‌سازی شبکه رمز ارزها نظیر بیت کوین و اتریوم آن را انتخاب کرده‌اند. از طرفی دیگر بانک‌های متعددی در سراسر دنیا مشغول تحقیق روی تکنولوژی نام برده برای سوار کردن سیستم‌های خود روی آن هستند. با این حال، نمی‌توان بلاک چین را کاملا بدون نقص، عاری از ایراد و مصون در برابر حملات سایبری خطاب کرد. یکی از انواع حملاتی که می‌تواند به یک نتورک مبتنی بر BlockChain آسیب بزند، حمله یا اتک سیبل است.

سیبل اتک یک آسیب‌پذیری است که ممکن است تاثیراتی گسترده روی نتورک‌های مبتنی بر بلاک چین گذاشته و به هکرها اجازه بدهد به واسطه در اختیار گرفتن هویت‌های جعلی، حضوری گسترده در سیستم داشته باشند.

شاید پیش از این تصور می‌کردید تکنولوژی BlockChain نفوذ ناپذیر است، اما سخت در اشتباه هستید! با وجود سخت شدن ایجاد دردسر داخل سیستم‌های مبتنی بر این فناوری برای تبهکاران سایبری، این امکان هنوز وجود دارد. در مطالب قبلی وبلاگ بیت 24 به بررسی سه مورد از حملات مختص نتورک‌های بلاک چینی پرداختیم. پیشنهاد می‌کنیم به این مقالات نیز نگاهی داشته باشید. به این ترتیب دید بهتری نسبت به فناوری نام برده و رخنه‌های امنیتی آن پیدا خواهید کرد.

• اتک یا حمله 51 درصد (حمله اکثریت) در سیستم‌های بلاک چین چیست؟
• داستینگ اتک (حمله داستینگ) یا Dusting Attack چیست؟
• حمله خسوف (کسوف) یا اکلیپس اتک (Eclipse Attack) در بلاک چین چیست؟

حمله سیبل دارای ارتباط مهمی با حمله خسوف است. اگرچه این دو در نگاه اول مشابه به نظر می‌رسند، اما تفاوتی بسیار مهم با یکدیگر دارند؛ در هر دو مورد، یک فرد خرابکار شبکه را به وسیله مجموعه‌ای از گره‌های جعلی، با اطلاعات غلط بمباران می‌کند، اما هدف اصلی سیبل اتک و اکلیپس اتک متفاوت است. تفاوت این دو به گستره حمله برمی‌گردد. در حمله Eclipse، یک کاربر مشخص قربانی می‌شود، هر چند ممکن است در ادامه از قرارگیری وی تحت کنترل برای حمله به چند گره دیگر نیز استفاده شود. در Sybil هدف خدشه‌دار کردن سیستم اعتبار پروتکل است و وسعتش به سرتاسر سیستم گسترش پیدا می‌کند.

مقدمه‌ای بر سیبل اتک

در دنیای کریپتوکارنسی و فناوری بلاک چین آسیب‌پذیری‌ها و رخنه‌های امنیتی متعددی وجود دارند که به واسطه آن‌ها، هکرها حملات مورد نظرشان را ترتیب می‌دهند. یکی از آن‌ها سیبل اتک است. در این حمله یک سیستم توسط یک موجودیت، که کنترل دو یا چند هویت را در اختیار دارد، نقض می‌شود. به عبارتی در اینجا یک نفر، گروه، تیم یا سازمان، کنترل تعدادی از گره‌های فعال در شبکه را در اختیار دارد، در حالی که همه تصور می‌کنند هر کدام یک از این هویت‌ها متعلق به فردی منحصربه‌فرد است.

نام حمله سیبل از کتاب “Sybil” اثر نویسنده معروف فلورا ریتا شرایبر (Flora Rheta Schreiber) الهام گرفته شده است. در این کتاب، سیبل دورست (Sybil Dorsett) زن جوانی است که از اختلال تجزیه هویت (DID –> Dissociative Identity Disorder) رنج می‌برد. فرد مبتلا به این اختلال روانی چند هویت مختلف برای خود متصور می‌شود. وجود دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز، که به طور متناوب رفتار را کنترل می‌کنند، نه تنها برای فرد، بلکه برای اطرافیان بیمار نیز به شدت آزاردهنده است.

جالب است بدانید معمولا این شخصیت‌ها، هر کدام اسم، سن و مجموعه‌ای از خاطرات و رفتارهای منحصربه‌فرد خود را دارند! در اغلب موارد یک هویت اصلی با نام واقعی شخص وجود دارد که منفعل، وابسته و افسرده‌ است. ویژگی‌های رفتاری هویت‌های جانشین اغلب با هویت اصلی در تعارض هستند.

به خاطر داشتن رفتاری مشابه، سیبل اتک که در شبکه‌های بلاک چینی توزیع شده رخ می‌دهد، به این شکل نام‌گذاری شده است. در اینجا با یک سری گره در شبکه توزیع شده و غیر متمرکز رو به رو هستیم که به نظر به افرادی جداگانه تعلق داشته و به شکلی مستقل اداره و مدیریت می‌شوند، اما در واقعیت، همگی تحت اختیار یک موجودیت خاص هستند. جان آر. دسور (John R. Douceur) به عنوان یک محقق شرکت مایکروسافت، سال‌ها قبل و در اولین سال‌های ظهور بیت کوین به این نوع حمله سایبری علیه سیستم‌های بلاک چینی اشاره کرد. در سال 2012، یک دانشمند علوم کامپیوتر مایکروسافت به نام برایان زیل (Brian Zill) نام حمله سیبل را برای این اتک انتخاب کرد.

بر اساس تعریف ارائه شده توسط این افراد، به طور ساده، سیبل اتک برابر تلاش یک موجودیت (نفر، تیم، گروه یا حتی سازمان) برای در اختیار گرفتن کنترل یک شبکه بلاک چینی به وسیله ایجاد حساب‌های کاربری متعدد (گره‌ها) است. نکته بسیار مهم، عدم افشای این واقعیت و ادامه دادن رفتار طبیعی نودها است، به طوری که هر یک مستقل و متعلق به فرد و هویتی خاص به نظر می‌رسند. به این ترتیب دیگران به ارتباط داشتن گره‌ها با یکدیگر و کنترلشان تحت اختیار یک نهاد شک نخواهند کرد.

تفاوت بسیار مهم شبکه‌های رمز ارزی و مالی نوین با سیستم‌های مالی و بانکی سنتی، غیر متمرکز بودن است، به طوری که یک موجودیت نظیر بانک مرکزی در راس امور قرار نداشته و نودهای تشکیل‌دهنده شبکه، با یکدیگر آن را کنترل می‌کنند. اما وقتی تعداد زیادی گره به یک نهاد تعلق داشته باشد، این اصل زیر سوال خواهد رفت.

اما بعد از این که یک موجودیت به هدف خود رسید، کنترل چندین گره را در اختیار گرفت و سیبل اتک را ترتیب داد، چه اتفاقی برای شبکه بلاک چینی رخ می‌دهد؟ چطور می‌توان از بروز حمله سیبل جلوگیری کرد؟ آیا در صورت عملی شدن یک حمله این چنینی، سرمایه کاربران عادی نیز به سرقت خواهد رفت؟

تاثیرات سیبل اتک روی یک شبکه بلاک چینی

تاثیر حمله سیبل در یک نتورک بلاک چینی، عمدتا روی دستیابی غیر ضروری و بی‌مورد حق رای در تصمیم‌گیری‌ها، متمرکز است. سیستم غیر متمرکز است و توسط گره‌های تشکیل‌دهنده آن مدیریت می‌شود، اما بعد از رخ دادن سیبل اتک یک موجودیت بیشتر از حق واقعی خود در تصمیم‌گیری‌ها دخالت می‌کند. به این منظور فرد خرابکار تعداد زیادی نام مستعار جعلی و غیر واقعی برای خود ایجاد کرده و‌ آن‌ها را کنترل می‌کند. پس او قادر خواهد بود تاثیرش روی شبکه را افزایش بدهد.

برای درک بهتر، یک مثال را در نظر بگیرید. در شبکه‌ رمز ارزی مثل بیت کوین، بیشتر تصمیم‌‌ها درباره اضافه کردن قابلیت جدید، حذف امکانات کنونی، اعمال تغییر یا انجام هر کاری، به واسطه رای‌گیری از اعضا اتخاذ می‌شوند. رای دادن به ماینرها و نودهای نگهبان شبکه اجازه می‌دهد نظر موافق یا مخالف خود را درباره یک پرپوزال مربوط به سیستم اعلام کنند.

حال اگر یک موجودیت بدخواه، کنترل چند هویت به ظاهر مستقل را در اختیار داشته باشد، می‌تواند نظرش را به واقعیت نزدیک‌تر کند. به عبارتی او می‌تواند بیشتر از سهم واقعی خود در رای‌گیری حضور پیدا کند. تصور کنید در یک رای‌گیری عادی در دنیای واقعی، یک فرد، کنترل تعداد زیادی شماره ملی افراد منحصربه‌فرد را در اختیار گرفته و با استفاده از آن‌ها، به نامزد مورد نظرش رای می‌دهد. به این ترتیب حق سایر رای‌دهندگان ضایع خواهد شد، چرا که یک فرد توانسته به ناحق، تاثیر بیشتری روی نتیجه نهایی بگذارد.

این تنها مشکل حمله سیبل نیست. در این اتک حمله‌کننده می‌تواند کنترل جریان اطلاعات در شبکه را نیز در اختیار بگیرد. به عنوان مثال، از یک سیبل اتک در بیت کوین ممکن است به اطلاعاتی نظیر آدرس‌های آی پی کاربران متصل به شبکه دست پیدا کرد. در نتیجه امنیت، حریم خصوصی و ویژگی فعالیت ناشناس کاربران نتورک زیر سوال خواهد رفت. اگرچه این موضوع غیر ممکن به نظر می‌رسد، اما به واسطه Sybil Attack چنین چیزی حتی در شبکه‌ای به بزرگی بیت کوین نیز امکان‌پذیر می‌شود.

تمام آن چه هکر نیاز دارد، در دست گرفتن کنترل تعداد زیادی گره شبکه، شروع به جمع‌آوری اطلاعات از آن‌ها و تحلیل است. البته هر چه سیستم بزرگتر باشد، ترتیب دادن سیبل اتک دشوارتر خواهد شد. به عنوان نمونه در بیت کوین انجام این کار در مقایسه با نتورک رمز ارزی متشکل از تعداد کمتری گره، سخت‌تر است.

وقتی هکر علاوه بر جمع‌آوری اطلاعاتی نظیر آدرس‌های آی پی کاربران سانسور فعال را نیز اجرا کند، وضعیت وخیم‌تر خواهد شد، به طوری که از استفاده مشروع کاربران از سیستم جلوگیری می‌شود.

حمله سیبل چطور انجام می‌شود؟

در اصل ما اعتقاد داریم فناوری به ما اجازه داده دنیای امن‌تری داشته باشیم. این موضوع تا حدی صحت دارد،‌ اما تکنولوژی کامل و بی‌عیب و نقص نیست و همیشه روش‌هایی برای نقض انواع سیستم‌های دیجیتال و الکترونیکی وجود دارند. با در نظر گرفتن این موضوع می‌توان گفت امنیت مطلق در عمل وجود ندارد. این موضوع درباره بلاک چین، که با ادعای امنیت بسیار بالا در مقایسه با سایر راهکارهای ذخیره‌سازی اطلاعات به میدان آمده است، نیز صدق می‌کند. سیبل اتک یک مثال نقض برای مدعیان امنیت بی‌چون و چرای بلاک چین محسوب می‌شود.

در سیستم‌های نظیر به نظیر (P2P)، که کاربران به جای ارتباط به واسطه یک سرور مرکزی به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، عملکرد بر پایه شبکه‌ای توزیع شده و غیر متمرکز است. در چنین نتورکی، هر گره توسط هویت‌های مختلف، که در سراسر دنیا به شکل پراکنده قرار دارند، مدیریت می‌شود. این حقیقت، حمله و نفوذ به سیستم و زیر سوال بردن تمامیت آن را به خاطر عدم تمرکز پایگاه داده در یکجا دشوار می‌کند. این سطح مقاومت برای سیستم‌های حساس، نظیر سیستم‌های مالی، بسیار مناسب است. به همین دلیل شبکه ارزهای دیجیتال نوین بر پایه همین معماری طراحی می‌شوند.

با توجه به ماهیت متفاوت شبکه‌های غیر متمرکز در مقایسه با نتورک‌های متمرکز سنتی، هکرها باید به شکلی متفاوت وارد میدان شوند. آن‌ها دیگر از رو به رو با لباس دشمن حمله نکرده و با استفاده از هویت‌های جعلی، خود را به عنوان دوست و حامی سیستم (یک گره) معرفی می‌کنند. اگر خوب فکر کنید، این اتفاق وحشتناک است؛ سیستم به طور عادی مشغول سرویس‌دهی است و به ظاهر مشکلی ندارد، اما جاسو‌س‌ها و افراد خرابکار در آن رخنه کرده‌اند! هر لحظه امکان بروز حادثه‌ای بسیار ناگوار وجود دارد! این دقیقا وضعیت یک شبکه بلاک چینی در زمان سیبل اتک است. ایده‌ی آقای جان آر. دسور درباره حمله سیبل را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

یک سیستم نظیر به نظیر (P2P)، در صورتی که بخش بزرگی از نودهای آن، توسط یک فرد قرار گرفته در سایه، کنترل شوند، نقض خواهد شد. در عمل هر یک از این گره‌ها باید به افرادی منحصربه‌فرد تعلق داشته باشد، اما این طور نیست. از طرفی موضوع علنی نشده و قرارگیری کنترل این دسته نودها در اختیار یک فرد برای هیچ کسی محرز نیست؛ هکر در سایه حرکت می‌کند!

بسته به سیستم نظیر به نظیر مورد نظر، هزینه و دشواری ترتیب دادن حمله سیبل متفاوت است. به عنوان نمونه در شبکه‌ رمز ارزی نظیر بیت کوین که بر پایه الگوریتم اثبات کار (PoW) کار می‌کند، ایجاد هر نود جعلی به معنی نیاز به خرید یک ریگ ماینینگ است، دستگاهی که قیمت بالایی دارد. در سیستم‌های دیگر، ممکن است هزینه برای هکر نزدیک به صفر باشد! به عنوان مثال سیستمی را در نظر بگیرید که به هر حساب کاربری اجازه می‌دهد در نظرسنجی‌ها شرکت کند. یک هکر به واسطه ایجاد (رایگان) بی‌شمار اکانت جعلی قادر به تغییر نتیجه نظرسنجی‌ها به دلخواه خود خواهد بود.

نمونه‌ای از یک حمله Sybil

مرورگر Tor را در نظر بگیرید. شبکه آن بر پایه یک مدل نظیر به نظیر کار می‌کنند. نودهای آن وعده می‌دهند کاربران به صورت کاملا ناشناس قادر به گشت و گذار در اینترنت خواهند بود. با این حال، ممکن است یک موجودیت بدخواه یا حتی کنترل‌کننده و نظارتی نظیر آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA)، ده‌ها، صدها یا هزاران گره را به عنوان قابل اعتماد عبور بدهد. امنیت شبکه در این صورت به طور کامل نقض شده و حریم خصوصی دیگر حفظ نمی‌شود.

علت این است که در این سیبل اتک نودهای ورودی و خروجی توسط آژانس امنیت ملی کنترل می‌شوند. در نتیجه ترافیک تمام کاربرانی که داده متعلق به آن‌ها از این گره‌ها عبور می‌کنند، مانیتور خواهد شد.

شاید تصویر کنید یک حمله سیبل این چنینی بیشتر روی کاغذ امکان‌پذیر بوده و در عمل پیاده‌سازی آن کار بسیاری دشواری است، اما در سال 2014، شبکه Tor هدف چنین حمله‌ای قرار گرفت.

آیا شبکه‌های بلاک چینی مستعد سیبل اتک هستند؟

نتورک‌های مبتنی بر بلاک چین مستعد حمله سیبل هستند، اما هر شبکه در این زمینه وضعیت متفاوتی دارد. دلیل آن، پیاده شدن رویه‌های امنیتی متفاوت در هر سیستم به منظور مقابله با انواع تهدیدها است. فراموش نکنید Sybil چیز ناشناخته‌ای نیست، به همین دلیل توسعه‌دهندگان شبکه‌های مبتنی بر BlockChain از قبل راهکارهایی را برای جلوگیری از قربانی شدن در نظر می‌گیرند.

یکی از مهمترین اقدامات در این مرحله زنجیره اعتماد (Chain Of Trust) است. در بیت کوین به عنوان مثال، بلاک چین و تاریخچه آن بین تمام گره‌ها توزیع می‌شوند. تمام نودها نسخه‌ای از پایگاه داده را در اختیار دارند. اگر یکی از آن‌ها به نفع خود تلاش به اعمال تغییر کند، این عمل به سادگی رد خواهد شد. به همین دلیل بعد از شروع همگام‌سازی توسط یک نود، اطلاعات را از چند منبع مختلف دریافت می‌کند. اطلاعات دریافت شده از تمامی آن‌ها تطبیق داده می‌شوند. اگر هر یک از گره‌ها به هر نحوی تلاش به تغییر محتوا کند، داده آن را نپذیرفته و یک گره دیگر برای دریافت جایگزین خواهد شد.

این نحوه کار، انجام سیبل اتک در بیت کوین را بسیار دشوار می‌کند. با این حال در سال 2015 یک مرتبه به وقوع پیوست. در این سال، شرکت Chainalysis شدیدا در تلاش بود اطلاعاتی را از تمامی نودهای شبکه بیت کوین به دست آورد. انجمن به این موضوع پی برد. در ادامه گریگوری ماکسول (Gregory Maxwell)، یک توسعه‌دهنده شناخته شده‌ی بیت کوین، روی حادثه تحقیقاتی انجام داد.

شبکه رمز ارزهایی نظیر اتریوم، بیت کوین کش، دش و حتی گرین در معرض خطر حمله سیبل قرار دارند. البته در هر یک، راهکارهایی به منظور مقابله در نظر گرفته شده است.

چطور از حمله سیبل جلوگیری کنیم؟

سیبل اتک چیزی نیست که توسط ما کاربران عادی مهار شود. به عبارتی جلوگیری از رخ دادن آن، وابسته به تلاش توسعه‌دهندگان شبکه رمز ارزها است. در ادامه به مهمترین مواردی که توسعه‌دهندگان نتورک‌های نظیر به نظیر، غیر متمرکز و توزیع شده باید برای جلوگیری از سیبل اتک مد نظر قرار بدهند اشاره خواهیم کرد:

استفاده از سیستم‌های اعتبارسنجی و زنجیره اعتماد

با این کار تلاش هکرها پس زده می‌شود. همچنین امکان استفاده از منابع شبکه برای اهداف بدخواهانه سلب خواهد شد.

استفاده از پروتکل‌های اجماع پرهزینه

پروتکل‌های اجماع این چنینی، ایجاد یک هویت جدید یا دسترسی به منابع شبکه را پرهزینه می‌کنند. به این روش، هر عمل انجام شده داخل شبکه ملزم به پرداخت هزینه است. به این ترتیب هکر دیگر به راحتی نمی‌تواند تعداد زیادی هویت جعلی برای خود بسازد، چرا که ساخت و مدیریت هر یک، برای وی هزینه در پی دارد. اگرچه این کار از اجرای سیبل اتک جلوگیری نمی‌کند، اما حداقل کار را برای هکر دشوار خواهد کرد، به طوری که فکر انجامش مخصوصا در قبال شبکه‌های بزرگ را فراموش می‌کند.

ایجاد یک سیستم اعتبار

این یک برنامه یا الگوریتم است که به کاربران یک شبکه اجازه می‌دهد به یکدیگر امتیاز بدهند. با این کار دست گره‌های جعلی خیلی زود رو خواهد شد! اساسا چنین سیستمی به کاربرانی که وقت بیشتری را در سیستم سپری می‌کنند، قدرت بیشتری اعطا خواهد کرد. به این ترتیب بیت کوین یا نتورک هر رمز ارز دیگر تبدیل به یک شبکه شایسته سالاری می‌شود. به طور همزمان، قدرت کاربران تازه وارد کاهش پیدا می‌کند.

پس اگر هکر صدها حساب کاربری جدید ایجاد کند، آن‌ها روی هم رفته به اندازه یک کاربر قدیمی قدرت نخواهند داشت. پس نمی‌توانند تاثیر منفی روی شبکه بگذارند. بدون شک هکر نمی‌تواند به وسیله فعالیت صادقانه تک تک این اکانت‌ها، اعتبار آن‌ها را به مرور زمان افزایش بدهد.

منابع:

• bit2me
• binance

• آموزش ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ) ؛ برنامه نویس فول استک اتریوم شوید
• سقوط ارزش لیر بعد از ممنوعیت پرداخت با ارز دیجیتال در ترکیه
• هارد فورک برلین اتریوم ؛ تلاش برای کاهش گس بالای شبکه
• نگاهی به مزایای اپلیکیشن های غیر متمرکز برای کسب و کارها

ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) کیست و چند بیت کوین دارد؟ در این مطلب به بررسی شخصیت مرموز خالق و سازنده Bitcoin خواهیم پرداخت.

هویت خالق ایده و توسعه‌دهنده نرم افزار رایگان بیت کوین هرگز فاش نشده است. در ابتدا بسیاری عقیده داشتند که ساتوشی ناکاموتو ژاپنی‌تبار است، اما با گذشت زمان و ناپدید شدن وی که همانند پدیدار شدنش مرموز بود، حدس و گمان‌ها بیشتر و بیشتر شد. در آن زمان فرضیه‌های زیادی که افراد و شرکت‌های مختلف را به خالق بیت کوین ارتباط می‌دادند، مطرح شد. چندین نفر بدون ارائه مدرک ادعا داشتند ساتوشی ناکاموتوی واقعی هستند. حتی پای تئوری توطئه و آدم فضایی‌ها هم به بحث هویت خالق بیت کوین باز شد!

این فرد یا گروه که هویت واقعی آن تا به امروز فاش نشده است، با تکنولوژی بلاک چین و بیت کوین انقلابی در بخش اقتصاد و همچنین در تمام بخش‌های و صنایعی که به دنبال حذف واسطه، اطمینان خاطر، شفاف‌سازی و ضمانت حریم خصوصی بودند، ایجاد کرد.

ساتوشی ناکاموتو کیست یا چیست؟!

در بخش اول این مقاله یک سری اتفاقات مربوط به ساتوشی ناکاموتو را بررسی خواهیم کرد تا تقویمی از مرتبط‌ترین اطلاعات را در دست داشته باشیم. سپس به مهم‌ترین افرادی که سعی دارند هویت ناکاموتو را فاش کنند، اشاره می‌کنیم. در پایان نیز ماجراهای یک سری افراد که ممکن است خالق بیت کوین باشند را بررسی خواهیم کرد.

طبق پروفایل ناکاماتو در وب سایت بنیاد پی‌2‌پی (P2P Foundation) او یک مرد ژاپنی ۴۳ ساله است.

ساتوشی ناکاموتو چند بیت کوین دارد؟

گفته می‌شود در فاصله بین ژانویه تا جولای سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو ۱.۱ میلیون بیت کوین استخراج کرده است. نتایج تحقیقاتی که به تازگی انجام شده حاکی از آن است که ناکاموتو می‌توانست بیت کوین‌های بیشتری استخراج کند، اما عمدا میزان هش ریت خود را پایین نگه داشت تا سایر ماینرها هم شانس ماین کردن داشته باشند.

۱.۱ میلیون بیت کوینی که خالق بیت کوین در ۷ ماه اول فعالیت این شبکه استخراج کرد، اکنون بیش از ۵۰ میلیارد دلار ارزش دارند. آن‌ها تا به امروز در هیچ تراکنشی استفاده نشده‌اند.

رویدادنگاری اتفاقات مرتبط با ساتوشی ناکاماتو

تصویر پایین، اولین پیغام عمومی منتشر شده توسط ساتوشی ناکاماتو است.

• ۳۱ اکتبر سال ۲۰۰۸، مصادف با جمعه ۱۰ آبان ۱۳۸۷: ساتوشی ناکاموتو برای اولین بار از طریق سرویس ایمیل رمزنگاری شده‌ی Metzdown.com در مورد انتشار وایت پیپر بیت کوین صحبت کرد.
• ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸، مصادف با دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۷: ناکاموتو در یکی از ایمیل‌هایش به فردی به نام جیمز ای دانلد (James A. Donald) خبر می‌دهد که یک سال و نیم گذشته را مشغول توسعه بیت کوین بوده است.
• ۹ ژانویه سال ۲۰۰۹، مصادف با جمعه ۲۰ دی ۱۳۸۷: ناکاموتو نسخه ۰.۱ بیت کوین را آپلود کرد.
• ۱۰ ژانویه سال ۲۰۰۹، مصادف با شنبه ۲۱ دی ۱۳۸۷: هال فینی (Hal Finney) اولین کاربر بیت کوین پس از ساتوشی ناکاموتو پیغام «در حال اجرای بیت کوین» را توییت کرد.
• ۱۲ ژانویه سال ۲۰۰۹، مصادف با دوشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۷: اولین تراکنش بیت کوینی ثبت شد. ناکاموتو ۱۰ واحد BTC برای هال فینی ارسال کرد تا از عملکرد صحیح شبکه مطمئن شود.
• ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۹، مصادف با یکشنبه ۱ آذر ۱۳۸۸: ناکاموتو با انتشار پیغامی در انجمن معروف بیت کوین تاک (Bitcointalk) به کاربران خوش آمد گفت.
• ۱۳ دسامبر ۲۰۰۹، مصادف با یکشنبه ۲۲ آذر ۱۳۸۸: آخرین پیغام ناکاموتو در انجمن بیت کوین تاک (انتشار نسخه 0.3.19 بیت کوین) منتشر شد.
• هفتم مارچ ۲۰۱۴، مصادف با جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۲: ساتوشی ناکاموتو آخرین پیغام خود در اینترنت را منتشر کرد: «من دورین ناکاموتو (Dorian Nakamoto) نیستم»

این‌ها مهم‌ترین وقایعی هستند که در طول تاریخ فعالیت اینترنتی ناکاموتو رخ دادند. اما دو رویداد مرتبط دیگر هم وجود دارند که درجه صحت‌شان مشخص نیست، به همین دلیل به صورت جداگانه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

26 آوریل ۲۰۱۱، مصادف با سه شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۰: ناکاموتو در این روز آخرین ایمیلش را برای گوین اندرسن (Gavin Andresen) ارسال کرد. ناکاموتو در این ایمیل از اندرسن می‌خواهد در مورد او مثل «یک فرد مرموز که در تاریکی مخفی شده» صحبت نکند و بیشتر روی این موضوع که «بیت کوین یک پروژه متن باز بوده و مشارکت افراد در توسعه آن از اهمیت بالایی برخوردار است.» تاکید داشته باشد.

اندرسن در پاسخ ناکاموتو نوشت یک شرکت سرمایه‌گذاری استراتژیک به نام IQT که توسط دولت آمریکا حمایت مالی می‌شود، با وی تماس گرفته است و قصد دارد با حضور او یک جلسه برگزار کند. او در ادامه توضیح می‌دهد که برای جلوگیری از به وجود آمدن شایعات مربوط به ملاقات مخفیانه آقای گوین با سازمان سیا، متن این ایمیل را در انجمن بیت کوین تاک منتشر خواهد کرد. با این حال وی مطمئن بود که «گوین آشکارا با سازمان سیا ملاقات می‌کند» همچنان باعث به وجود آمدن تئوری‌های توطئه خواهد شد. ناکاموتو هرگز پاسخی برای این ایمیل ارسال نکرد.

هفتم مارچ سال ۲۰۱۴، مصادف با جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۲: ساتوشی ناکاموتو در قسمت نظرات مطلبی که قبلا در وب سایت «بنیاد پی2‌پی» (p2pfoundation.ning.com) منتشر کرده بود، یک جمله نوشت: «من دورین ناکاموتو نیستم»

این پاسخی به شایعات رسانه‌های «نیوزویک» (Newsweek) و «گیزمودو» (Gizmodo) بود که در 6 مارس سال ۲۰۱۴ ( ۱۵ اسفند ۱۳۹۲) مدعی شدند فردی به نام «دورین پرنتیس ساتوشی ناکاموتو» (Dorian Prentice Satoshi Nakamoto) ممکن است خالق واقعی بیت کوین باشد.

چند روز پس از انتشار این جمله، فردی که ادعا داشت ایمیل ناکاموتو را هک کرده است، مدعی شد از هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو اطلاع دارد و آن را در ازای دریافت ۲۵ واحد BTC فاش می‌کند. اما تا به امروز نه هویت این هکر فاش شده و نه هویت خالق بیت کوین. در ضمن هیچکس نمی‌داند آیا ناکاموتو واقعا آن جمله را نوشته بود یا یک هکر.

بررسی افرادی که ممکن است ساتوشی ناکاموتو باشند!

ساتوشی ناکاموتو به احتمال زیاد یک نفر نیست و در واقع نام گروهی از افراد است که با حوزه رایانه، رمزنگاری و جنبش سایفرپانک (Cyperpunk) ارتباط داشته‌اند. با توجه به این موضوع، در ادامه لیستی از افرادی که می‌توانند جزئی از Satoshi Nakamoto باشند را معرفی خواهیم کرد.

هال فینی (Hal Finney)

آقای هال فینی بیشتر به دلیل مقالاتی که منتشر کرده به عنوان محتمل‌ترین گزینه برای ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شود. وی که در سال ۲۰۱۴ فوت کرد، علاقه زیادی به حوزه کریپتو و امنیت رایانه‌ای داشت و هم‌چنین با سرآغاز جنبش سایفرپانک در سن فرانسیسکو ارتباط نزدیکی داشت. فینی مدت‌ها قبل از شروع فعالیت شبکه بیت کوین، مقالات را منتشر کرده بود:

• پول دیجیتال و حریم خصوصی (Digital Cash and privacy 1993)
• تشخیص دابل اسپندینگ (Detecting Double Spending 1993)
• سیاست در مقابل تکنولوژی (Politics vs Technology 1994)
• PGP Web Of Trust Misconceptions 1994
• آرپی‌او‌دابلیو (Reusable Proof-of-Work). PGP Web Of Trust Misconceptions 2004

این مقالات، به خصوص مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، با اصول پایه بیت کوین ارتباط زیادی دارند. الگوریتم RPoW که بهبودی برای سیستم‌های استفاده‌کننده از الگوریتم اثبات کار (PoW) نظیر هش کش (HashCash) بود، می‌تواند بنیان الگوریتم اثبات کار مورد استفاده در شبکه بیت کوین کنونی باشد.

توییتی که آقای فینی در 10 ژانویه سال 2009 (۲۱ دی ۱۳۸۷) منتشر کرد، مهم‌ترین چیزی است که شایعه ساتوشی ناکاموتو بودن او را قوت می‌بخشد. وی درست چند ساعت پس از انتشار نسخه ۰.۱ بیت کوین توسط Satoshi Nakamoto، عبارت «در حال اجرای بیت کوین» را توییت کرد.

دو رو بعد، وی ۱۰ بیت کوین از طرف ناکاموتو دریافت کرد که برای آزمایش عملکرد شبکه برایش ارسال شده بود. این اولین تراکنش ثبت شده در شبکه بیت کوین به شمار می‌آید. هال فینی در آگوست سال ۲۰۰۹ متوجه شد به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ASL) مبتلا شده است. این بیماری به سلول‌های سیستم عصبی بدن آسیب می‌رساند و اندک اندک موجب کاهش میزان فعالیت و در نهایت مرگ آن‌ها می‌شود. علیرغم این موضوع، فینی کار خود را متوقف نکرد و گفت هم‌چنان مشغول برنامه نویسی است، اما حالا این کار ۵۰ برابر برایش دشوارتر شده بود.

فینی در ۱۹ مارس سال ۲۰۱۳ (۲۹ اسفند ۱۳۹۱)، نامه‌ای تحت عنوان «بیت کوین و من» (Bitcoin and me) در انجمن بیت کوین تاک منتشر کرد. وی در این نامه از ماجراهایی که در حوزه رمز ارزها برایش پیش آمده صحبت کرد و گفت:

فکر می‌کنم اولین کسی بودم که پس از ساتوشی ناکاموتو نرم افزار بیت کوین را اجرا کرد. امروز هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو به یک راز تبدیل شده، ولی در آن زمان به این نتیجه رسیده بودم که با یک مرد جوان ژاپنی تبار که هوش و صداقت بالایی دارد، همکاری می‌کنم.

فینی در ادامه نوشت «خودم را بسیار خوش شانس می‌دانم که در آغاز ماجرا حضور داشتم». یک سال بعد، در بیست و پنجم مارس سال ۲۰۱۴ (۵ فروردین ۱۳۹۳)، یکی از خبرنگاران مجله فوربز (Forbes) به نام اندی گرینبرگ (Andy greenberg) به دیدار فینی که در آن زمان به دلیل پیشرفت بیماری ASL کاملا فلج شده بود، رفت تا در مورد شایعه ساتوشی ناکاموتو بودن وی بحث کند. در این مصاحبه، موضوعاتی مثل مکاتبه‌های ایمیلی فینی با ناکاموتو و تاریخچه کیف پول بیت کوینی او مورد بحث قرار گرفت. فینی شایعه این که وی ساتوشی ناکاموتو است را کاملا رد کرد و گرینبرگ بعدا در مقاله‌اش نوشت که حرف‌های او را باور می‌کند.

گرینبرگ حتی از یک شرکت تحلیل دست‌خط هم درخواست کرد که متن‌های نوشته شده توسط فینی و ناکاموتو را بررسی کند که به پیدا شدن یک شباهت مهم منجر شد. رابین هنسون (Robin Hanson)، یکی از دوستان و شریک قدیمی فینی که سابقه وبلاگ نویسی مشترک هم دارند، مدعی شد به احتمال حداقل ۱۵ درصدی، هال بیشتر از آن چیزی که بر ملا کرده با پروژه بیت کوین در ارتباط بوده است.

هال فینی در 28 آگوست سال ۲۰۱۴ (۶ شهریور ۱۳۹۳) به علت بیماری ALS درگذشت. بدن وی با استفاده از روش سرمازیستی (Cryonics) در شرکت آلکور (Alcor) واقع در ایالت آریزونای آمریکا نگهداری می‌شود.

یکی از بخش های جالب داستان زندگی فینی با فردی به نام دورین ناکاموتو (Dorian Nakamoto) در ارتباط است که در ادامه بیشتر در مورد او صحبت خواهیم کرد. دورین فیزیکدانی بود که در دانشگاه «کل پالی» (Cal Poly) واقع در شهر پومونای ایالت کالیفرنیا، تحصیلاتش را کامل کرد. وی به عنوان مهندس رایانه در شرکت‌های تکنولوژی و اطلاعات مالی مختلف فعالیت کرده بود و سابقه کار برای وزارت دفاع آمریکا را هم در کارنامه دارد.

ماجرا زمانی جالب می‌شود که متوجه می‌شویم فاصله زیادی بین محل زندگی فینی و دورین وجود نداشت و آن‌ها می‌توانستند به راحتی یکدیگر را ملاقات کنند. فینی می‌توانست از اسم ناکاموتو استفاده کند و او نیز می‌توانست منکر همه چیز شود. علیرغم همه این اطلاعات، این که هال فینی خالق بیت کوین یا عضوی از گروه سازنده آن باشد، چیزی بیشتر از گمان نیست. تنها چیزی مطمئنی که در مورد او وجود دارد، تاثیری است که از همان لحظات اولیه فعالیت شبکه بیت کوین روی کدهای منبع آن داشت.

نیک سابو (Nick Szabo)

نفر بعدی، یک مهندس رایانه برجسته، حقوق‌دان و متخصص رمزنگاری به نام نیک سابو است که به صورت غیرعمدی بنیانی برای توسعه نرم افزار بیت کوین ایجاد کرد. او مکانیزم نظری ارز دیجیتال غیر متمرکزی به نام «بیت گلد» (Bit Gold) را توسعه داد که البته هرگز اجرایی نشد و در حد یک تئوری باقی ماند. علاوه بر این، سابو مفهوم «قراردادهای هوشمند» (Smart Contracts) را هم توسعه داده است.

بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند یا اسمارت کانترکت چیست و چطور کار می‌کند؟

قراردادهای هوشمند نسخه تکامل یافته قراردادهای قانونی هستند که بر خلاف آن‌ها، برای اجرا نیازی به واسطه یا اسناد فیزیکی ندارند. در ضمن در این نوع قرارداد جایی برای دیوان سالاری (که هر اقدامی را زمان‌بر و پرهزینه می‌کند) وجود ندارد. یک قرارداد هوشمند در واقع نرم افزاری است که به صورت اتوماتیک اجرا می‌شود و زمانی که شرایط از پیش تعیین شده برای آن فراهم شود، دارایی‌هایی که به آن واگذار شده را آزاد خواهد کرد. بد نیست بدانید که مجلس سنای ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۸ این بیانیه را در مورد قراردادهای هوشمند منتشر کرد:

قراردادهای هوشمند ممکن است مفهومی جدید به نظر برسند، ولی در اصل بر اساس قراردادهای قانونی ساده ساخته شده‌اند. به صورت کلی، سیستم قضایی اختلافاتی که بین طرفان قرارداد پیش می‌آید را حل کرده و مقررات آن را اجرا می‌کند، اما داشتن یک راه دیگر برای داوری، علی‌الخصوص برای تراکنش‌های بین الملی نیز متداول است. در قراردادهای هوشمند، یک برنامه، قراردادی که در کدهای رایانه‌ای ثبت شده را اجرا خواهد کرد.

در سال ۱۹۹۸، سابو «بیت گلد» را به دنیا معرفی کرد؛ یک ارز دیجیتال که از اعضای شبکه می‌خواست با استفاده از قدرت پردازشی رایانه‌هایشان معماهای پیچیده رمزنگاری شده را حل کنند. سپس پاسخ این معماها برای یک دفتر ثبت که «تحمل خطای بیزانس» (Byzantine Fault Tolerant) نام داشت، فرستاده می‌شدند و برای فرد ارسال کننده یک کلید عمومی معین می‌شد. در این سیستم، هر پاسخ به قسمتی از معمای بعدی شبکه تبدیل می‌شد و یک زنجیره (Chain) در حال رشد به وجود می‌آمد. بدین ترتیب شبکه می‌توانست ارزهای دیجیتال جدید را تایید و برایشان تاریخ و زمان (Timestamp) معین کند. در ضمن معمای بعدی تنها در صورتی ارائه می‌شد که اکثریت اعضای شبکه پاسخ معمای قبلی را قبول می‌کردند.

در دسامبر سال ۲۰۱۳، وبلاگ نویسی به نام اسکای گری (Skye gray) با استفاده از تحلیل استایلومتری (Stylometry) ارتباطی بین سابو و وایت پیپر بیت کوین پیدا کرد. سابو در دهه ۹۰ با نام‌های مستعار فعالیت می‌کرد و در ماه می سال ۲۰۱۱ نیز متنی در مورد هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو منتشر کرده بود:

وی دای (Wei Dai)، هال فینی، و خودم تنها کسانی هستیم که می‌دانم به اندازه کافی به این حوزه علاقه داشتیم تا قبل از آمدن ناکاموتو به سراغ آن برویم (البته من فرض را بر این گرفته‌ام که دای و فینی ناکاموتو نیستند). تنها فینی (به خاطر توسعه الگوریتم RPOW) و ناکاموتو انگیزه کافی برای ایجاد چنین طرحی (بیت کوین) داشتند.

دامنیک فریزبی (Dominic frisby) یک نویسنده فعال در حوزه اقتصاد است که تحقیقات گسترده‌ای در مورد احتمال این که سابو ناکاموتوی واقعی باشد انجام داد و به این نتیجه رسید که هیچ مدرک موثقی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد. در مقابل یکی از خبرنگاران «نیویورک تایمز» (The New York Times) به نام ناتانیل پاپر (Nathaniel Popper) نوشت: شواهدی محکم‌ همه به یک مرد آمریکایی به نام نیک سابو اشاره می‌کنند.

افرادی که در ایجاد پایه های بیت کوین نقش داشتند

در این بخش در مورد ۲ نفر دیگر صحبت خواهیم کرد که به احتمال زیاد ساتوشی ناکاموتو نیستند، ولی اقداماتی که انجام دادند بنیانی برای توسعه بخش‌های مختلف شبکه بیت کوین ایجاد کرده است.

آدام بک (Adam Back)

آدام بک یک رمزنگار بریتانیایی است که خودش را به عنوان یک «سایفرپانک» (Cypherpunk) معرفی می‌کند و پایه‌های الگوریتم اثبات کار (PoW) را توسعه داده است. «هش کش» (HashCash) نام راهکاری است که آقای بک به منظور ایجاد سیستمی که از اسپم (Spam) جلوگیری می‌کند، توسعه داد. هش کش یک نظریه کلیدی است که الگوریتم اثبات کار بیت کوین بر پایه آن توسعه داده شد.

در سیستم هش کش، کسانی که می‌خواهند ایمیل ارسال یا مطلبی جدید در یک وبلاگ یا انجمن منتشر کنند، باید ابتدا با استفاده از قدرت پردازشی رایانه‌شان یک سری محاسبات کوچک (کار) انجام دهند تا مشخص شود که هدفشان اسپم نیست.

این سیستم از کاربر می‌خواست با قدرت پردازشی رایانه‌اش کاری انجام دهد که تنها چند ثانیه طول می‌کشید و برای مثال به اسپمرها اجازه نمی‌داد در هر دقیقه هزاران ایمیل ارسال کنند. «هش کش» باعث می‌شد تا هر فرد بتواند در هر دقیقه فقط مقدار محدودی ایمیل ارسال کند و از اسپم جلوگیری می‌کرد. آقای بک به عنوان خالق بیت کوین شناخته نمی‌شود، اما الگوریتم وی برای ایجاد سیستم اثبات کار شبکه بیت کوین ضروری بود. علاوه بر این، وی مدیر عامل شرکت Blockstream است که هدفش را توسعه دادن بیت کوین و تکنولوژی بلاک چین عنوان می‌کند.

وی دای (Wei Dai)

وی دای یک مهندس رایانه و سایفرپانک است که برای خلق سیستم مالی «بی‌مانی» (b-money) و توسعه کتابخانه «کریپتو پلاس پلاس» (Crypto ++) شناخته می‌شود.

آقای دای مدرک مهندسی رایانه خود را از دانشگاه «واشینگتون» (University of Washington) دریافت کرده است. نزدیکان وی او را به عنوان یک «مهندس رایانه درون گرا» توصیف می‌کنند. در ادامه توجه شما را به قسمتی از متن پروفایل آقای دای در VoteHere.com به عنوان عضوی از هیئت مشاوره جلب می‌کنیم:

«آقای دای در گروه تحقیقات رمز ارزی شرکت مایکروسافت، واقع در شهر ردموند ایالت واشینگتن مشغول به کار بود. در زمان فعالیت وی در شرکت مایکروسافت، در طراحی و به کارگیری سیستم‌های رمز ارزی برای برنامه‌های تخصصی نقش داشت. او قبل از پیوستن به مایکروسافت، یکی از برنامه نویسان شرکت «تراساینس» (TerraSciences) واقع در شهر آکتون ایالت ماساچوست، بود. آقای دای مدرک کارشناسی علوم رایانه خود را با گرایش ریاضیات از دانشگاه واشینگتن دریافت کرده است.»

وی دای بی‌مانی را در سال ۱۹۹۸ به عنوان یک «سیستم توزیع شده و ناشناس ارز الکترونیک» معرفی کرد و این سیستم مالی بعدا به پایه‌ای برای توسعه اقتصاد رمز ارزی امروزی تبدیل شد. سیستم وی این گونه توصیف می‌شود: «یک راه حل که به گروهی از افراد با هویت‌های ناشناس دیجیتالی اجازه می‌دهد تراکنش‌های مالی انجام دهند و بدون نیاز به کمک شخص ثالث، قراردادهای بسته شده را اجرا کنند»

ساتوشی ناکاموتو در وایت پیپر بیت کوین از ایده بی‌مانی به عنوان پایه پروژه خود یاد می‌کند، ولی آقای وی دای نظر دیگری در مورد تاثیر بی‌مانی روی بیت کوین دارد:

از نظر من خالق بیت کوین که با نام ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شود، قبل از استفاده از ایده من، حتی مقاله‌ای که در مورد آن نوشتم را هم نخوانده بود. او بعدا متوجه شد که ایده مال من است و اسم مرا در وایت پیپر آورد. بنابر این ارتباط من با این پروژه بسیار محدود است.

بد نیست بدانید که شبکه اتریوم هم برای احترام گذاشتن به آقای وی دای و ایده‌اش، نام کوچک‌ترین واحد رمز ارز اتر را وی (Wei) گذاشته است.

ماجرای مردی به نام دورین ناکاموتو

یکی از معدود چیزهایی که می‌توانیم با اطمینان در مورد هویت خالق بیت کوین بگوییم این است که او دورین پرنتیس ساتوشی ناکاموتو (Dorian Prentice Satoshi Nakamoto) نیست. در 6 مارس سال 2014 (۱۵ اسفند ۱۳۹۲) یکی از خبرنگاران مجله «نیوزویک» (Newsweek) به نام لیا مک‌گرث گودمن (Leah McGrath Goodman) مقاله‌ای در مورد یک مرد ژاپنی‌تبار منتشر کرد که به این نام شناخته می‌شد. یک تشابه اسمی ساده شایعات تازه‌ای در مورد هویت خالق بیت کوین ایجاد کرد.

دورین فارغ التحصیل رشته فیزیک دانشگاه «کل پالی» (Cal Poly)، واقع در شهر پومونای ایالت کالیفرنیا است. وی مهندس سیستم تعدادی از پروژه‌های محرمانه وزارت دفاع آمریکا بوده و در چند شرکت اطلاعات مالی و تکنولوژی مختلف به عنوان مهندس رایانه فعالیت کرده است. در دهه 1990 دورین ناکاموتو را چندین بار اخراج کردند و همین باعث شد تا او به «اختیارگرایی» (Libertarianism‎) رو بیاورد. او حتی به دخترش هم توصیه کرده بود کسب و کاری برای خودش راه بیندازد که تحت کنترل دولت نباشد. گودمن به صورت مستقیم از دورین در مورد ساتوشی ناکاموتو سوال کرد و در مقابل با این پاسخ مبهم وی مواجه شد:

من دیگر با این پروژه در ارتباط نیستم و نمی‌توانم راجع به آن صحبت کنم. این پروژه اکنون در اختیار افراد دیگری است و آن‌ها مسئولیتش را به عهده گرفته‌اند. من دیگری ارتباطی با آن ندارم.

دورین مدتی بعدا در شبکه اجتماعی ردیت (Reddit) نوشت که فکر می‌کرده سوال‌های گودمن در مورد فعالیتش در شرکت خدمات مالی سیتی‌بانک (Citibank) بوده است.

این اتفاقات رسانه‌های خبری را برانگیخت و سبب شد خبرنگاران زیادی برای مصاحبه مقابل خانه دورین ناکامو صف بکشند. برخی حتی حین رانندگی نیز او را رها نمی‌کردند! برای حل و فصل موضوع او مصاحبه‌ای طولانی انجام داد و هر گونه ارتباط داشتن با پروژه بیت کوین را رد کرد. Dorian Nakamoto مجددا روی تفسیر اشتباه سوال گودمن تاکید کرد.

شایعاتی که دورین را خالق بیت کوین معرفی می‌کردند، پس از انتشار پیام معروف «من دورین ناکاموتو نیستم» به تدریج از بین رفتند. همان طور که قبلا توضیح دادیم، عده‌ای می‌گویند این پیام از طرف یک هکر ارسال شده که حساب ساتوشی ناکاموتوی واقعی را هک کرده بود. البته تاکنون هیچ مدرکی برای اثبات این ادعا ارائه نشده است.

در پایان باید گفت که با توجه به پاسخ دوپهلوی دورین، این احتمال به وجود می‌آید که وی این کار را برای مخفی ماندن نقش هال فینی انجام داده باشد. محل زندگی دورین و فینی تنها چند کیلومتر با یک دیگر فاصله داشت و اگر قصدش را داشتند، امکان ملاقات و هم‌اندیشی به آسانی برایشان امکان‌پذیر بود. فراموش نکنید که دورین به فلسفه «اختیارگرایی» اعتقاد دارد و فینی هم عضو جنبش «سایفرپانک» بود. بنابر این شاید ارتباطی بین این دو و هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو وجود دارد که تاکنون فاش نشده است.

گریک رایت (Craig Wright)

می‌توان با اطمینان گفت که هالی فینی و نیک سابو، و دورین ناکاموتو، همگی در ایالات متحده زندگی می‌کردند و احتمال این که یکدیگر را ملاقات کرده باشند وجود دارد. وی دای نیز با توجه به اطلاعات موجود، یک آمریکایی است. بنابر این تنها فرد غیرآمریکایی گروه، آدام بک است. البته همان طور که قبلا هم اشاره کردیم، این که آقای دای و بک ساتوشی ناکاموتوی واقعی باشند، هرگز یک احتمال قوی نبوده است.

گریک رایت (Craig Wright) یکی از محتمل‌ترین گزینه‌های ساتوشی ناکاموتو بودن است، به همین دلیل اون را به صورت جداگانه بررسی می‌کنیم. این مهندس رایانه استرالیایی اولین بار در هشتم دسامبر ۲۰۱۵ (سه شنبه، ۱۷ آذر ۱۳۹۴) در یکی از مقالات مجله «وایرد» (Wired) به ناکاموتو ارتباط داده شد. در این مقاله آمده است «رایت یا خالق بیت کوین است، یا یک کلاهبردار حرفه‌ای که می‌خواهد خودش را جای ساتوشی ناکاموتو جا بزند» پس از انتشار این مقاله، رایت و همسرش چیزی در مورد آن توییت نکردند. درست همان روز، مجله «گیزمودو» (Gizmodo) داستانی در مورد یک هکر منتشر کرد که ادعا داشت به ایمیل رایت دسترسی پیدا کرده و متوجه شده که نام مستعار ساتوشی ناکاموتو توسط رایت و یک متخصص جرم شناسی رایانه‌ای به نام دیو کلایمن (Dave Kleiman) استفاده شده است. کلایمن در سال ۲۰۱۳ فوت کرد.

مدیر بنیاد بیت کوین (Bitcoin Foundation) یعنی جان متونیس (Jon matonis)، متخصص حوزه کریپتو ایان گریگ (Ian Grigg)، و یکی از توسعه‌دهندگان بیت کوین به نام گوین اندرسن (Gavin Andresen)، همگی ادعای رایت مبنی بر ساتوشی ناکاموتو بودن را تایید می‌کنند. اما در مقابل مقالاتی هم منتشر شد که به عدم قطعیت مدارک ارائه شده توسط رایت اشاره می‌کنند. یکی دیگر از توسعه‌دهندگان بیت کوین به نام پیتر تاد (Peter Todd) پس از بررسی مطلبی که رایت برای اثبات ادعایش منتشر کرده بود، اعلام کرد که «اثبات رمزنگاری‌شده‌» (Cryptographic Proof) وی قابل قبول نیست. حساب توییتر گروه توسعه نرم افزار بیت کوین که تحت عنوان «بیت کوین کور» (Bitcoin Core) شناخته می‌شود نیز متن زیر را در مورد هویت واقعی خالق این رمز ارز منتشر کرد:

در حال حاضر هیچ نوع اثبات رمزنگاری شده‌ای برای مشخص کردن هویت خالق بیت کوین به صورت عمومی منتشر نشده است.

یکی از توسعه‌دهنگان بیت کوینی به نام جف گارزیک (Jeff Garzik) پیش از این گفته بود که مطالب منتشر شده توسط کریگ رایت چیز خاصی را اثبات نمی‌کنند و یک محقق امنیتی به نام دن کامیزنسکی (Dan Kaminsky) نیز او را «توجه طلب» و «یک جوک جهانی» نامیده است. خالق لایت کوین (Litecoin)، چارلی لی (Charlie Lee) و خالق اتریوم (Etehreum)، ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) هم جزو افرادی هستند که ادعای ساتوشی ناکاموتو بودن کریگ رایت را قبول ندارند.

صحبت‌ها و مدارک کریگ اس. رایت پر از بحث‌های بی‌معنی و غیرمنطقی بوده و اثباتی هم که ارائه کرده تقلبی است.

کریگ رایت نوشت «قرار است در مورد دروغ‌ها صحبت کنیم. کتاب سامسون (Samson) می‌گوید پول اولین بار در داد و ستد و به عنوان یک دارایی ذخیره ارزش استفاده شد؛ این حرف کاملا مزخرف است!» و سپس در مورد مدارک دانشگاهی‌اش فخرفروشی می‌کند… حداقل مشخص شد که وی مقالات دیوید گریبر (David Graeber) را مطالعه می‌کند»

یک پروفسور دانشگاه و توسعه‌دهنده بیت کوین به نام امیر گن سیرر (Emir Gün Sirer) هم در توییتی مدعی شده که با تعدادی از توسعه ‌هندگان بیت کوین، اتریوم و زی کش (ZCash) در ارتباط بوده و همه آن‌ها بحث‌های غیرمنطقی کریگ رایت را مورد تمسخر قرار داده‌اند!

نگاهی به سایر گزینه‌های محتمل برای عنوان ساتوشی ناکاموتو

علاوه بر افرادی که در بالا به آنان اشاره کردیم، نام‌های دیگری هم به هویت خالق بیت کوین ارتباط داده شده‌اند. همه این افراد ناکاموتو بودن را رد کرده‌اند و به احتمال زیاد حقیقت را گفته‌اند. اما در بعضی موارد، میزان حمایت آن‌ها از توسعه و افزایش محبوبیت بیت کوین باعث می‌شود تا احتمال ساتوشی ناکاموتو بودن آن‌ها را به صورت کامل کنار نگذاریم. بنابر این تمامی افرادی که در این بخش نام می‌بریم، ممکن است ارتباطی (هر چند محدود) با خالق بیت کوین داشته یا جزوی از گروه ساتوشی ناکاموتو باشند:

• مجله «نیویورکر» (The New Yorker) سال ۲۰۱۱: خبرنگاری به نام جاشوا دیویس (Joshua Davis) مدعی شد یک متخصص فنلاندی جامعه‌شناسی اقتصادی به نام دکتر ویلی لهدونویرتا (Dr. Vili Lehdonvirta) و یک دانشجوی ایرلندی به نام مایکل کلیر (Michael Clear) که بعدا در رشته رمزنگاری از دانشگاه کالج ترینیتی دابلین (Trinity College Dublin) فارغ التحصیل شد، ساتوشی ناکاموتو هستند. هر دو نفر این ادعا را رد کرده‌اند.
• مجله «فست کامپنی» (Fast Company) اکتبر ۲۰۱۱: روزنامه‌نگاری به نام آدام پنبرگ (Adam Peneberg) به اطلاعاتی دست پیدا کرد که نیل کینک (Neal kink)، ولادیمیر اوکسمن (Vladimir Oksman) و چارلز برای (Charles Bry) را به هویت واقعی ناکاموتو ارتباط می‌داد. این دو نفر در سال ۲۰۱۴ برای درخواست ثبت اختراع مشترک اقدام کردند که یکی از عبارت‌های آن درخواست، عینا در وایت پیپر بیت کوین وجود دارد. در ضمن آدرس اینترنتی bitcoin.org دقیقا سه روز پس از ثبت درخواست آن‌ها خریداری شد. هر سه نفر این ادعا را رد کرده‌اند.
• مجله «وایرد» (Wired) نوامبر ۲۰۱۱: یکی از مقالات منتشر شده در این مجله به این نکته اشاره می‌کند که لازلو هانیچ (Laszlo haynecz)، یکی از توسعه‌دهندگان سابق بیت کوین کور که مدت‌ها پیش با پرداخت ۱۰ هزار BTC پیتزا خرید، در ایمیلی برای ساتوشی ناکاموتو نوشته که کدهای بیت کوین آنقدر خوب طراحی شده‌اند که بعید است کار یک نفر باشند.

• تد نلسون (Ted Nelson) می ۲۰۱۳: وی به یک ریاضی‌دان ژاپنی به نام شینیچی موچیزوکی (Shinichi Mochizuki) مشکوک بود. آقای موچیزوکی این ادعا را بدون ارائه اطلاعات بیشتر رد کرد.
• رسانه خبری «وایس» (Vice) ۲۰۱۳: این رسانه در مقاله‌ای که بیشتر به تئوری توطئه شباهت داشت، مدعی شد گوین اندرسن، جد مک‌کیلب (Jed mccaleb) و حتی یکی از سازمان‌های دولت آمریکا می‌توانند ساتوشی ناکاموتوی واقعی باشند. در این مقاله به یک محقق امنیتی به نام داستین دی ترامل (Dustin D. Trammel) هم اشاره شد که البته او ارتباط با این موضوع را کاملا رد کرده است.
• دوریت ران (Dorit Ron) و آدی شمیر (Adi Shamir) ۲۰۱۳: دو ریاضی‌دان با انتشار اسنادی مدعی شدند که ارتباطی بین راس ویلیام اولبریچ (Ross William Ulbritch) و ساتوشی ناکاموتو وجود داشته است. این دو نفر از طریق مطالعه تراکنش‌های شبکه بیت کوین به این فرضیه رسیده بودند و پس از مدتی منکر آن شدند.
• رسانه خبری گاردین (The Guardian) آپریل سال ۲۰۱۳: یک محقق امنیتی به نام دن کامینسکی (Dan Kaminsky) پس از مطالعه کدهای بیت کوین به این نتیجه رسید که ساتوشی ناکاموتو یا یک «گروه» است یا یک فرد «نخبه».
• ساهیل گوپتا (Sahil Gupta) سال ۲۰۱۷: یکی از کارکنان سابق شرکت اسپیس ‌ایکس (SpaceX) از طریق انتشار متنی در وب سایت هکرنون (hackernoon) از احتمال این که ایلان ماسک، ساتوشی ناکاموتو باشد سخن گفت. گوپتا با توجه به تجربیات ماسک در حوزه نرم افزارهای مالی (وی یکی از بنیان گذاران پی‌پال است) و سابقه‌ای که در انتشار وایت پیپر دارد، فرضیه خود را در مورد مدیر عامل فعلی شرکت‌های تسلا و اسپیس ‌ایکس منتشر کرد. آقای ماسک مدتی پس از انتشار این شایعه، با نگارش چند توییت آن را رد کرد.

ایلان ماسک جنجالی!

ایلان ماسک مدتی است در توئیتر، شدیدا از رمز ارزها مخصوصا بیت کوین و دوج کوین حمایت می‌کند. از طرفی خرید ۱.۵ میلیارد دلاری تسلا طی دومین ماه سال 2020 به شایعه ساتوشی ناکاموتو بودن ایلان ماسک قوت بخشیده است.

بیشتر بخوانید: جهش قیمت بیت کوین همزمان با خرید 1.5 میلیارد دلار BTC توسط تسلا

در اوایل ماه فوریه ۲۰۲۱ خبر این که شرکت تسلا ۱.۵ میلیارد دلار بیت کوین خریداری کرده است نه تنها موجب افزایش قیمت ناگهانی بیت کوین شد، بلکه شایعه ناکاموتو بودن ایلان ماسک را هم زنده کرد. جاستین سان (Satoshi Nakamoto)، بنیان گذار ترون (Tron)، پس از انتشار این خبر در صفحه توییترش نوشت «ایلان ماسک ساتوشی ناکاموتو است»

این توییت آقای سان (که احتمالا بیشتر جنبه شوخی داشته) و صحبت‌های افراد دیگر باعث شده تا همانند شرایطی که در سال ۲۰۱۷ به وجود آمده بود، شایعه این که ایلان ماسک ناکاموتوی واقعی است، بار دیگر به بحثی داغ تبدیل شود. البته نباید فراموش کرد که این فرضیه تنها بر اساس خرید سنگین تسلا و توییت‌های رمز ارز دوستانه آقای ماسک که اخیرا تعدادشان افزایش یافته، ارائه شده است. به عبارتی دیگر، هیچ مدرک واقعی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد.

منابع:

• academy.bit2me
• decrypt

• آموزش ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ) ؛ برنامه نویس فول استک اتریوم شوید
• سقوط ارزش لیر بعد از ممنوعیت پرداخت با ارز دیجیتال در ترکیه
• هارد فورک برلین اتریوم ؛ تلاش برای کاهش گس بالای شبکه
• نگاهی به مزایای اپلیکیشن های غیر متمرکز برای کسب و کارها

بیت کوین و لایت کوین جزو پرطرفدارترین ارزهای دیجیتال به شمار می‌روند. اما لایت کوین بهتر است یا بیت کوین؟ در این مطلب متوجه خواهیم شد.

با وجود ظهور چند صد هزار رمز ارز شامل انواع کوین و توکن تا امروز، بیت کوین در یک طرف قضیه و مابقی در طرفی دیگر قرار می‌گیرند. هر ارز دیجیتال مدرن مبتنی بر فنون رمزنگاری که بعد از BitCoin متولد شد را یک آلت کوین خطاب می‌کنیم، چرا که به عنوان جایگزین (Alt – Alternative) برای آن ایجاد شده است. اما اهمیت همه آلت کوین‌ها به یک اندازه نیست. به عنوان یکی از قدیمی‌ترین، محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین موارد باید به لایت کوین اشاره کرد. مقایسه تفاوت بیت کویت و لایت کوین نشان خواهد داد کدام یک برای سرمایه‌گذاری یا انتقال ارزش مناسب‌تر است.

بیت کوین را باید انقلابی در سیستم مالی بین‌المللی خطاب کرد. با این حال، نمی‌توان آن را بدون ایراد دانست. به همین دلیل نیاز به ظهور گزینه‌هایی دیگر که با وجود بهره‌گیری از اصول اولیه آن، ایراداتش را برطرف کرده و یک سری قابلیت اضافی نیز ارائه می‌کنند، بروز کرد. اکنون برخی بیت کوین را طلای دیجیتال خطاب می‌کنند. در این دیدگاه، لایت کوین دقیقا حکم نقره دیجیتال را دارد!

این مطلب به چند قسمت تقسیم شده است. در ادامه فهرست عناوین را مشاهده می‌کنید:

• تاریخچه‌ای از بیت کوین و لایت کوین
• مقایسه تکنولوژی بیت کوین و لایت کوین
• مقایسه سرمایه‌گذاری در BTC و LTC
• مقایسه وضعیت دموکراسی در بیت کوین و لایت کوین
• جمع‌بندی از نقاط اشتراک بیت کوین و لایت کوین
• جمع‌بندی از تفاوت‌های بیت کوین و لایت کوین

تاریخچه‌ای از بیت کوین و لایت کوین

در سال 2008 وایت پیپر نخستین رمز ارز دنیا به دست فرد یا گروه برنامه‌نویسی مرموز و ناشناخته‌ای به نام ساتوشی ناکاموتو نوشته شد. از زمان ظهور سیستم‌های الکترونیکی و دیجیتالی، بشر همواره به دنبال راهی برای به کار بردن آن‌ها در تبادلات مالی بوده است. تلاش‌های زیادی در این راستا صورت گرفت و پروژه‌های زیادی پیاده‌سازی شد، اما هیچ کدام انتظارات جامعه بشری را برآورده نکرد. BitCoin به جرات موفق‌ترین پروژه در این زمینه تا سال 2008 بود.

در وایت پیپر اولین کریپتوکارنسی جهان، بیت کوین یک سیستم پولی الکترونیکی نظیر به نظیر خطاب شده است. یک سال بعد و در سال 2009، شبکه پول الکترونیکی نام برده رسما شروع به کار کرد.

در دومین ماه سال 2011 هر یک BTC حدود 1 دلار قیمت داشت. قیمت آن تا ششمین ماه همین سال به 31 دلار افزایش پیدا کرد. طی گذر زمان محبوبیت و در پی آن قیمت اولین ارز رمزنگاری شده افزایش پیدا کرد. با این حال همه از آن رضایت کامل نداشته و به نحوه کارکردش انتقاداتی وارد می‌کردند.

چارلی لی به عنوان یک مهندس، با سابقه نزدیک به ده سال فعالیت در شرکت گوگل، تصور می‌کرد بیت کوین می‌تواند بسیار بهتر کار کند. همین تصور زمینه‌ساز خلق لایت کوین توسط وی شد. او در ابتدا تصمیم گرفت یک سری قوانین مربوط به BitCoin را در راستای بهبود این شبکه پولی تغییر بدهد. به عنوان نمونه، یکی از اصلی‌ترین اهداف وی سریع‌تر و ارزان‌تر کردن سیستم برای استفاده عموم بود. بخشی از جامعه این رمز ارز با ایده‌های چارلی لی مخالفت کرده و موافق پیاده‌سازی آن‌ها نبودند.

لایت کوین، انشعابی (فورک) از بیت کوین

رمز ارزهای نوین مبتنی بر فناوری بلاک چین نظیر بیت کوین و لایت کوین را غیر متمرکز خطاب می‌کنیم، به این معنی که یک موجودیت خاص و منحصربه‌فرد نظیر یک فرد، گروه، شرکت یا سازمان مسئولیت اداره و کنترل شبکه آنها را بر عهده نداشته و مجموعه‌ای از کاربران، سیستم را تشکیل می‌دهند و اداره می‌کنند. در واقع نتورک لایت کوین و بیت کوین فاقد یک سرور مرکزی است و شبکه آن از دست به دست دادن بی‌شمار نود (دستگاه‌های اجرا‌کننده نرم افزار اصلی) تشکیل می‌شود. این نود یا گره‌ها مسئول تصمیم‌گیری درباره نحوه اداره و مدیریت سیستم هستند. از این نظر تفاوت بیت لایت کوین و بیت کوین وجود ندارد.

در دنیای کریپتوکارنسی هر زمان که بین کاربران انجمن یک ارز دیجیتال غیر متمرکز اختلاف نظر بروز کند، یک فورک یا انشعاب ایجاد خواهد شد. فورک به دو دسته سافت و هارد تقسیم می‌شود. در صورتی که تغییر مورد نظر یک دسته با نحوه کارکرد و قوانین کنونی شبکه مغایرت نداشته باشد، این تغییر سافت فورک است. اما در صورتی که تغییری بنیادی، مخالف با روال کارکرد کنونی سیستم، مورد نظر یک دسته از کاربران باشد، به هارد فورک نیاز است.

در پروژه‌های متن باز ایجاد انشعاب‌هایی از نسخه اولیه به وفور رخ می‌دهد. به عبارتی این مفهوم قبل از زمان ظهور بلاک چین، بیت کوین و لایت کوین وجود داشته است. با این حال، تمایز بین هارد فورک و سافت فورک تقریبا مختص به حوزه بلاک چین است. هارد فورک‌ها، آپدیت‌های نرم افزاری پیش – ناسازگار (Backward-Incompatible) به شمار می‌روند. به طور عادی، وقتی تعدادی از گره‌ها ویژگی‌‌ها و قوانینی ناسازگار با قوانین نودهای قدیمی اضافه می‌کنند، چنین انشعابی به وجود خواهد آمد. گره‌های جدید بعد از هارد فورک تنها قادر به ارتباط با نودهای اجراکننده ورژن تازه هستند. به همین دلیل، بلاک چین تقسیم شده و دو شبکه مجزا تشکیل می‌شود. در یک نیمه قوانین قبلی برقرار بوده و در دیگری، قوانین تازه وضع شده دنبال می‌شوند.

در یکی از مطالب قبلی وبلاگ بیت 24 به طور مفصل درباره مفهوم هارد فورک و سافت فورک صحبت کردیم. پیشنهاد می‌کنیم برای درک بهتر مقایسه تفاوت لایت کوین و بیت کوین حتما این مطلب را نیز مطالعه کنید.

• بیشتر بخوانید: هارد فورک و سافت فورک چیست و چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

در یازدهمین ماه سال 2011 هارد فورک بیت کوین به وقوع پیوست و لایت کوین متولد شد. دو سال بعد ارزش بازار این رمز ارز جدید با نماد LTC به 1 میلیارد دلار رسید که نشان‌دهنده موفقیت این پروژه است. اکنون با مقایسه بیت کوین و لایت کوین متوجه محبوبیت هر دو خواهید شد. آن‌ها جزو ده رمز ارز برتر بازار از نظر مارکت کپ قرار داشته و حجم معاملات روزانه زیادی دارند.

اما برای انتقال ارزش و مخصوصا سرمایه‌گذاری کدام یک گزینه بهتری است؟ آیا می‌توان از هر دو استفاده کرد یا یکی جایگزین دیگری خواهد شد؟ فراموش نکنید چارلی لی با وجود احترام گذاشتن به ایده اصلی توسعه بیت کوین دوست داشت آن را بهبود بخشیده و ایراداتش را برطرف کند. تا انتهای این مطلب متوجه خواهیم شد او چقدر در این کار موفق بوده است.

مقایسه تکنولوژی بیت کوین و لایت کوین

چطور BitCoin توانست رویای انسان برای دیجیتالی کردن پول را برآورده کند؟ فناوری بلاک چین را باید علت اصلی موفقیت این پروژه دانست، چیزی که اغلب رمز ارزها از آن استفاده می‌کنند. به طور ساده، بلاک چین نوعی خاص از پایگاه داده به شمار رفته و در شبکه رمز ارزها، محل ثبت و ذخیره‌سازی تراکنش‌ها است. نکته بسیار مهم درباره سیستم‌های بلاک چینی، امکان پیاده‌سازی غیر متمرکز و توزیع شده آن‌ها است، به طوری که پایگاه داده به جای متمرکز شدن روی یک سرور مرکزی، روی تعداد زیادی کامپیوتر (گره یا نود) قرار گرفته و اطلاعاتش بین آن‌ها به طور مستمر همگام‌سازی شود. مقایسه تفاوت بیت کوین و لایت کوین مشخص کرد از این نظر هر دو مشابه بوده و شبکه‌ای بلاک چینی و غیر متمرکز دارند.

افراد می‌توانند به واسطه BitCoin و LiteCoin برای یکدیگر از هر نقطه‌ای به هر نقطه دیگر در دنیا پول انتقال بدهند. نیازی به پرداخت کارمزدهای بالا به بانک نیست و هزینه‌ای جزئی صرفا برای کمک به نگهداری از شبکه پرداخت می‌شود. تصور کنید مایکل در پی ارسال ده BTC یا LTC برای جیم است. این مبادله باید توسط سیستم به تایید برسد. تایید به معنی بررسی وجود ده BTC یا LTC در حساب مایکل قبل از ارسال آن است. اگر بالای نیمی از گره‌های شبکه درباره مشروع بودن مبادله به توافق برسند، عملیات انجام شده و تاریخچه آن به بلاک چین اضافه خواهد شد. سپس نسخه بلاک چین ذخیره شده روی هر گره بر اساس تغییر اخیر آپدیت خواهد شد تا از ناهماهنگی اطلاعات بین نودها جلوگیری شود.

تراکنش‌ها تحت بلاک‌ها دسته‌بندی می‌شوند. بعد از ایجاد شدن یک تراکنش و اضافه شدنش به صف بررسی، آن‌ها بر اساس زمان ایجاد و مخصوصا کارمزد در نظر گرفته شده، داخل یک بلاک قرار گرفته و آماده پردازش می‌شوند. اولین گرهی که بتواند پازل این بلاک را حل کرده و پاسخی مناسب برایش پیدا کند، جایزه دریافت خواهد کرد. دریافت این جایزه است که افراد را به عضویت در شبکه بیت کوین و لایت کوین و کمک به سر پا نگه داشتن آن تشویق می‌کند. این فرآیند استخراج نام دارد. تفاوت بیت کوین و لایت کوین در اینجا سختی ماینینگ یا همان استخراج است.

منظور از حل پازل چیست؟

بر اساس مقایسه بیت کوین و لایت کوین این دو از الگوریتم‌های مختلفی برای حل بلاک و اضافه کردنش به پایگاه داده (بلاک چین) استفاده می‌کنند، اما روند کلی در آن‌ها یکسان است. اما منظور از حل پازل رمزنگاری شده چیست؟

صفحه‌‌ای شامل دو ستون را در نظر بگیرید. در نخستین ستون از اولین صف، دیتای دلخواه به منظور ذخیره‌سازی را قرار می‌دهید. دیتای اولین سلول به یک شناسه دو حرفی تبدیل شده و سپس به عنوان بخشی از ورودی بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مثال، شناسه دو حرفی KP باید برای پر کردن سلول بعدی در صف دوم (defKP) استفاده شود. در نتیجه اگر اولین داده ورودی (abcAA) را تغییر بدهید، ترکیب متفاوتی از حروف را در سایر سلول‌ها دریافت خواهید کرد.

یک پایگاه داده که هر ورودی به آخرین آن پیوند دارد

فرض کنید داده داخل اولین سلول این بلاک چین را عوض کرده‌اید. سپس یک شناسه متفاوت به دست آمده و سلول بعدی نیز متناظر با این تغییر، داده‌ای متفاوت خواهد داشت. در پی آن شناسه سلول دوم نیز عوض می‌شود و این روال همینطور ادامه پیدا می‌کند. به همین دلیل پایگاه داده از نوع بلاک چین را تغییر ناپذیر خطاب می‌کنند. تفاوتی بیت کوین و لایت کوین از این دیدگاه وجود ندارد.

این توضیحی ساده درباره نحوه استفاده بلاک چین از توابع هش بود. هشینگ شبیه چسبی است که بلاک‌ها را در بلاک چین به هم وصل می‌کند. هشینگ به معنی دریافت دیتا با هر اندازه و سپس عبور دادنش از یک تابع ریاضی به منظور تولید یک خروجی (یک هش) است که همیشه طول ثابتی دارد. در نظر داشته باشید حین استفاده از یک تابع هشینگ ثابت، شانس یافتن دو قطعه داده که دقیقا خروجی یکسانی تولید می‌کنند، بسیار پایین است.

در فرآیند استخراج، ماینر یک بلاک را از داخل یک تابع هشینگ عبور داده و هش آن را به دست می‌آورد. این کار به نظر بسیار ساده است، پس چه چیزی سبب دشوار شدن آن در شبکه بیت کوین و لایت کوین می‌شود؟ پروتکل نتورک این دو رمز ارز برای دشوار کردن کار و اجبار استخراج‌کنندگان به فعالیت درست و صادقانه، هر پاسخی را قبول نمی‌کند. Hash تولید شده باید پایین‌تر از مقداری مشخص قرار بگیرد.

از طرفی گفتیم مادامی که داده ارائه شده به تابع هشینگ تغییر نکند، خروجی ثابت خواهد بود. پس ماینر باید در هر مرتبه تلاش قطعه‌ای داده (بی‌مصرف) تحت عنوان نانس به بلاک اضافه کند، بلکه هش نتیجه تغییر کند. این کار تا زمان ایجاد یک Hash قابل قبول توسط پروتکل شبکه ادامه پیدا می‌کند.

مبحث هشینگ بسیار پیچیده و تشریح جزئی‌تر آن از حوصله مطلب مقایسه تفاوت بیت کوین و لایت کوین خارج است. از طرفی بلاک چین فناوری گسترده‌ای است و نکات فراوانی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این دو مفهوم حتما مطالب جامع زیر را مطالعه کنید:

• بیشتر بخوانید: هشینگ چیست؟ آشنایی با انواع الگوریتم، توابع و کاربرد هشینگ (Hashing)
• بیشتر بخوانید: بلاک چین چیست و چگونه کار می‌کند ؛ 0 تا 100 بلاکچین به زبان ساده

مخالفت چارلی لی با روند استخراج BitCoin

در شبکه BitCoin حل کردن یک بلاک به مراتب سخت‌تر از کار مشابه در LiteCoin است و به قدرت پردازشی، انرژی الکتریکی و زمان بیشتری نیاز دارد. چارلی لی عقیده داشت فرآیند استخراج در بیت کوین بیش از اندازه دشوار و پیچیده شده و باید کمی آن را تسهیل کرد.

مجموعه قوانین (الگوریتم) مربوط به نحوه کار بیت کوین SHA-256 است. چارلی لی آن را در لایت کوین با Scrypt جایگزین کرد. استخراج در شبکه‌ای مبتنی بر Scrypt در مقایسه با SHA-256 چهار برابر سریع‌تر است و به برق کمتری نیاز دارد. تفاوت بیت کوین و لایت کوین نشان داد ایجاد یک بلاک جدید در نتورک نخستین رمز ارز حدود 10 دقیقه به طول می‌انجامد، اما این زمان در شبکه نقره دیجیتال حدود 2.5 دقیقه است. ماینرها اکنون به ازای حل و افزودن موفق یک بلاک به بلاک چین در BitCoin و LiteCoin به ترتیب 6.25 و 12.5 واحد جایزه دریافت می‌کنند.

البته طرفداران بیت کوین عقیده دارند SHA-256 نسبت به Scrypt امنیت بالاتری دارد. به عقیده آن‌ها زمان بیشتر عملیات منجر به افزایش احتمال رویت خطاها می‌شود. دوست‌داران اولین کریپتوکارنسی جهان مدعی هستند فورک آن، در انجام فرآیند اعتبارسنجی و استخراج عجله دارد! در مقابل طرفداران لایت کوین تصور می‌کنند رقیب آن بیش از اندازه و بدون دلیل ماینینگ را دشوار کرده است. به طور واضح استفاده از LTC به جای BTC به منظور انتقال ارزش سریع‌تر و ارزان‌تر است. با وجود ادعاهای مبنی بر امنیت بیشتر SHA-256 در مقایسه با Scrypt شبکه هیچ کدام یک از دو رمز ارز تاکنون هدف هک گسترده قرار نگرفته است.

اصلی‌ترین تفاوت سیستمی بیت کوین و لایت کوین

یک تابع هش، قادر است حجم بالایی از داده را به یک مقدار با طول ثابت تبدیل کند. نتیجه در واقع شناسه‌ای برای آن داده به شمار می‌رود. مادامی که دیتا و الگوریتم مورد استفاده برای هشینگ تغییر نکند، نتیجه یکسان خواهد بود. اگر داده‌ای با حجم زیاد، حتی به اندازه یک بیت تغییر کند، یک هش کاملا متفاوت برای آن ایجاد می‌شود. Hashها در فرمت هگزادسیمال نوشته می‌شوند.

مثال زیر را در نظر بگیرید. همانطور که مشاهده می‌کنید، حتی تغییر دادن بزرگی و کوچکی حروف انگلیسی متن (داده)، به ایجاد یک خروجی کاملا متفاوت منجر می‌شود.

کاربرد هشینگ مختص رمز ارزها نیست. به عنوان مثالی ساده برای پی بردن به کاربرد آن، در تمام وب سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های نیازمند ایجاد حساب کاربری، Hashing کاربرد دارد. وقتی پسوردی برای اکانت خود مشخص می‌کنید، عبارت وارد شده به عنوان رمز عبور از یک تابع هش عبور کرده و نتیجه در پایگاه داده ذخیره می‌شود. به این ترتیب خود سیستم نیز از پسورد شما آگاه نیست. فراموش نکنید در یک تابع هش یک طرفه، رسیدن از خروجی به ورودی شاید به صدها سال زمان نیاز داشته باشد! وقتی برای لاگین به حساب کاربری خود، رمز عبورتان را وارد می‌کنید، مقدار وارد شده از همان تابع Hash عبور کرده و در نهایت هش‌ها با یکدیگر مطابقت داده می‌شوند.

SHA-256 در برابر Scrypt

SHA-256 و Scrypt جزو متداول‌ترین الگوریتم‌های به کار رفته در شبکه رمز ارزهای مبتنی بر سیستم اثبات کار (PoW) هستند. ماینرها از این الگوریتم‌ها در فرآیند استخراج بهره برده و بلاک‌های حاوی تراکنش‌ها را به بلاک چین اضافه می‌کنند. طبق مقایسه بیت کوین و لایت کوین این مهمترین اختلاف آن‌ها از دیدگاه سیستمی به شمار می‌رود.

استفاده از SHA-256 و Scrypt یا هر الگوریتم دیگر، به تصمیم توسعه‌دهندگان یک رمز ارز بستگی دارد. پیش از ادامه این مقایسه، ابتدا باید با عناوین اختصاری مربوط به نرخ هش آشنا شوید:

• کیلوهش بر ثانیه (KH/s): یک هزار محاسبه هش در ثانیه
• مگاهش بر ثانیه (MH/s): یک میلیون محاسبه هش در ثانیه
• گیگاهش بر ثانیه (GH/s): یک میلیارد محاسبه هش در ثانیه
• تراهش بر ثانیه (TH/s): یک تریلیون محاسبه هش در ثانیه

SHA-256 پیچیده‌تر از Scrypt بوده و در رمز ارزهای مبتنی بر سیستم PoW متعددی نظیر اولین گزینه، بیت کوین، به کار رفته است. به خاطر پیچیدگی بیشتر، زمان برگشت تراکنش در اینجا پایین‌تر است. در نتیجه زمان به جای ثانیه در دقیقه اندازه‌گیری می‌شود. عقیده بر این است که پردازش بلاک داده توسط SHA-256 تقریبا عاری از خطا بوده و بهترین گزینه به منظور محافظت از دیتا به شمار می‌رود. استخراج موفقیت‌آمیز رمز ارزها در اینجا به هش ریت در حد گیگاهش و بالاتر نیاز دارد.

Scrypt پیچیدگی کمتر و سرعت بالاتری دارد. توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال جدید، اغلب آن را به خاطر داشتن عملیات‌های راحت به SHA-256 ترجیح می‌دهند. این الگوریتم به مراتب راحت‌تر روی یک پردازنده عادی (CPU) اجرا شده و در مقایسه با رقیبش، انرژی کمتری مصرف می‌کند. استخراج موفقیت‌آمیز رمز ارزها در اینجا حتی با هش ریت در حد کیلوهش و مگاهش نیز انجام می‌شود. ریگ‌های ماینینگ متشکل از پردازنده و پردازشگر گرافیکی نیز قادر به دستیابی به این میزان محاسبه هش در ثانیه هستند.

به خاطر زمان برگشت تراکنش سریع‌تر، عده‌ای مدعی سطح امنیت و اعتبار پایین‌تر Scrypt هستند. با این حال هیچ فردی تاکنون نتوانسته این ادعا را به اثبات برساند. طبق مقایسه بیت کوین و لایت کوین شبکه هیچ کدام تا امروز هدف هک گسترده قرار نگرفته است.

Scrypt به نحوی طراحی شده تا کمتر با راهکارهای سخت افزاری سفارشی نظیر اسیک ماینرها انطباق داشته باشد، به همین دلیل سوئیچ از GPU به ASIC، همانند زمان این کار در شبکه بیت کوین، به رشد انفجاری توان یک نود در استخراج منجر نخواهد شد. با این حال الگوریتم نام برده در برابر دستگاه‌های اختصاصی ماینینگ مصون نیست، به طوری که برخی متخصصان عقیده دارنده به زودی، شاهد ظهور دستگاه‌های ماینر قدرتمند منطبق با Scrypt نیز خواهیم بود. این موضوع، الگوریتم نام برده را از چشم‌اندازش دور می‌کند.

مقایسه سرمایه‌گذاری در BTC و LTC

واقعیت این است که بیشتر افراد به تکنولوژی و نحوه کار رمز ارزها اهمیت نداده و هدفشان از دنبال کردن مقایسه تفاوت بیت کوین و لایت کوین یافتن رمز ارز دارای بهره‌روی و سودآوری بیشتر است! جدول زیر تغییرات قیمت آن‌ها از سال 2013 تاکنون را نشان می‌دهد:

بیشینه قیمت LTC حدود سه سال قبل، در زمان رشد انفجاری قیمت BTC تا نزدیکی 20 هزار دلار، رقم خورد. این در حالی است که بیت کوین طی چند روز اخیر (ابتدای اسفند 1399) سقف‌های تاریخی جدیدی را لمس کرد و حتی تا قیمت 58 هزار دلار نیز پیش رفت. مخالفان کریپتوکارنسی عقیده دارند قیمت بیت کوین، لایت کوین و تمام رمز ارزها حباب است، به همین دلیل سرمایه‌گذاری در آن‌ها کار خطرناک و پرریسکی محسوب می‌شود. منظور از حباب، غیر واقعی و دور بودن قیمت بازار از ارزش واقعی است. بعد از ترکیدن حباب، قیمت‌ها به شدت ریزش خواهند کرد.

در مقابل طرفداران کریپتوکارنسی معتقد به افزایش قیمت‌ها به خاطر کاربردی بودن و بالا رفتن میزان استفاده از رمز ارزها در دنیای واقعی هستند. در نظر داشته باشید بلاک چین و ارزهای دیجیتال شکل گرفته بر بستر آن هنوز جدید به شمار رفته و هیچ‌کس قادر به پیش‌بینی آینده‌شان نیست.

جدول مقایسه قیمت بیت کوین و لایت کوین وابستگی LTC به BTC را نشان داد. هر زمان ارزش طلای دیجیتال رشد کرد، وضعیت نقره دیجیتال نیز بهبود یافت! البته این اتفاقی دور از انتظار نیست. نه تنها لایت کوین، بلکه قیمت تمام آلت کوین‌های بازار وابسته به بیت کوین است و در اغلب مواقع موازی با آن تغییر می‌کند.

آینده نامشخص است و هرگز نمی‌توان به طور قطعی، موفقیت یک رمز ارز در آینده را تضمین کرد. صرفا می‌توان بر اساس تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال وضعیت بازار یک رمز ارز در آینده را پیش‌بینی کرد. از طرفی وضعیت کل دنیای کریپتوکارنسی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. ممکن است دولت‌ها به جد به مخالفت با آن‌ها پرداخته یا رمز ارزهای غیر متمرکز را به عنوان روشی کاملا مشروع به منظور مبادله بپذیرند. چنین تصمیماتی به شدت روی قیمت تمام آن‌ها تاثیر خواهد گذاشت.

به طور عادی، رفتار آلت کوین‌ها شامل لایت کوین وابسته به بیت کوین است. وقتی قیمت اولین و محبوب‌ترین رمز ارز دنیا در پی خرید شرکت‌های بزرگ یا حمایت افراد سرمایه‌دار و شناخته شده افزایش پیدا می‌کند، وضعیت آلت کوین‌ها نیز بهتر می‌شود. در مقابل، وقتی خبر بدی بیت کوین را در سراشیبی قرار می‌دهد، آلت کوین‌ها نیز وضعیتی مشابه را تجربه می‌کنند.

واقعیت این است که رویای چند برابر کردن پول با BTC مخصوصا طی مدت زمانی کوتاه را باید از سر بیرون کرد! اولین خریداران و سرمایه‌گذاران در نخستین رمز ارز دنیا به سودهای نجومی رسیدند و این اتفاق مجددا، حداقل در آینده نزدیک، رخ نمی‌دهد. تصور کنید قیمت کنونی BitCoin از 46 هزار دلار، به سختی به 92 هزار دلار برسد. در این شرایط ارزش دارایی شما دو برابر شده است. در حالی که می‌بینیم قیمت برخی آلت کوین‌ها طی مدت زمانی کوتاه، حتی زیر دو ماه، تا ده برابر افزایش پیدا می‌کند!

مارکت کپ BitCoin برابر 862 میلیارد دلار و قیمت هر واحد آن 46 هزار دلار است. این ارقام برای LiteCoin به ترتیب 11 میلیارد دلار و 171 دلار است. این موضوع نشان می‌دهد نقره دیجیتال در مقایسه با طلا فرصت رشد بیشتری دارد.

بیت کوین و لایت کوین به عنوان ذخیره ارزش

وقتی چیزی ارزشمند است، می‌توان آن را در ازای دریافت کالا یا خدمات مبادله کرد. ذخیره‌ ارزش (Store Of Value)، نوعی دارایی است که ارزشش را بدون مستهلک شدن حفظ می‌کند. به عبارتی این چیزی است که علاوه بر ارزشمند بودن در حال حاضر، در آینده نیز ارزشمند باقی خواهد ماند. شناخته شده‌ترین ذخیره ارزش در حال حاضر در سراسر دنیا طلا محسوب می‌شود. در زمان کشف طلا در سال 1848 این ماده ارزشمند تلقی شد و این دیدگاه همچنان وجود دارد. خطاب کردن طلا به عنوان «فلز گرانبها» محدود به کشور یا کشورهایی خاص نیست و در نقطه نقطه دنیا این دیدگاه وجود دارد. اگرچه در مقایسه تفاوت بیت کوین و لایت کوین آن‌ها را طلا و نقره دیجیتال خطاب کردیم، اما از این نظر فاصله زیادی با ذخیره ارزشی نظیر طلا دارند.

ارزها نیز می‌توانند به عنوان ذخیره ارزش کاربرد داشته باشند، هر چند از این نظر پشت سر طلا و دیگر فلزات گرانبها قرار می‌گیرند. ارز کشورهای قدرتمند نظیر دلار آمریکا، در مقایسه با ارز کشورهای فاقد اقتصاد قوی گزینه بسیار بهتری برای مصون ماندن از تورم محسوب می‌شوند. البته حتی کشوری نظیر آمریکا نیز از گزند تورم در امان نیست، به همین ارزش ارز فیات آن با گذر زمان کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل حتی مردم این کشور نیز به دنبال سرمایه‌گذاری در طلا هستند. اما آیا می‌توان به رمز ارزها، مخصوص بیت کوین و لایت کوین، چنین دیدی داشت؟

رمز ارزها هنوز نوع جدیدی از دارایی به شمار رفته و با وجود رشد انفجاری میزان محبوبیت‌شان، غالب مردم دنیا اعتقادی به آن‌ها ندارند. نمی‌توان ارزهای دیجیتال مدرن، حتی خود بیت کوین، را ذخیره ارزشی شبیه طلا دانست، اما این پتانسیل را دارند. طلا یک ذخیره ارزش بی‌نظیر است، چرا که ارزشی ذاتی داشته و از طرفی مقداری محدود از آن وجود دارد. طلا در برابر تورم مقاوم است و ارزش آن به ناگهان شدیدا بالا نمی‌رود یا ریزش نمی‌کند.

مقایسه بیت کوین و لایت کوین وضعیتی تقریبا مشابه را نشان داد، هر چند تفاوتی بزرگ در اینجا وجود دارد. در نهایت فقط تعداد محدودی BTC و LTC در شبکه هر یک عرضه می‌شود. مقدار نهایی بیت کوین و لایت کوین به ترتیب 21 میلیون و 84 میلیون خواهد بود. از این نظر آن‌ها وضعیتی مشابه طلا دارند. اختلاف بزرگ، ارزشمند بودن ذاتی طلا است، در حالی که رمز ارزها ارزشی توافقی دارند. به همین دلیل برخی آن‌ها را بدون پشتوانه خطاب می‌کنند.

BitCoin قدیمی‌ترین و مورد اعتمادترین رمز ارز محسوب شده و می‌دانیم مقدار مشخصی از آن وجود دارد. شبیه طلا، با پیش رفتن در زمان استخراج BTCهای جدید دشوارتر خواهد شد، به همین دلیل با وجود عرضه بالای 18.5 میلیون واحد از 21 میلیون کل تا امروز، تزریق مابقی به شبکه تا حدود سال 2140 زمان خواهد برد. این موضوع به معنی قابل پیش‌بینی بودن قیمت بیت کوین و قابل اعتماد بودنش در آینده نزدیک است و از این نظر روالی مشابه طلا دارد.

در نظر داشته باشید طلا به عنوان ذخیره ارزش جایگاهش را به دست آورده و توپ هم آن را تکان نخواهد داد! هرگز روزی هیچ فرد، سازمان یا کشوری طلا را بی‌ارزش خطاب نمی‌کند. در آن سو افراد و کشورها هنوز با شک و تردید به رمز ارزها حتی بیت کوین نگاه می‌کنند. هر چه شرکت‌های بیشتری اقدام به سرمایه‌گذاری در آن کنند، اعتبار بیشتری به دست خواهد آورد. لایت کوین وضعیت تقریبا مشابهی دارد، هر چند در اولویت ذخیره ارزش، پایین‌تر است. به عبارتی اگر فردی به دنبال یک ذخیره ارزش رمز ارزی باشد، BTC را به LTC ترجیح خواهد داد.

باید چشم به رفتار افراد و شرکت‌های بزرگ دوخت. خرید بیت کوین توسط شرکت‌های بزرگی مثل تسلا یا حمایت از آن توسط دومین فرد ثروتمند دنیا، ایلان ماسک، تاکنون تاثیر به سزایی در اعتبار بخشی به این رمز ارز و در کل دنیای کریپتوکارنسی داشته است. تصور کنید روزی شرکت‌هایی نظیر مایکروسافت و اپل در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند! در آن صورت می‌توان نسبت به آینده روشن آن‌ها تضمین داد.

بیت کوین و لایت کوین به عنوان پول

رمز ارزها هنوز جایگزین ارزهای رایج نشده و این اتفاق اکنون تقریباً بعید به نظر می‌رسد. دولت‌ها اگرچه نسبت به کریپتوکارنسی کمی نرم‌تر شده‌اند، اما هرگز حاضر نخواهند شد آن‌ها را با ارز فیات رسمی خود جایگزین کنند. بین بیت کوین و لاین کوین تفاوت از این دیدگاه وجود ندارد.

با این حال فروشگاه‌ها و سرویس‌دهندگان زیادی اکنون ارزهای دیجیتال را به عنوان یک روش پرداخت قبول می‌کنند. می‌توانید هزینه دریافت کالا یا خدمات از آن‌ها را با کیف پول ارز دیجیتال خود پرداخت کرده یا از دستگاه‌های POS کریپتویی استفاده کنید. از طرفی با سرعتی بالا، در گوشه گوشه دنیا شاهد اضافه شدن دستگاه‌های خودپرداز (ATM) کریپتویی هستیم که به ازای انتقال BTC و LTC یا سایر رمز ارزها، به شما اسکناس نقد ارائه کرده یا به حسابتان در بانک‌ها، ارز رایج کشور را واریز می‌کنند.

حتی اگر تمام موجودی خود را تبدیل به رمز ارز کرده و به فروشگاهی ناآشنا با کریپتوکارنسی مراجعه کنید، به لطف وجود صرافی‌هایی نظیر بیت 24 می‌توانید خیلی سریع هر میزان BitCoin یا LiteCoin خود را به ریال تبدیل کرده و سپس خیلی عادی هزینه‌ها را پرداخت کنید.

در حال حاضر فروشندگان و سرویس‌دهندگان ایرانی در مقایسه با برخی کشورهای اروپایی و همچنین ایالات متحده آمریکا، از نظر پذیرش رمز ارزها عقب‌تر هستند. برخی شرکت‌های بین‌المللی نظیر کی‌اف‌سی کانادا اکنون به طور محدود از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند. به عنوان نمونه فروشگاه‌های این فست فود زنجیره‌ای یک منوی خاص دارد که می‌توانید هزینه دریافت اقلام آن را با BTC پرداخت کنید. در ابتدای سال 2021، شرکت تسلا بلافاصله بعد از اعلام خرید 1.5 میلیارد دلار BitCoin، امکان خرید خودروهای الکتریکی خود با همین رمز ارز را مهیا کرد. در مقایسه با ارائه‌کنندگان کالاهای فیزیکی، وب سایت‌های ارائه خدمات مختلف پشتیبانی بهتری از رمز ارزها دارند.

لایت کوین در مقایسه با بیت کوین کمتر به عنوان روش پرداخت مورد قبول است، اما همچنان در مقایسه با همه آلت کوین‌ها وضعیت بهتری دارد. اگر شرکتی بخواهد در کنار بیت کوین، رمز ارزهای دیگری را نیز به عنوان روش پرداخت قبول کند، به احتمال بسیار زیاد اتریوم و لایت کوین اولین گزینه‌های پیش رو محسوب می‌شوند.

به نظر در این رقابت BitCoin برنده است، اما سخت در اشتباه هستید. برای پرداخت‌های روزمره، LiteCoin به مراتب گزینه بهتری است، چرا که سرعت پردازش بالاتر و کارمزد پایین‌تری دارد. از طرفی با رشد قیمت BTC، پرداخت‌های خرد با آن با وجود امکان‌پذیر بودن، دشوارتر شده و با توجه به کارمزد سیستم، در برخی موارد از اصلا مقرون به صرفه نیست. مقایسه بیت کوین و لایت کوین در این زمینه بسیار جالب است.

تصور کنید BTC را به عنوان روش پرداخت در یک فروشگاه فیزیکی انتخاب کرده‌اید. حتی اگر کارمزدی بالا برای تراکنش خود تعیین کنید، حداقل باید چند دقیقه تا تکمیل و تایید آن منتظر بمانید. فراموش نکنید به طور متوسط، تعداد تراکنش‌های پردازش شده در هر ثانیه در اینجا فقط 4 عدد است! در مقایسه با قدرت پردازشی سیستم‌های بانکی عادی این رقم یک فاجعه محسوب می‌شود! به همین دلیل در زمان بالا رفتن ترافیک در نتورک، باید ساعت‌ها منتظر تایید تراکنش مانده یا گاهی اوقات کارمزدی بیشتر از خود هزینه در حال انتقال تعیین کنید! در بهترین حالت، زمان انتظار حین پرداخت BitCoin برابر 10 دقیقه است، اما این کف برای LiteCoin به 2.5 دقیقه کاهش پیدا می‌کند.

البته در عمل مجبور به انتظار تا تایید نهایی نیستید. دریافت‌کننده، مثلا صندوق‌دار یک شعبه کی‌اف‌سی کانادا، کافی است مشروع بودن پرداخت شما را در چند نود سیستم بررسی کند و نیازی به انتظار تا زمان استخراج بلاک حاوی تراکنش شما نیست. به وسیله چک کردن چند گره، دریافت‌کننده از موجودی کافی شما برای پرداخت اطمینان پیدا می‌کند. این تراکنش بدون تایید (Zero Confirmation Transaction) خطاب می‌شود. با این کار روال پرداخت شبیه استفاده از کارت‌های بانکی عادی می‌شود. مقایسه بیت کوین و لایت کوین نشان از سرعت بالاتر LTC به طور کلی دارد، اما با در نظر گرفتن Zero Confirmation Transaction نسخه سبک در برخی مواقع از نظر سرعت شکست می‌خورد.

برای تشبیه، انتقال وجه پایا را در نظر بگیرید. حین پرداخت پایا، پول همان لحظه در حساب دریافت‌کننده قرار نمی‌گیرد، با این حال وی با بررسی تراکنش و شماره پیگیری از صحت انتقال اطمینان پیدا می‌کند. به شکلی مشابه در زمان پرداخت کریپتویی با BitCoin و LiteCoin نیز مجبور به انتظار تا زمان استخراج بلاک حاوی تراکنش شما نیستید و می‌توان با چند چک، از صحت انتقال اطمینان پیدا کرد.

مقایسه وضعیت دموکراسی در بیت کوین و لایت کوین

بیت کوین با تاکید بر عدم تمرکز و گرفتن قدرت تصمیم‌گیری درباره یک سیستم پولی بین‌المللی از دولت‌ها ساخت شد. در اینجا می‌توانید بدون احراز هویت اقدام به دریافت و پرداخت کنید. هدف، دادن قدرت کنترل سیستم مالی به دست افراد است، اما بیت کوین و لایت کوین چقدر در این زمینه موفق بوده‌اند؟

مهمترین تفاوت لایت کوین و بیت کوین نحوه کارکرد فرآیند استخراج در آن‌ها است. همانطور که گفتیم ماین کردن BTC در مقایسه با LTC به هزینه، برق و زمان بیشتری نیاز دارد و در مجموع دشوارتر است. این موضوع سبب شده برای کسب سود به واسطه استخراج بیت کوین به خرید ریگ ماینینگ قدرتمند و گران قیمت احتیاج باشد.

این روزها دیگر نمی‌توان با کامپیوترها و مخصوصا لپ تاپ‌های عادی BitCoin استخراج کرد و به این منظور به دستگاه‌هایی مخصوص به نام اسیک ماینر (ASIC Miner) نیاز دارید. مدت‌ها است بیت کوین ماینینگ از یک کار عادی، تبدیل به یک صنعت بزرگ شده است، به طوی که مزارع بزرگی متشکل از چند صد دستگاه ماینر اختصاصی به وجود آمده‌اند. این موضوع ورود به عرصه را برای افراد عادی دشوار کرده است.

اکنون شرکت‌ها و افراد سرمایه‌دار قادر به ساخت مزارع استخراج، بخش زیادی از کل موجودی را در دست گرفته و به طور مدام با افزایش قدرت پردازشی مزارع خود، رقابت را برای ورود کاربران عادی سخت می‌کنند. بیت کوین متولد شد تا ثروت به طور مساوی تقسیم شود، اما اکنون از چشم‌انداز اولیه‌اش‌ دور شده است. افراد عادی با موجودی BTC پایین نیز تقریبا هیچ قدرتی برای تصمیم‌گیری درباره چگونگی اداره آن ندارند!

مشکل دیگر، تخریب محیط زیست به دست بیت کوین است. گفته می‌شود مصرف کل دستگاه‌های ماینر در دنیا به اندازه برق مصرفی کشور پاکستان با 216 میلیون نفر جمعیت است! آن‌ها برق را بلعیده و آلودگی زیادی تولید می‌کنند. مقایسه بیت کوین و لایت کوین مشخص می‌کند این موارد در هارد فورک اولین رمز ارز دنیا مورد توجه قرار گرفته‌اند.

چارلی لی این مشکلات را در زمان خلق لایت کوین در نظر گرفت. اگرچه اکنون استخراج LTC با کامپیوترهای عادی سودآوری بسیار پایینی دارد، اما حداقل این کار در حد تفریح نیز امکان‌پذیر است. اگر برای ماین کردن حرفه‌ای یک اسیک ماینر مبتنی بر الگوریتم Scrypt خریداری کنید، بهره‌وری چندان افزایش پیدا نمی‌کند، چرا که این الگوریتم چندان برای کار با دستگاه‌های سخت افزاری سفارشی مخصوصا ماینینگ انعطاف‌پذیری ندارد. از دیدگاه دموکراسی LiteCoin گزینه بهتری است، چرا که افراد عادی بیشتر می‌توانند در آن سهیم باشند.

در یکی از مطالب وبلاگ بیت 24 به طور مفصل درباره سودآوری، محدودیت‌ها و نحوه استخراج بیت کوین صحبت کردیم. برای کسب اطلاعات بیشتر به مطلب زیر مراجعه کنید:

• بیشتر بخوانید: استخراج بیت کوین ؛ هر آن چه باید درباره ماینینگ Bitcoin بدانید

جمع‌بندی از نقاط اشتراک بیت کوین و لایت کوین

هر دو بر مبنای فناوری بلاک چین ساخته شده‌اند. در واقع، لایت کوین زیر شاخه‌ای از بیت کوین به شمار می‌رود، هر چند اکنون استقلال داشته و مسیری متفاوت را دنبال می‌کند. برخلاف تصور، شبکه همه رمز ارزها از بلاک چین استفاده نکرده و غیر متمرکز نیست. به عنوان نمونه، ریپل به عنوان یکی از برترین آلت کوین‌های بازار، از بلاک چین استفاده نمی‌کند. تتر نیز به عنوان محبوب‌ترین استیبل کوین بازار، با وجود استفاده از بلاک چین، متمرکز است.

اما طبق مقایسه بیت کوین و لایت کوین این دو شبکه‌های بلاک چینی غیر متمرکز به شمار می‌روند. یک موجودیت خاص آن‌ها را اداره نمی‌کند و به دست کاربران و افراد عادی، نه بانک مرکزی تحت کنترل دولت یک کشور، مدیریت می‌شوند. لایت کوین متولد شد تا مشکلات BitCoin را بهبود ببخشد، به همین دلیل شباهت‌های زیادی با آن داشته و صرفا یک سری اصلاحات در سیستمش اعمال شده است.

سیستم اثبات کار (PoW)

سیستم رسیدن به اجماع و توافق در هر دو اثبات کار است، هر چند از الگوریتم‌های مختلفی استفاده می‌کنند. فرآیند اساسی استخراج در BitCoin و LiteCoin مشابه است و اختلاف به الگوریتم مورد استفاده مربوط می‌شود. اما منظور از PoW چیست؟

اثبات کار سیستمی نیازمند یک مقدار قابل توجه تلاش به منظور جلوگیری از استفاده‌های ناعادلانه یا مخرب از قدرت محاسباتی نظیر ارسال ایمیل‌های اسپم یا ترتیب دادن یک حمله دیداس است. هال فینی (Hal Finney) در سال 2004 این ایده را در سیستم‌های پولی به کار بست. در سیستم BTC به طور گسترده از ایده وی استفاده شد. امروز بیشتر رمز ارزها مبتنی PoW کار می‌کنند.

در بیت کوین، لایت کوین یا نتورک دیگر ارزهای دیجیتال مبتنی بر سیستم PoW، هدف پرهزینه کردن فرآیند است. در نتیجه ماینرها فکر کلک زدن به شبکه را از سر بیرون می‌کنند. مقصود آن‌ها از خرید دستگاه‌های استخراج‌کننده گران قیمت و پرداخت هزینه گزاف برق، کسب سود است. در صورتی که شبکه به تقلب‌های احتمالی آن‌ها پی ببرد، همه زحماتشان بر باد خواهد رفت.

ذخیره‌سازی و تراکنش

می‌توان هر دو رمز ارز مورد بحث را با دستگاه‌های ماینر استخراج یا از صرافی‌های کریپتوکارنسی نظیر بیت 24 خریداری کرد. بعد از ماین کردن یا خرید، برای دریافت و نگهداری به یک کیف پول ارز دیجیتال به منظور مدیریت کلیدهای عمومی و خصوصی نیاز دارید. در نظر داشته باشید نحوه کار والت‌های کریپتوکارنسی شبیه کیف پول عادی نیست.

یک کیف پول بیت کوین یا لایت کوین، محلی برای نگهداری کلیدهای عمومی و خصوصی مربوط به دارایی شما است. آن‌ها به زبان ساده، تعلق داشتن یک موجودی مشخص به شما درون شبکه را به اثبات می‌رسانند. مبحث کلید عمومی و خصوصی بسیار پیچیده و بررسی آن از حوصله مطلب مقایسه بیت کوین و لایت کوین خارج است. برای کسب اطلاعات بیشتر به مطلب زیر مراجعه کنید:

• بیشتر بخوانید: کلید عمومی و خصوصی چه مفهوم و تفاوتی در بلاک چین و ارز دیجیتال دارند؟

جمع‌بندی از تفاوت‌های بیت کوین و لایت کوین

عدم پذیرش تغییرات مورد نظر چارلی لی توسط عده قابل توجهی از اعضای انجمن BitCoin در سال 2011، به تولد LiteCoin منجر شد. از آن جایی که LTC یک هارد فورک از BTC محسوب می‌شود، وجود تفاوت‌هایی اساسی بین آن‌ها بدیهی است.

قیمت و مارکت کپ

بلاک‌های لایت کوین را سریع‌تر می‌توان استخراج کرد و از طرفی با ماین کردن هر بلاک، جایزه بیشتری دریافت خواهید کرد. البته، LTC در مقایسه با BTC دارای قیمت پایین‌تری است. در زمان نگارش مطلب در روز 8 اسفند 1399، بر اساس مقایسه قیمت بیت کوین و لایت کوین به ترتیب 46 هزار دلار و 170 دلار است. تعداد کوین‌های در گردش داخل شبکه هر یک نیز به ترتیب 18,639,156 واحد و 66,548,625 واحد است. با ضرب قیمت هر واحد در تعداد سکه‌های استخراج شده تا امروز، مارکت کپ BitCoin و LiteCoin به ترتیب 876,036,131,843 و 11,569,618,631 دلار محاسبه می‌شود.

اختلاف زیادی بین ارزش آن‌ها وجود دارد. اگرچه اکنون آلت کوین‌های دارای ارزش پایین‌تر فرصت بیشتری برای رشد دارند، اما فراموش نکنید لایت کوین پروژه‌ای کاملا منحصربه‌فرد و ارائه‌دهنده یک سرویس خاص بر مبنای فناوری بلاک چین نیست و صرفا یک ورژن سبک و کمی بهبود یافته از بیت کوین به شمار می‌رود. رشد یا ریزش قیمت همه آلت کوین‌ها تا حد زیادی وابسته به BitCoin است. این وابستگی برای LiteCoin بیشتر می‌شود.

توزیع شدگی

از دیدگاه محدود بودن تعداد نهایی سکه‌های در گردش داخل شبکه تفاوت بین بیت کوین و لایت کوین وجود ندارد، اما مقدار نهایی برای هر یک متفاوت است. این مقدار توسط پروتکل شبکه برای BTC و LTC به ترتیب 21 میلیون و 84 میلیون عدد تعیین شده است. از نظر تئوری، این به نظر یک مزیت قابل توجه برای لایت کوین محسوب می‌شود، اما در دنیای واقعی این تفاوت در کاربرد ناچیز است.

هر دو رمز ارز به مقادیر بسیار کوچکی قابل تقسیم هستند. در واقعیت، کمترین مقدار بیت کوین که می‌توان با آن تراکنش انجام داد یک صد میلیونم BTC معادل یک ساتوشی (0.00000001) است. در نتیجه کاربران هر دو ارز دیجیتال مورد بحث مشکلی از نظر پرداخت مبالغ کوچک ندارند. پس افزایش قیمت بیت کوین یا لایت کوین تا چند صد هزار دلار مشکلی از نظر پرداخت به وجود نخواهد آورد.

اواخر سال 2013، ریچارد براون (Richard Brown)، مدیر اجرایی شرکت IBM، مدعی شد کاربران ایجاد تراکنش بر اساس واحدهای درشت به جای کسری از یک واحد را ترجیح می‌دهند. اگر این ادعا را درست تصور کنیم، لایت کوین اکنون برای پرداخت هزینه خریدهای روزمره ارجحیت دارد. به عقیده وی ،از نظر روانی افراد تمایلی به سر و کله زدن با ارقام اعشاری ندارند. آقای ریچارد براون معتقد به حائز اهمیت بودن تفاوت بیت کوین و لایت کوین از این نظر بود.

با این حال، کیف پول‌های کریپتوکارنسی ارزش هر میزان دارایی رمز ارزی را به نرخ ارز رایج محل زندگی کاربر، مثلا دلار، نشان می‌دهند. به این ترتیب کاربر درگیر مقادیر BTC یا LTC نشده و مجبور نیست ارزش مقادیر اعشاری، مثلا 0.00004 بیت کوین، را محاسبه کند.

سرعت تراکنش

لایت کوین، ورژن لایت و سبک بیت کوین بوده و نسبت به آن چابکی بیشتری دارد! در هر دو شبکه می‌توان به طور آنی اقدام به ایجاد یک تراکنش کرد، اما زمان مورد نیاز برای تایید شدن این تراکنش و نشستن دارایی در حساب دریافت‌کننده متفاوت است. شعار LiteCoin از ابتدای ظهور، افزایش سرعت و کاهش هزینه تراکنش‌ها بود و توانست به این وعده عمل کند.

بر اساس آمار وب سایت blockchain.com، به طور متوسط زمان اضافه شدن یک بلاک به بلاک چین بیت کوین زیر 10 دقیقه است، هر چند این رقم ممکن است بسته به وضعیت ترافیک نتورک تغییر و افزایش پیدا کند. برای لایت کوین این زمان به 2.5 دقیقه کاهش می‌یاید. برای پرداخت‌های روزمره، این خاصیت لایت کوین را جذاب‌تر می‌کند. البته نباید از ویژگی تراکنش بدون تایید (Zero Confirmation Transaction) در شبکه BitCoin چشم‌پوشی کرد، اما بسیاری فروشندگان و سرویس‌دهندگان خود را درگیر آن نکرده و افزایش موجودی کیف پول رمز ارزی خود را ملاک تایید شدن تراکنش قرار می‌دهند.

الگوریتم‌ها

اساسی‌ترین تفاوت فنی لایت کوین و بیت کوین به کارگیری الگوریتم‌های رمزنگاری مختلف است. BitCoin از الگوریتم قدیمی SHA-256 بهره برده است. آقای چارلی لی آن را در LiteCoin با الگوریتم نسبتا جدید Scrypt جایگزین کرد.

تاثیرگذاری این الگوریتم‌ها در نحوه انجام فرآیند استخراج، دلیل اهمیت آن‌ها است. در هر دو رمز ارز بیت کوین و لایت کوین، پردازش و تایید تراکنش‌ها به صرف قدرت پردازشی زیادی نیازمند است. برخی گره‌های تشکیل‌دهنده شبکه آن‌ها، منابع پردازشی کامپیوتر یا دستگاه ماینرهای اختصاصی خود را در اختیار سیستم، با هدف کمک به تایید تراکنش‌ها، قرار می‌دهند. این نودها استخراج‌کننده یا ماینر نام داشته و در ازای کارشان، جایزه‌ای در قالب BTC (در شبکه بیت کوین) یا LTC (در شبکه لایت کوین) دریافت می‌کنند.

SHA-256 به طور کلی الگوریتم پیچیده‌تری در مقایسه با Scrypt است. در عین حال درجه بیشتری از پردازش موازی فراهم می‌کند. به لطف این ظرفیت، ماینرهای BitCoin طی سال‌های اخیر از روش‌های پیچیده و فزاینده‌ای با کارایی حداکثری استفاده کرده‌اند. به عنوان نمونه اکنون متداول‌ترین روش استخراج بیت کوین استفاده از دستگاه‌های اسیک (ASIC) ماینر است. آن‌ها دستگاه‌هایی مختص ماینینگ بوده و ترکیب قدرت پردازشی و بهینگی برق مصرفی آن‌ها، با ریگ‌های استخراج عادی (دارای CPU و GPU) غیر قابل مقایسه است. تخصصی شدن استخراج BitCoin انجام این کار را از دسترس کاربران عادی خارج کرد، مگر این که عضو استخرهای استخراج (Mining Pool) شوند.

الگوریتم استخراج یک تفاوت مهم بیت کوین و لایت کوین است. Scrypt به شکلی طراحی شد تا کمتر در معرض راهکارهای سخت افزاری سفارشی به کار رفته در ماینینگ مبتنی بر ASIC باشد. در نتیجه رمز ارزهای متکی بر الگوریتم Scrypt نظیر LiteCoin، به عقیده متخصصان گزینه بهتری برای ورود کاربران عادی به عنوان ماینر محسوب می‌شوند. اگرچه شرکت‌هایی اقدام به ساخت اسیک ماینرهای مبتنی بر Scrypt کرده‌اند، اما این موضوع در چشم‌انداز لایت کوین درباره فراهم کردن قابلیت استخراج برای گستره‌ای از کاربران هنوز خدشه‌ وارد نکرده است. به همین دلیل هنوز بخش قابل توجهی از گره‌های ماینر در شبکه LiteCoin از ریگ‌های دارای GPU و حتی CPU استفاده می‌کنند.

منابع:

• bitdegree
• investopedia

• آموزش ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ) ؛ برنامه نویس فول استک اتریوم شوید
• سقوط ارزش لیر بعد از ممنوعیت پرداخت با ارز دیجیتال در ترکیه
• هارد فورک برلین اتریوم ؛ تلاش برای کاهش گس بالای شبکه
• نگاهی به مزایای اپلیکیشن های غیر متمرکز برای کسب و کارها

داشتن آگاهی لازمه موفقیت در خرید ارزهای دیجیتال است. متاسفانه افرادی برای جبران ضررهایشان در بورس، بدون آشنایی وارد کریپتوکارنسی شده‌اند، غافل از این که ممکن است از چاله در چاه سقوط کنند!

احتمال ممنوعیت فروش ارز دیجیتال در ایران، با در نظر گرفتن تعداد بسیار زیاد تریدرها و سرمایه‌گذاران در این حوزه، این روزها برای میلیون‌ها نفر تبدیل به یک دغدغه شده است. در افزایش انفجاری میزان محبوبیت رمز ارزها در ایران دو علت را باید دنبال کرد؛ ماه‌های منتهی به 2021 و اولین ماه‌های این سال میلادی، با افزایش شدید قیمت بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال رو به رو شد. از طرفی در همین بازه زمانی، بورس ایران به شدت سقوط کرد و افراد زیادی سرمایه‌شان را از دست دادند.

طبیعی است شکست خوردگان در بورس به دنبال جبران ضرر و زیان‌های خود باشند. به این منظور، سودآوری بالای ترید یا حتی هودل رمز ارزها وسوسه‌انگیز است! متاسفانه دستپاچگی سرمایه‌گذاران متضرر در بورس سبب شده از چاله به چاهی عمیق سقوط کنند. اما چگونه؟

مهاجرت مردم از بورس به کریپتوکارنسی

در بحث مهاجرت عده زیادی، مخصوصا حجم بالای ضرر دیدگان، از بورس به بازار رمز ارزها شکی نیست، به طوری که آقای مجتبی توانگر، رئیس کمیته اقتصاد دیجیتال مجلس شورای اسلامی، نیز در نامه‌اش به رئیس جمهور کشور برای ممنوع کردن خرید و فروش بیت کوین در ایران، به این موضوع اشاره کرد.

در نامه مجتبی توانگر به آقای روحانی آمده مدیریت مساله‌دار دولت در بازار سرمایه سبب شده است افراد زیادی به تبلیغ‌کنندگان سرمایه‌گذاری در رمز ارزها پاسخ مثبت بدهند. او با نوشتن «مدیریت مسئله‌دار دولت» اشار‌ه‌ای طعنه‌دار به سقوط بورس داشت، اما صحبتی از ضرر و زیان سنگین عده زیادی در بورس نکرد.

مقصر چه کسی است؟

بله، عده بی‌شماری سراسیمه به بازار کریپتوکارنسی از بورس مهاجرت کرده و سرمایه زیادی وارد آن کرده‌اند، اما چه چیزی سبب دستپاچگی آن‌ها شده است؟ مگر نه این که شکست خوردگان در بورس، آن هم در وضعیت بد اقتصادی تحت تاثیر فشارهای تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران، به دنبال راهی برای جبران گوشه‌ای از ضرر و زیان‌های خود هستند؟ آیا می‌توان این هجوم آن‌ها را با در نظر گرفتن تجربه قبلی‌شان طمع خطاب کرد؟

آن چه سبب شده سرمایه‌گذارن قدیمی بورس، اکنون سراسیمه به بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال هجوم بیاورند، برخلاف صحبت‌های آقای مجتبی توانگر «لیدرهای ناصالح سرمایه مردم در فضای مجازی» نیست و ریشه را باید فقط در همان «مدیریت مسئله‌دار دولت در بازار سرمایه» دنبال کرد. اگر دارایی مردم به خوبی در بورس مدیریت و سود خوبی به جیب سرمایه‌گذاران سرازیر می‌شد، دیگر ارزهای دیجیتال جذابیتی برای آن‌ها نداشتند.

متاسفانه سقوط، به شکل دومینو، در حال ادامه است. شکست خوردگان بورس، برای عقب نماندن از غافله سرمایه‌گذاران در بیت کوین، با عجله به این سمت سرازیر شده‌اند، غافل از این که ممکن است از چاله درون چاه بیفتند؛ سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال نیازمند آشنایی با مفاهیم اول، یادگیری نحوه کار با کیف پول‌ها و توجه به شدت بالای نوسان قیمت‌ها در اینجا است، در غیر این صورت ته مانده سرمایه‌ای که برای مردم بعد از ضرر دیدن در بورس  باقی مانده نیز دود خواهد شد!

شکست در بورس را در بازاری دیگر تکرار نکنید!

چند نکته مهم را در ارتباط با رمز ارزها باید مد نظر داشته باشید. ابتدا آگاهی‌تان را نسبت به این مسائل افزایش داده و سپس شروع به خرید و سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال کنید. آشنایی با مفاهیم پایه و اولیه ارز دیجیتال (رمز ارز) و بلاک چین را قبل از هر گونه خرید در اولویت قرار بدهید.

به دقت از والت رمز ارزی خود مراقبت کنید

رمز ارزهای مبتنی بر بلاک چین، تفاوتی اساسی با بازارهای مالی سنتی نظیر بورس دارند؛ آن‌ها غیر متمرکز اداره می‌شوند. این ویژگی سبب شده کنترل سرمایه از دست نهادهایی همچون بانک‌ها گرفته شده و در دست خود افراد قرار بگیرد. این موضوع تماما مزیت است، مگر قادر به نگهداری از دارایی‌تان نباشید!

غیر متمرکز بودن به معنی قرارگیری شما در مسند مدیریت سرمایه است، پس مسئولیت همه چیز بر عهده خودتان است. اگر نام کاربری و رمز عبور ورود به وب سایت یک کارگزار بورس را فراموش کنید، به سادگی آب خوردن قادر به بازیابی حساب و ادامه فعالیت خواهید بود، اما بروز چنین اتفاقی برای یک کیف پول ارز دیجیتال مساوی خداحافظی همیشگی با دارایی رمز ارزی است، حتی اگر میلیاردها دلار در آن ذخیره کرده باشید.

والت، نرم افزاری برای ذخیره کردن و مدیریت کلید عمومی و کلید خصوصی به شمار رفته و ابزارهایی برای تعامل با بلاک چین در اختیارتان قرار می‌دهد. اگرچه یادگیری نحوه کار بلاک چین و معنا و مفهوم کلیدهای خصوصی و عمومی به افزایش دانشتان کمک می‌کند، اما برای خرید و فروش رمز ارزها الزامی به این کار وجود ندارد. در ارتباط با کیف پول‌های ارز دیجیتال، کافی است نکات زیر را آویزه گوش کنید:

• بعد از نصب و اجرای یک کیف پول نرم افزاری موبایل یا دسکتاپ، یا راه‌اندازی یک کیف پول سخت افزاری، یک عبارت بازیابی تحت عنوان “Recovery Phrase” یا “Seed Phrase” در اختیارتان قرار می‌گیرد. این عبارت متشکل از 12 یا 24 کلمه است. آن را در جایی مطمئن یادداشت کنید.
• اگر اپلیکیشن والت به اشتباه پاک شود، یا برای تعویض گوشی هوشمند خودتان عمدا آن را حذف و روی دستگاهی جدید نصب کنید، تنها راه بازیابی مجدد دارایی همان عبارت بازیابی است. در صورت سرقت شدن گوشی یا لپ تاپ حاوی یک اپلیکیشن کیف پول یا گم شدن و به سرقت رفتن کیف پول سخت افزاری نیز تنها راه دسترسی مجدد به سرمایه، Recovery Phrase محسوب می‌شود.
• عبارت بازیابی کیف پول را باید در مکانی مطمئن به شکل آفلاین یادداشت کنید. نگهداری آن به صورت آنلاین، مثلا در یک اپلیکیشن نوت‌برداری موبایل، صحیح نیست و خطر سرقت را به شدت افزایش می‌دهد. کلمات را روی تکه‌ای کاغذ نوشته و در یک یا چند نقطه غیر قابل حدس برای دیگران نگهداری کنید.
• حتما روی اپلیکیشن کیف پول یا والت سخت افزاری خود یک پسورد برای جلوگیری از ورود افراد غریبه قرار بدهید.
• داخل اپلیکیشن، ایجاد تراکنش را منوط به وارد کردن پسورد و در صورت ممکن تایید دو مرحله‌ای کنید. به این ترتیب ارسال بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری از کیف پول شما به مقصدی دیگر، نیازمند وارد کردن کد ارسال شده به ایمیل یا شماره تماس‌‌تان خواهد بود.
• هرگز عبارت بازیابی یا خود کلیدهای خصوصی‌تان را در اختیار بقیه قرار ندهید.
• کیف پول‌های آنلاین نظیر اپلیکیشن‌های تحت وب امنیت پایین‌تری در مقایسه با دیگر انواع کیف پول ارز دیجیتال دارند. سرمایه‌ای با حجم بالا را در آن‌ها نگهداری نکنید.
• حین استفاده از صرافی‌های خارجی مراقب باشید. تعدادی از آن‌ها تحت تاثیر تحریم‌های آمریکا علیه ایرانی استفاده از خدماتشان را برای کاربرانی ایرانی ممنوع کرده‌اند. به عنوان نمونه باید به بایننس، بزرگترین صرافی کریپتوکارنسی دنیا، اشاره کرد. پی بردن آن‌ها به هویت واقعی شما منجر به مسدود شدن حساب و بلوکه شدن سرمایه خواهد شد.
• برای نگهداری مقدار زیادی رمز ارز با ارزش زیاد، از یک کیف پول سخت افزاری ارز دیجیتال استفاده کنید.
• اگر استراتژی شما ترید نیست و می‌خواهید دارایی رمز ارزی خود را برای طولانی مدت نگهداری کنید، ایمن‌ترین روش ذخیره‌سازی، استفاده از یک کیف پول کاغذی است.

توجه به نوسانات شدید قیمت‌ها

آن چه سبب شده ارزش دارایی عده‌ای به واسطه سرمایه‌گذاری در بیت کوین یا سایر رمز ارزهای محبوب طی مدت زمانی کوتاه افزایش پیدا کند، شدت بالای نوسان قیمت‌ها در بازار کریپتوکارنسی است. البته باید آن سوی قضیه را در نیز در نظر گرفت؛ همانطور که احتمال افزایش شدید قیمت وجود دارد، ممکن است قیمت به یکباره شدیدا سقوط کند!

ریسک نوسانات قیمت در ارزهای دیجیتال بالا است. در نتیجه تا زمانی که دانش کافی در زمینه تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال به دست نیاورده و از یک سرمایه‌گذاری اطمینان کافی ندارید، نباید حجم زیادی پول وارد کنید.

تعدد پروژه‌های کلاهبرداری و اسکم

موازی با افزایش محبوبیت و حجم معاملات رمز ارزها، ایده‌های کلاهبرداری در این حوزه نیز بیشتر می‌شوند. واقعیت این است که ارزهای دیجیتال با توجه به نوع خاص رمزنگاری و غیر متمرکز بودن، پتانسیل بالایی برای کلاه‌برداری و دزدی دارند.

از سال‌ها قبل پروژه‌های کلاهبرداری متعددی بر پایه رمز ارزها شکل گرفته‌اند. تعدد آن‌ها سبب شده عده‌ای افراد ناآگاه، بیت کوین را کاملا به طرح‌های هرمی، پانزی و کلاهبرداری ارتباط بدهند، در حالی که سواستفاده از این فناوری کاربردی در اعمال خلاف قانونی، به معنی کلاهبرداری بودن خود پروژه اولین رمز ارز دنیا نیست!

بیشتر بخوانید: طرح پانزی و طرح هرمی چیست و چه تفاوت‌ و شباهتی با یکدیگر دارند؟

قبل از سرمایه‌گذاری باید درباره یک پروژه اطلاعات کافی به دست آورید. ممکن است افزایش شدید قیمت یک کوین یا توکن شما را برای خرید آن وسوسه کند، اما اگر این رشد شدید قیمت به خاطر دست‌کاری فرد کلاهبردار پشت آن بوده باشد، سرمایه‌تان بخار خواهد شد!

همچنین هر طرحی که از بیت کوین نام می‌برد، لزوما سودآور نیست! به عنوان مثال ممکن است در یک طرح پانزی یا هرمی از بیت کوین استفاده شده و آینده روشن این رمز ارز علت موفقیت پروژه خطاب شود، اما این تحلیل کامل غلط است. در اصل فرد کلاهبردار در حال پولدار کردن خود به واسطه بیت کوین بوده و شما را پله زیر پایش قرار داده است!

تعداد پروژه‌های کلاهبرداری در این زمینه بیش از حد تصور است. به عنوان نمونه‌ای که اخیرا جنجال به پا کرد باید به فروش «بیت کورن»، ارز دیجیتالی با قیمت یک دلار، اشاره کنیم!

در یکی از مطالب وبلاگ بیت 24 درباره انواع کلاهبرداری بیت کوینی صحبت و راه‌های جلوگیری از آن‌ها را بیان کردیم. برای کسب اطلاعات بیشتر مطلب زیر را مطالعه کنید:

بیشتر بخوانید: انواع کلاهبرداری بیت کوینی و راه‌های جلوگیری از آن‌ها

تهیه شده در بیت 24

• آموزش ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ) ؛ برنامه نویس فول استک اتریوم شوید
• سقوط ارزش لیر بعد از ممنوعیت پرداخت با ارز دیجیتال در ترکیه
• هارد فورک برلین اتریوم ؛ تلاش برای کاهش گس بالای شبکه
• نگاهی به مزایای اپلیکیشن های غیر متمرکز برای کسب و کارها